De Revolutionaire Honger Spelen

5~ District 13

" en dan ?" Ik sla mijn armen over elkaar heen en kijk Haymitch aan de andere kant van de tafel staat aan. " nou moet jij eens goed luisteren, we zitten al diep in de problemen met het Capitool, meer dingen kunnen we er echt niet bij hebben hoor" zegt hij snauwend. Katniss duwt hem rustig terug in zijn stoel. " ik geb er toch niet om gevraagd om mij in leven te houden, iedereen gaat toch dood als dit plan niet lukt" Haymitch is met stomheid geslagen. Boos staat hij op. " dit plan gaat niet mislukken als iedereen zich er aan houd. We gaan naar 13, trainen daar met wapens met de geselecteerde mensen, gaan naar het Capitool en verslaan dat met gemak" zegt hij met zijn tanden op elkaar gedrukt. Hij beent de kamer uit. Ik wil op staan en achter hem aan naar mijn eigen kamer toelopen maar wordt terug geduwd door Peeta. " wat !" zeg ik nors. " jij moet ons niet lastig vallen met je eigen probleempjes. Wij hebben wel betere dingen aan ons hoofd. Als je mee doet moet je je houden aan onze regels want zo kan het niet langer. Doe je mee of niet ? " zegt hij. Ik sla mijn ogen neer. " oke..... ik doe wel mee" Ik sta op voordat ze iets kunnen zeggen en been de kamer uit.

Het is rustig op de gang. Iedereen is in zijn kamer. Het is avond ende laatste mensen hebben zich in hun kamer begeven. Open de machinist, Katniss, Peeta en Effie na ben ik de enige die hier nog niet in zijn kamer is. Haymitch bevind zich waarschijnlijk wel weer in de eet ruimte waar hij alcohol zuipt. Ik slof naar mijn kamer en doe hem open met het pasje. Tyson ligt in zijn normale kleding op het bed, zijn kleine mollige armpjes om een kussen geklemd. Er verschijnt een glimlach op mijn gezicht. Het ziet er zo vredig uit. Ik ben bijna mijn problemen vergeten, bijna. Ik kijk de kamer rond en mijn blik valt op mijn knuffels, die verspreid liggen over het bed. Ik ga voor zichtig op het bed zitten en zet ze op mijn schoot. Ik pak de pootjes van de teddybeer vast en geef hem een kusje op de neus. Ik herschk de strik om het nekje en zet hem op het bed neer. Ik pak de volgend en trek de vesters aan van de schoenen van een knuffel konijn.Ik woel met mijn vingers tussen de oren van het konijn. Ik zet hem naast de eer. Ik pak de laatste. Het is en ijsbeer. Ik kijk mezelf aan in de zwarte kraal oogjes druk hem tegen mijn borts. Ik ga naast Tyson liggen met mijn kleding aan, ik schuif hem iets op zijn en val onrustig in slaap.

Een enorm harde, hoge piep laat met gillend uit mijn slaap ontwaken. Ik veeg met mijn vlakke hand de haren uit mijn gezicht. Ik til een krijsend Tyson op en sus hem. Zelf weet ik ook niet wat het was, waarschijnlijk weer zo'n leuk idee van Effie, om iedereen wakker te maken. Ik gaap en wil naar de tafel lopen om een nieuw setje kleding te pakken tot ik merk dat ik nog steeds de kleding van gisteren aan heb. Ik trek de kleding uit, geef een setje aan Tyson en trek daarna zelf een jurkje aan. Ik steek mijn haar op en schik mijn jurk. Ik help Tyson en geef hem een hand. Weer zit ik niet bij het afnemen van de vaart van de trein. Tyson en ik vallen om en rollen over de grond. Tyson grijpt de tafelpoot vast, maar ik ben te laat. Ik grijp mis en klap opnieuw tegen het bed aan. Wanneer de trein volledig tot stil stand is gekomen, sta ik moeizaam op. Ik wrijf over mijn schouder en trek Tyson overeind. Hij begint te lachen en roept: " Nog een keer, Nog en keer !!" Ik glimlach en wil de kamer uitlopen als de speakers aan gaan. '' wil iedereen, kamer voor kamer, de trein verlaten. Ik tel af van 1 tot 20'' zegt de zangerige stem van Effie. Zijn er maar 20 kamers in de trein ? Daar kunnen toch niet alle mensen uit District 12 in zitten. " 2" zegt Effie. Ik schrik op en trek gauw mijn schoenen aan. Ik prop opnieuw mijn spullen in mijn tas terwijl Tyson mijn voorbeeld volgt. Snel pak ik de 3 knuffels van dee grond. ik heb ze waarscijnlijk van het bed afgegooid in mijn slaap. Ik prop ze in de rugzak, boven op en duw de schilderijtjes aan de zij kant erin. ik ren gauw naar de badkamer waar ik mijn tandborstel, tandpasta en borstel pak en stop het in de tas. Met moeite trek ik de tas dicht en slinger hem op mijn rug. Ik kijk naar Tyson die met zij mollige peuter handjes probeert alles in de rugzak te krijgen. Ik help hem en rits de tas dicht. " 3"Ik pak Tyson bij zijn hand en trek het kaartje uit het houdertje naast de deur. Het licht valt uit en ik sluit de deur. Tyson begint te huilen. " wat is er aan de hand Tyson ?" " Meneer Eend ligt nog binnennnn" huilt hij. Ik zet hem bij de muur neer en open de deur. Ik duw het kaartje in het houdertje en zoek zijn knuffel. Ik pak heb onder het dekbed vandaag en controleer nog even vlug de gehele kamer.ik trek het kaartje uit het houdertje en zie de kamer in een donkere gloed verdwijnen. Ik zucht en stop het kaartje in mijn zak. Ik kijk naar Tyson die zenuwachtige staat te wachten tegen de gelige muur. Hij knikt. Dan sluit ik definitief de deur.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ik heb dit hoofdstuk opgedragen aan Eva-everdeen1212 omdat we het altijd heel gezellig hebben en omdat we allebei dezelfde verslavingen hebben ;) Love You !!

Xxxx StefanieXxXx