when u touch me [jenniexkai]

otuz üç:

"Ben size söylemiştim!" diyen fotoğrafçı, elindeki fotoğraf makinesini sallayarak etraftakilere göstermeye çalıştı. "Bu kız halledebilir, demiştim. Fotoğraflar efsane oldu." Ardından bana döndü. "İlk çekimin olduğuna emin misn, güzellik? Çok profesyonel duruyordun."

"Ben... Daha önce hiç yapmamıştım."

Adam güldü. "Tamam tamam. Git sen. Ben sana akşam atarım fotoğrafları. Gerçi yarın bütün Güney Kore afişlerinde kendini görebilirsin, fotoğrafları kesinlikle yayınlayacağım."

Giyinme odasına ilerleyerek üzerimi giyinirken aklıma tek bir şey vardı. Çekimler cidden o kadar iyiler miydi? Daha önce Sehun'a verdiğim pozlar dışında hiçbir fotoğraf çekimi veya modellik denemesi yaşamamıştım. Bir anda modelliğe atılmak benim için garip olacaktı.

•

Akşam fotoğrafçının bana attığı fotoğraflardan birisini Instagram hesabıma attığımda ve Adidas'ı etiketlediğimde fotoğrafıma yorumlar ve beğeniler yağmaya başlamıştı.

@jenniekim: thanks for the photos @adidas

@a: nasıl ya

@b: Adidas derken?

@lalisamanoban: YES YESYES

@kimkai: yaparsın demiştim

@c: bildiğimiz adidas mı bu adifas falan değil yani

@d: moDELLİK DERKEN

@ohsehun: bU DA NE

•

Ertesi gün, saat bir gibi sokakta dolaşırken bir afişte kendimi görmüştüm. Daha sonra başka bir afişte de, ve başka bir tanede daha. Sanırım bu, modelliğe adım attığımın resmi olarak bir kanıtıydı.

Sonraki günlerde afişleri gören birkaç kişi aramış, ne olduğunu sormuştu ancak umursamamıştım. Annem ise beni tebrik etmişti. Aslında istediği şey her zaman hukuk okumamdı ancak buna bir şey söylememişti, ilerleteceğimi düşünmediğindendi belki de. Babamsa şok olmuştu ancak o da annem gibi hiçbir şey söylememiş, sessiz kalmayı ve tebrik etmeyi tercih etmişti.

Lalisa fotoğraflarımın yayınlanmasına benden daha çok sevinmişti. Oh Sehun klasik abilik iç güdüleriyle kıskançlıktan kuduruyor, Jongin ise kıskanıyor olsa da hiçbir şey söylemiyor, sadece yanımda duruyordu.

Ve ben hepsini çok seviyordum.

•