BINABASA MO ANG

Blaire

Random

Prologue: Nakita ko ang pagpasok at pag lock niya sa pinto ng kwarto ko pero hindi ko iyon pinansin at nanood lang sa cellphone ko. "Ate.." Natigil ako at tumingin sakanya. "Ano yon?" Taas kilay kong tanong. Ngumisi siya ng malawak. "May tanong kase...

#gxg #spg

Chapter 29

123 4 2

ni Judinayaaaaaaaaah

ni Judinayaaaaaaaaah

Yana's POV

nakangiti ako habang tumititig sa natutulog niyang mukha. Why did she have to be this beautiful?

Natawa ako nang humilik siya. Agad kong tinuon sa bintana ang atensyon ko dahil naaakit nanaman ako sa labi niya, shit.

"Ateee," Napatingin ako sakanya. "Mishyu na." "Pfft." Diko alam kung dapat ba akong matuwa o kiligin, tangina miss na miss na rin kita.

"Miss ko na rin ang baby ko." Nakangiti kong bulong.

Blaire's POV

"Ang talino mo talaga Yana, akala ko maghihintay pa ako ng 5 months para lang makita 'tong babae na 'to."

"As if I can wait." Umiwas ako ng tingin. Si Yuri naman ay nanunuri ang tingin sa'min.

May tumawag kay Ate kaya pinasadahan ko ng tingin ang cellphone niya. Si Kylie ang tumatawag.

"I have to go." Lumabas siya kasama ang cellphone niya, tss.

"What the hell, Blaire? 2 weeks ka lang andito pero parang okay na kayo! Edi sana di ka na nageffort na magaral ng 5 years doon kung ganon lang din." Nilaro-laro ko ang daliri ko. "Mahirap." Sabi ko.

**
Pagkatapos kong mag half bath ay nag pjs ako at humiga sa kama.

Matutulog na sana ako ng bumukas ang pinto at ang iniluwa non ay si Ate. Biglang kumabog ang dibdib ko. Fuck kinakabahan ba ako o excited?

"M-may problema ba, ate?" Tanong ko. Nakasandal lang kase siya sa pader at tinititigan ako habang hinahawakan ang labi niya. Juicecolored!

"Kagustuhan mo bang umalis non?" Napaiwas ako ng tingin.

"Matutulog na ako, ate." Nagulat ako ng naglakad siya palapit at dinaganan ako bigla.

"Why won't you answer me?" Nagpumiglas ako pero hinawakan niya ng madiin ang dalawa kong braso.

"fuck, Blaire. Tignan mo ako." Madiin niyang sabi. Naiiyak ako. Galit ba siya?

"A-ate, please." Naiiyak kong sabi at tinignan siya sa mata.

Napayuko siya. "Putangina." Tumingin siya ulit sa akin. "Sorry."

"P-para saan? Di mo naman--" Hinalikan niya ako.

"Sorry, because I keep on going back to you even if you're hurting me." Mahina niyang sabi. Kahit na nakahiga pa kami ay nangangatog parin ang tuhod ko. God, help me.