Ik leg mijn hand op mijn middel. Het oude metaal van het pistool brand tegen mijn vingertopjes. Ik trek hem uit de riem en leg hem op de houten tafel voor me. Ik krijg een paintball geweer in mijn handen gedrukt. Ik sluit aan bij de groep, schuif de band van het geweer om mijn schouder en laat het geweer los. Ik trek de broek van mijn trainings-outfit omhoog en doe de riem strakker om mijn middel. Omdat we weinig kleding hadden heeft de organisatie trainings-outfits uitgedeeld onder de soldaten zodat je makkelijker kunt bewegen, viezer kunt worden en zodat de andere mensen zie in welke groep je hoort. Gisteren heb ik geprobeerd het beeld uit mijn hoofd te zetten en heb ik het aan Summer verteld. We hebben met z'n drieëen besloten het er nooit met iemand over te hebben. Dat is dus de afspraak. Het is midden dag en de hete zon brand op mijn achter hoofd. Gisteren kwam het met bakken uit de hemel en heb ik na mijn wandeling niets meer gedaan dan in mijn kamer heen en weer banjeren en voedsel uit blikken eten. Het weer is erg omgeslagen. Johanna steekt een grote blauwe vlag en een rode vlag in de lucht." Deze vlaggen moeten jullie gaan verstoppen. Als het start signaal klinkt moeten jullie de andere vlag zoeken. Wie geraakt wordt door een verfbal ligt uit het spel en moet zich hier verzamelen" Enobaria is lintjes aan het uitdelen. Rood, Blauw, Rood, Blauw enzovoort. Ik krijg een blauwlintje in mijn handen gedrukt en bind hem om mijn bovenarm. Wanneer alle lintjes zijn uitgedeeld roept Enobaria met een norse stem: " team rood links, team blauw rechts" Ik loop naar haar toe en ga bij de rest van team blauw staan. Ik zoek naar bekende gezicht maar kom er al gauw achter dat Michelle en Raph in team Rood zitten. Ik loop naar Summer toe en ga naast haar staan. " heb jij een tactiek ?" vraagt ze wanneer ik naast haar sta. Ik wil antwoorden maar Johanna roept dat we ons moeten verspreiden en geeft de blauwe vlag Jace. Hij pak hem vast en steek hem in de lucht. Ik zie aan zijn houding dat hij de leiding heeft genomen. Hij zegt dat Camille, Nikita, Keno en Nimeé bij de vlag blijven om die te beschermen tegen team Rood. Dat betekend dat Jace, Luciano, Summer en ik naar de vlag moeten gaan zoeken. Een hard schot laat weten dat vlaggenroof is begonnen. Ik ren recht naar voor toe terwijl het geweer hoor rinkelen op mijn rug. Ik duik achter een boom terwijl Summer dat 10 bomen rechts van mij doet. Jace en Luciano rennen recht door het midden verder. Wanneer ze bijna uit het zicht zijn rennen ik en Summer achter hun aan. Ik zeg tegen Summer dat we 1 op 1 moeten gaan en ik ren op volle snelheid naar rechts. Ik minder vaart en kijk in het rond, opzoek naar de rode vlag. De rode vlag zie ik niet maar wel een rode aanvaller. De jongen loopt met zijn geweer in de aanslag door het stuk afgezette bos waar iedereen in loopt. Ik gooi me plat op de grond en schuil in het hoge gras. Ik trek mijn geweer en richt. Van ongeveer 6 meter afstand knal in een blauwe verfbal op zijn bovenbeen. Hij geeft een schreeuw van frustratie wanneer de blauwe verfbal kapot spat tegen de legergroene stof van zijn trainingskleding. Hij stapt van mij weg. Ik sta op en ren weg van de plek. Nog geen minuut later hoor ik het gepiep van een luidspreker. " deze teamspelers zijn uitgeschakeld. Voor team Rood: Dusty en Daphne. Voor team blauw Luciano en Nikita" Ik loop verder. Nog niet zo ver van mij vandaan hoor ik een paintball geweer af gaan. Ik begin te rennen. Ik sla takken uit de weg. Ik hoor voetstappen dichterbij komen. Ik mag niet afgaan. Ik heb de hongerspelen gewonnen, dan kan ik dit ook wel. Ik ren op mijn alle hardst tussen de bomen door. Ik schrik wanneer ik iemand met dezelfde vaart van links zie aankomen. Ik kan mijn snelheid niet meer afremmen en knal met volle vaart tegen de persoon op en val op de grond. Instinctief trek ik mijn geweer van mijn rug, duw mezelf overeind en schiet op de persoon voor mijn. De persoon wilde omhoog krabbelen maar is terug gevallen door de snelheid van de verfbom. Raph duwt zichzelf overeind en probeert met schele ogen naar zijn voorhoofd te kijken waar nu blauwe verf van afdruipt. Ik sla mijn hand voor mijn mond. " sorry, sorry, sorry, ik wist niet dat jij het was, anders had ik op je arm gericht ofzo" zeg ik verontschuldig wanneer hij met een pijnlijk gezicht de blauwe verf van zijn voorhoofd afveegt. "het maakt niet uit, dat is het risico van rennen tijdens vlaggenroof" zegt hij. Hij staat op en steekt zijn hand uit. Ik pak hem aan en hij trekt me overeind. " uitgeschakeld: team Blauw: Jace, team Rood: Michelle" Ik hang het geweer weer om mijn schouder en Raph vertrekt naar de verzamelplek. Ik slenter verder en hoor. " uitgeschakeld: team Rood: Raphael, team Blauw Nimeé". Ik loop verder en zie iets roods in de verte wapperen. Ik trek er een sprintje naar toe en trek de vlag uit de grond. Het verbaast me dat er geen verdedigers zijn. Ik ren met de vlag op mijn schouder terug naar de verzamelplek. Ik zie de plek maar wordt onderuit gehaald. Ik val plat op mijn buik maar draai we vlug om. Destine komt met een geladen paintball geweer op me af. Dan schiet er een verfkogel nog geen eens 2 centimeter langs haar arm. Ik schrik en kijk snel naar links. Ik zie een schim naast een boom staan. Destine schiet naar de boom en er klink een vloek. Ik neem profijt van de onderbreking en schiet Destine in haar nek. Ze geeft een gil en wrijft met een pijnlijk gezicht over de zijkant van haar nek. " trut" sist ze me toe. Ze ren weg, terug naar de beginplek. Summer komt met rode verf kwak op haar buik achter de boom vandaan. Ze steek haar duim naar me op en rent achter Destine, terug naar Johanna en Enobaria. Ik twijfel geen moment en spring op van de grond. Ik gris de rode vlag van de grond en trek de laatste 15 meter in een sprintje af. Ik kom aan en steek met een grote glimlach de rode vlag in de lucht. Het blauwe team juicht en Johanna neemt de vlag van mij over. Ik juich en steek mijn armen in de lucht. Een rode verfkogel spat uiteen tegen mijn rechter boven arm. Ik trek mijn arm terug en voel een pijnlijke steek door mijn arm trekken. " auw..!" zeg ik verbaast. Destine trekt een tevrede glimlach terwijl ze haar geweer op de grond gooit. Boos kijk ik haar aan. De laatste spelers worden terug geroepen en de groep verlaat het bos. Destine loopt met haar schouder tegen me aan. " die kreeg je nog van me. Moet je maar niet zo uitsloven. Dat je die hongerspelen hebt gewonnen maakt je niet belangrijk. Trouwens, je hebt alleen gewonnen door dat stomme vriendje van je, die door jou dood is. Niemand heeft jou nodig, ik snap niet waarom je nog leeft" zegt ze giftig. Ik bijt op de binnenkant van mijn lip. Ik haat haar. Ik haat haar met heel mijn hart. En ik ben blij dat ze niet bij mij in het huis slaapt anders zou ik al 3 keer wakker zijn geworden met een wild beest in de kamer. Ik geef haar een harde elleboog stoot terug en ren vlug naar de anderen toe.
JE LEEST
De Revolutionaire Honger Spelen
FanfictionDeel 2 van mijn eigen HongerSpelen Serie. Piper heeft de arena overleeft. Maar is haar geliefde verloren. Nu ze te horen heeft gekregen wat Snow van plan is moeten ze weg. Maar ze zullen terug komen. Sterker. En dit keer zullen ze winnen, denken ze...