De Revolutionaire Honger Spelen

13~ Geheim

Woest ben ik, furieus. Wacht, ik ben niet woest. Nee, ik zoek de diepte van mijn woede op en voel alleen maar verdriet. Ik bijt op mijn lip en storm het huis in. Ik ren de trappen op tot op de zolder en stap daar over op een uitklap trap die me naar het dak leid. Ik geef een trap tegen het met hangslot gesloten luik en trap het met een luid gekraak open. Ik klim de uitklap trap op en smijt het luik achter me dicht. Mijn roze jurkje waait Ik ga op de rand van het dak zitten en gooi mijn benen over de rand. Tranen wellen op in mijn ooghoeken. Ik staar recht in de ondergaande zon wat de tranen nog erger maken. Een verdwaalde rolt over mijn wang en ik wang hem op met mijn hand. Ik breng mijn hand dichterbij en staar het hoopje water aan. Het straalt een oranje gloed uit. Ik blaas zo hard tegen het beetje water dat het bescherm laagje knapt en het water trekt in mijn hand. Ik laat mijn hand op mijn schoot vallen en staar naar de zon. Ik wiebel met mijn benen heen en weer boven de straat die 10 meter onder me ligt. Hoe kan hij, hoe durft hij, waar haalt hij het lef vandaan om dit te doen. Ik heb het zo erg gemist, ik heb geloofd dat hij dood was, ik heb hem mijn intense verdriet verteld doordat is hem zo had gemist. Nu doet hij me dit aan. Van mijn hart is niet veel meer over dan een kleine hoopje verpulverd glas dat met het kleinste wind vlaagje kan worden weggeveegd uit het leven. Ik ben gebroken maar moet toegeven aan de waarheid, Jason heeft me verlaten voor een vroegere vriendin. Ik denk niet dat ik haar ooit nog onder ogen wil komen. Hoe kan ze, ze wist dat ik van hem hield en nu... Ik hoor dat het luik achter me wordt geopend maar blijf doelloos voor me uit staren. In mijn oog hoeken zie ik de persoon naast me gaan zitten. " Piper...." begint Jason. Zijn stem klinkt opeens heel dichtbij. Ik kijk hem aan wanneer ik hen aanspreek. Hij zit dichterbij dan ik verwachtte. " het is goed Jason, je hoeft je niet te verschuldigde aan mij. Je bent gewoon verliefd op iemand anders en dat is alleen nog pijnlijker omdat ik dacht... " Ik slik een brok in mijn keel weg maar het is te vergeefs. Mijn stem blijft krakerig. " ....omdat ik dacht dat je nog steeds van hield en ik van jou" Ik bijt op de binnenkant van mijn lip, zo hard dat ik op een gegeven moment bloed proef. Ik dwing mezelf niet te huilen in het bijzijn van hem, dat mag ik niet van mezelf. " maar, wacht..." probeert Jason. " het maakt niet uit Jason, je doet maar wat goed voor je is. Ik begrijp best waarom je niet van een moordenares houdt en voor een reine ziel kiest" Opeens voel ik me net mijn oma terwijl ik die zin zeg, alsof ik het uit de romans op dreun die mijn oma altijd in de boekenkast had staan. Wat een oubollig wijf ben ik toch! " Piper, ik dacht dat je van Raph hield" zegt Jason met een verontwaardigde stem. Verbaast draai ik me om. " Raph, je dacht dat ik van Raph hield ? Hij is gewoon een vriend" " een vriend ? Dus niet je nieuwe vriendje ? Waar ken je hem dan van ?" zegt Jason verontwaardigd. " ik ken hem van de trein hier heen" " hoe kun je nou opeens vrienden zijn met iemand die je ZOMAAR even hebt ontmoet" zegt hij nog steeds van zijn stuk gebracht. " wat maakt jou dat eigenlijk uit waar ik iemand van ken ?!" Ik begin een beetje gefrustreerd te raken. '' omdat ik nog wel om je geef, ik hou van je Piper" Nu ben ik van mijn stuk gebracht. " maar... ik dacht dat je verliefd was op Summer" " hoe kan ik nou verliefd zijn op Summer als er iemand bestaat die zo lief is als jij" " ik ben niet lief, ik ben een moordenaar" " dat ben ik ook, en daarom zijn wij voor elkaar gemaakt" " .. En Summer dan, hoe zit het met haar" " ik ben niet verliefd op Summer, en zij al helemaal niet op mij " Ik kijk hem niet begrijpend aan. " ze is verliefd of Raph en ik ben verliefd op Piper" Voor ik kan antwoorden zet hij zijn verhaal voort. " we waren beide jaloers, we dachten dat jullie een stel waren..." Ik onderbreek hem. " ik ben niet verliefd op Raph. Ik had gewoon mannelijke steun nodig toen jij er niet was" Jason negeert mijn onderbreking en verteld verder. " we waren dus jaloers, zij op jou en ik op Raph" Ik begin te glimlachen. Jason houdt dus nog wel van mij en het is zo schattig dat hij jaloers was op een persoon, voor mij. " Summer en ik hadden een plan bedacht om JULLIE jaloers te maken. Helaas werkte dat dus niet zo goed als we dachten" Hij wil verder vertellen maar ik laat hem niet uitpraten. Ik druk een kus op zijn lippen en voor het eerst voel ik weer dat vertrouwde gevoel. De laatste keer dat ik dat voelde was dat in de arena. Ik sluit mijn ogen en geef me over aan Jason. Ik voel zijn houding veranderen van verbaasd naar opluchting. Ik laat hem los en kijk in zijn blauw, groene ogen. Wat is hij toch leuk. " toch uit nieuwsgierigheid, ik weet dat jij niet gauw vrienden maakt, hoe ben je bevriend geraakt met Raph" Ik sla mijn ogen neer en kijk naar de straat 10 meter onder mijn voeten. " hij heeft mij gered van de dood" " van de dood ?" Jason krijgt het woord nog maar nauwelijks over zijn lippen. " ik zag het gewoon niet meer zitten. Ik was jou verloren en mijn familie en Jona maakten nog eens duidelijk dat ik een moordenares was. Ik ben naar het einde van de trein gered en had me op de rails geworpen als hij mijn armen niet had vast gegrepen. Ik was hem later heel erg dankbaar en merkte dat ik hem nodig had omdat ik het leven anders niet meer kon verdragen. Nu jij er weer bent blijven we vrienden maar hoeft hij niet meer op mijn leven te letten, want nu hoef ik niet meer dood vind ik zelf, jij ?" Helemaal perplex van mijn verhaal schud hij zijn hoofd. " niemand wil dat jij dood gaat Piper McLean. En als jij dood gaat, in deze opstand, dan zal ik zelf geen leven meer hebben. Ik heb mijn ouders en zusje nog maar als jij dood bent, zullen zij dat ongetwijfeld ook zijn " Ik slik mijn tranen weg. " als jij doodgaat Piper...." Hij kijkt me recht in mijn ogen aan. "... dan zullen we elkaar weer binnen en kortste keren zien" Hij geeft me niet de tijd op het tot me te laten bezinken. Hij drukt een kus op mijn lippen en ik sla mijn armen om hem heen. Ik ben nog lang niet van plan om hem nog OOIT los te laten. Want ik hou van hem..... en hij van mij.....