Blaire

Chapter 28 Part II

Blaire's POV

"Blaire, this is Kyle. Kyle, this is Blaire. Pilipino din siya." Pakilala ni Madi. Nakipagshake hands ako at ngumiti siya.

"You're pretty." Ngumiti ako at nag thank you. "Sige, diyan muna kayo Blaire tawagan ko lang boyfriend ko."

Tumango ako at lumabas na siya.

"So, nagaaral ka dito? Why not in Philippines?" Tanong niya.

"Ah, dito kase gusto ni Mom." Aish, ba't di ako komportable? Gwapo naman siya at, mukhang mabait.

"I know you." Napatitig ako sakanya. Eh bat siya di ko kilala?

"I'm Kylie's brother." Nanlaki ang mata ko. Kaya naman pala Kyle ang pangalan! "Ahh, hehe." Napakamot ako sa batok ko, ang awkwardddd! May kapatid pala si Kylie?!

"Ang cute mo, anyway wag kang mailang. 2 years lang ang pagitan natin." So, he's 21. "Ganun ba? Um,--" Natigil ako ng hawakan niya ang kamay ko, he's too forward, though.

  ***

  Pagod akong humiga sa kama at pumikit. Nakita ko ang mukha ni ate.

"Namimiss na kita." I don't know why, napaiyak nalang ako bigla. Why? Bakit ganito? Sana hindi nalang kami magkapatid para di ako nahihirapan ng ganito. 

"I love you so much, Blaire." Sinubsob ko ang mukha ko sa unan at umiyak. I missed you damn much ate.   

Nagising ako ng anong oras na ng may tumawag sa'kin. Unknown number kay inend ko nalang. Mamaya prank call lang.  Nairita ako ng tumunog nanaman kaya bagot ko itong sinagot.  

"Nakakaistorbo ka, alam mo 'yun?!" Hindi siya sumagot. Baka maintindihan niya kase? Aish, tanga mo Blaire.

"Who are you?" Wala pa 'rin siyang isinagot pero rinig ko ang lalim ng paghinga niya.

"Im gonna end this call if you don't speak." pagbabanta ko.   

"How are you, Blaire?" nagising ang diwa ko ng marinig ang boses na iyon. Fvcckkkk! SI ATE OMYGOD!! SI ATE I CAN'T BELIEVE IT!

"ngayon ikaw naman ang di nagsasalita." Napaupo ako.

"B-bakit ka, tumawag a-ate?" nauutal kong tanong. Parang kanina lang, umiiyak ako dahil miss na miss ko na siya ngayon naririnig ko na ang boses niya.   

"Kinuha na kita." Napakunot ang noo ko. 

"Di ko, maintindihan."   

"Kinuha na kita sa school mo, I have connections, remember?" Parang bigla akong naexcite na ewan.   

"Pano?" Rinig ko ang annoyed na pagbuntong hininga niya.  

"Don't ask. Go pack your things. And please be faster because it's freaking cold out here." Eh bakit ba kase madaling araw siya pumunta---wtf PUMUNTA SIYA?! 

"shit, teka bibilisan ko." Ieend ko na sana ng magsalita pa siya.  

"You just cussed? You'll be punish later." Napangisi ako ng malawak.  

"Whatever, ate."

   ****

Mabilis akong tumakbo at niyakap siya. "I missed you." Bulong ko. It feels so warm in her arms.   

"I do, too." Natigil kami ng may bumusina sa harap namin. Pagkatapos ay lumabas siya sa kotse niya.  

"K-Kyle!" Anong ginagawa niya dito?  

"Hi Yana, hello my princess." kinindatan niya pa ako dahilan ng paghawak ng madiin ni Ate sa braso ko.  

"How are you Kyle? It's great, aalis na kami." Hihilain na sana ako ni ate ng hawakan pa ni Kyle ang isa ko pang braso.  

"Sa kotse ko siya sasakay." Irirtadong sabi ni ate.   

"Pero madaming maleta ang nasa kotse mo. Blaire won't fit in." Uh-oh, badtrip na si ate.  

"Is she your girlfriend? Hindi diba? So don't act like one." Inis niyang sabi. Hihilain niya na sana ako ulit ng di parin bumitaw si Kyle.   

"I'm her suitor so I have the will to take her to the airport." Kelan ba sila titigil?