De Revolutionaire Honger Spelen

17~ Herinneringen

Summer en ik hebben een half uur tot een uur met elkaar zitten praten. Ik weet nu dat zij na de platbranding van District 13 naar 12 moest verhuizen, en omdat ze toen een District 12 bewoner was ze zich moest in schrijven. Ze heeft mijn boete meegemaakt en mijn gehele Honger Spelen heeft gezien toen ze bij Michelle was in getrokken omdat haar ouders op mysterieuze verdwenen waren. Ze heeft altijd gedacht dat het Capitool er iets mee te maken had maar echte bewijzen heeft ze nooit gevonden. Ze is als sinds 6 jaar oud bevriend met Michelle en daarom mocht ze ook bij haar intrekken. Ze is enigs kind en haar oma woont in District 8. En toen was het mijn beurt om te praten. Ik vertelde haar over mijn ouders ,Anna en Tyson. Ik vertelde haar over Jason, hoe ik hem heb ontmoet en hoelang ik hem al ken. Ik vertelde over mijn jeugd en mijn pogingen om geld te verdienen in de stad doormiddel van een bijbaantje in de As. ''Dat is alles dat ik te vertellen heb'' zeg ik terwijl ik mijn armen over elkaar heen sla. Door het lange zitten doen mijn billen pijn en heb ik het koud gekregen. Ik voel hoe Summer gaat verzitten. Ik draai mijn hoofd een kwartslag. Summer zit ongemakkelijk heen en weer te wiebelen. Ik trek mijn wenkbrauwen op. " wat is er ?" vraag ik verbaasd. Ze kijkt me aan. Ik zie verdriet in haar ogen. " zeg me alsjeblieft wat er aan de hand is" zeg ik vluchtig. Ik begin bang te worden. Summer slikt. ''nu we alles aan elkaar hebben verteld, ik heb nog één ding dat ik moet zeggen. Het brandt al dagen lang maar ik moest zwijgen " zegt ze verdrietig. Voordat ik nog iets kan zeggen gaat ze verder. "' je ouders zijn dood'' zegt ze zacht. " wat...." Fluister ik. "'maar.... hoe......nee....dat kan... dat kan niet waar zijn.....''Tranen hopen zich op. " ...het mag niet waar zijn.... het kan niet waar zijn.. zeg me alsjeblieft dat dit een grap is.... alsjeblieft" Tranen stromen over mijn wangen. Ik sla mijn handen voor mijn gezicht. Ik snik hard op en begin te hyperventileren. Summer legt haar hand op mijn schouder maar ik schud hem er ruw af. Een groepje mensen komen om ons heen staan om te kijken wat er aan de hand is. Ik duw mijn handen tegen mijn oren en wieg heen en weer. Tranen stromen over mijn wangen. Dan houd ik het niet meer. Ik spring op en duw Omid aan de kant. Peeta houd me tegen. Ik kijk hem niet aan en duw hem aan de kant. Ik handel snel en steel de holo uit zijn zak. Ik trek mijn rugzak op mijn rug en ren verder de tunnel in. Het Capitool zal boeten. Ik hoor iemand roepen dat ik terug moet komen naar ik negeer het totaal. Ik ren zo hard ik kan, weg van iedereen. Het wordt donkerder en al snel zie ik geen hand meer voor ogen. Ik stap door het donker heen en draai me om. Nergens om me heen is licht te zien. Ik probeer terug te draaien maar zie niet meer waar de muren zitten. Ik loop langzaam naar voren en loop hard tegen de muur aan. Door de klap val ik achter over en beland op mijn kont. Ik haal mijn rugzak van mijn rug en haal mijn zak lamp eruit. Ik knip hem aan en stop de holo in mijn jaszak. Johanna heeft er ook eentje dus ze komen er wel uit. Ik schijn met de zaklamp door de tunnel ik herken de ene kant en besluit in tegen gestelde richting verder te gaan. Ik loop verder. Ik spits mijn oren maar hoor niets anders dan mijn eigen voetstappen. Ik blijf door lopen. Er begint iets te piepen. Ik sta stil. Mijn hand gaat langzaam naar mijn jaszak. Ik haal de holo uit mijn zak en leg hem in mijn hand. Het ding piept en verspreid een rood knipperend ligt. Ik druk met mijn wijsvinger het midden in en een kaart opent zich. Er is een blauwe stip en heel veel rode. Ik begrijp al gauw dat de blauwe stip de holo is en de rode pods. De bevinden zich allemaal boven mij. Ik druk de kaart weg en de stop de holo weer in mijn zak. Ik hoor voetstappen achter me en in de verte geroep. Ik twijfel niet en zet het weer op een lopen. Ik versnel mijn pas en ren zigzaggend bochten door. Ik blijf rennen. Ik ren een bocht om en glij uit over de gladde, nat vloer. Ik knal tegen de muur aan. Een pijnscheut door mijn enkel. Verzwikt. Ik trek mezelf op aan de muur en ga recht op staan. Ik leun expres op mijn andere voet. Ik blijf steun houden aan de muur terwijl ik verder hinkel. Het handvat van de zaklamp is nat van het zweet en ik heb nauwelijks grip meer. De zaklamp hangt slap in mijn hand. De holo begint te piepen. Ik laat de muur los en ga in het midden van de tunnel staan. Ik blijf op mijn linkervoet leunen. Ik haal de holo uit mijn zak. Ik druk de knop in. De holo knippert net maar blijft rood gloeien. De blauwe stip verschijnt en de rode stippen worden zichbaar. Ik schrik en laat de holo bijna uit mijn handen vallen. Ik kijk naar de dichtstbijzijnde rode stip. Hij wisselt af met de blauwe stip. Ik sta erbovenop .

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

sorry voor het korte stukje....Ik had een langer hoofdstuk, maar dat was op magische wijze opeens verdwenen van Wattpad. Ik heb dus het gehele stuk moeten herschrijven maar daar had ik niet veel tijd voor. Maar het is een nieuwe stuk. Hopelijk volgende week langer

Hebben jullie een leuke Halloween gehad ? Ik wel hoor ! ;) Heb jij ook iets leuks gedaan ? Laat het achter in de comments en natuurlijk blijven voten !

x-x StefanieXxXx