De Revolutionaire Honger Spelen

2~ Onderbreking

Het lijkt alsof ik maar 10 minuten heb geslapen maar wanneer ik wakker wordt gemaakt door gebonk op de deur, is de klok van mijn wekker wel 8 uur verschoven. Ik sla mijn dekens weg en open de deur. Met slaperige oogjes kijk ik Tyson aan. Hij staat met zijn eenden knuffel, Meneer Eend, voor mijn deur. Hij loopt langs me heen en gaat op mijn bed zitten. Ik doe de deur dicht en ga naast hem zitten. Met de licht knop naast mijn bed doe ik het licht aan. Tyson pakt mijn knuffels en begint er mee te spelen. Ik schuif het gordijn aan de kant en open het raam. Ik kijk over het huis aan de overkant heen, naar de opkomende zon. De oranjezon werpt een rustgevende gloed over de fontein op het plein. Ik ga op de stoel staan en ga in de vensterbank zittrn. Het frisse ochtend briesje kietelt mijn tenen. Ik zet mijn ene voet tegen de rand van het raam en leg mijn andere uit het raam. Ik denk terug aan de dag voor de arena. Ik zat toen ook in het raam en keek uit over het Capitool. Toen was Jason er nog. Ik kijk naar mijn armband. Hij heeft de arena door staan. Ik draai hem om en lees de namen. Ik bijt op mijn lip. Er wordt op de deur geklopt. Ik schrik en grijp meteen de rand van het raam vast. Ik klim vlug uit het raam en zet het op een kier. Ik loop vlug naar de deur. Katniss staat buiten adem voor de deur. Ze loopt me voorbij en sluit de deur. Ze leunt tegen de deur. Haar haar pikt in haar vlecht en ze heeft wallen onder haar ogen. " je moet je nu meteen omkleden en de belangrijkste spullen meenemen" zegt ze vlug. Ze opent de deur en loopt naar buiten. Voordat ik iets heb kunnen vragen is de deur al in het slot gevallen. Ik draai me om en ren naar mijn kast. Ik trek een rugzak uit de kast en gooi hem op het bureau. Ik til Tyson op en ren met hem in mijn armen naar zijn kamer. Wanneer ik binnen kom open ik zijn kast. Ik pak een grasgroenetas uit zijn kast en pak zijn knuffels. Ik leg ze op zijn bed. Ik prop kleding in zijn tas en gooi de knuffels er boven op. Ik pak nog een setje kleding voor hem en zeg dat hij zich moet omkleden. Ik ren terug naar mijn kamer en kleed me om. Ik prop kleding in de rugzak. Ik prop mijn 3 knuffels erin en leg de drie fotolijstjes boven op. Ik stop mijn tandpasta, tandenborstel en normale borstel in het voorvak. De doe 3 staarten om mijn pols en ren de kamer uit. Ik gooi de deur dicht en ren naar Tyson. Hij staat voor zijn deur met de rugzak op zijn rug. Ik pak zijn hand vast en trek hem mee naar beneden. Daar staan Katniss en Peeta op ons te wachten. Buiten zie ik Jona staan en meer mensen. Ik trek mijn wenkbrauwen vragend op. Niemand beantwoord mijn 'soort' van vraag. Peeta opent de deur en ik loop naar buiten met Tyson aan mijn hand. Buiten staat er een trein klaar. Ik volg Peeta naar de trein en ga naar binnen. Peeta geeft me een nummer en ik loop naar de kamer met dit nummer. Ik open de deur en zie een 2 persoonsbed staan. Ik doe de deur dicht en loop naar het bed toe. Verder staat er in de kamer een tafel, een stoel en nog een deur. Er staat wc op. Ik open de deur en zie een wc en een wasbak. Ik sluit de deur en zie Tyson over het bed rollen. Zijn rugzak ligt op de grond. Ik glimlach en klim naast hem op het bed. Ik open het gordijn en zie dat de zon is opgekomen. Ik ga tegen één van de kussen aan zitten en zet mijn rugzak tussen mijn benen. Ik probeer alles op een rijstje te zetten. We zijn nu in een trein. Er zijn veel mensen uit 12 ook in deze trein, inclusief Jona, Katniss en Peeta. Er komen steeds meer vragen: Waar zijn mijn ouders ? Waar gaan we heen ? Wat gaat er nu gebeuren met de Districten ? Het zijn er teveel om te beantwoorden. Ik open mijn rugzak en haal de kleding eruit. Ik leg de opgepropte kleding op het bed en vouw ze recht. Als ik alle stapeltjes heb uitgepakt leg ik ze op de tafel. Het zelfde doe ik met de kleding van Tyson. De rest van de dingen haal ik ook uit de rugzakken. Ik loop terug naar het bed maar houd gauw steun bij de tafel wanneer ik de trein voel opstarten. Door de enorme overgang van stilstaan naar een snelheid van 200 kilometer laat ik de tafel los en val ik op de grond. Ik rol en kom tegen de rand van het bed aan. Tyson gaat op zijn kop boven mijn hangen en begint te lachen. Ik glimlach de negeer pijn in ijn rug. Ik spring op en til hem op ik gooi het op het bed en begin het te kietelen. Hij lacht het uit van de pret. Ik laat hem los en ga naast hem liggen. Ik ga op mijn knieën zitten. Ik kijk het raam uit en zie een heel ander landschap dan ik verwacht had. De bomen van District 12 hebben plaats gemaakt voor een lege kale vlakte waar ooit District 13 was. Na de opstand heeft het Capitool heel District 13 kapot gebombardeerd. Maar een stuk of 1000 mensen hebben het overleeft. Dat waren de mensen op de eerste paar verdieping. Die konden snel naar buiten. De rest is allemaal dood. Er gaat een bel en de luidsprekers piepen. Er komt een vreemde stem door heen, diegene praat met een dubbele tong. " willenn allle mensen met een kamerr nummer 1 t/m 10 zich melden bijj de woooncoupee" Ik pak Tyson bij zijn hand. Ik trek het kaartje van onze kamer uit het houdertje en het licht valt uit. Ik doe de deur open en doe hem daarna weer dicht. Het kaartje stop ik in mijn zak. Ik zie Jona, haar ouders,  Katniss en Peeta, en nog wat vreemde mensen op de gang. De familie van Jason, kan ik helaas niet vinden. Ik loop achter Jona aan met Tyson aan mijn hand. We lopen de wooncoupé in waar een aangeschoten man, met lang blond haar en een stoppelbaardje op ons wacht.