Just His Girl

Chapter 11

Just His Girl

Chapter 11-The First Call

Chino's POV

Maaga akong pumasok ngayon kasi may gusto akong kunin na info sa Registrar's Office. She's really a mystery. Wala syang kahit ni isang account sa anumang social networking sites.

Di naman siguro sya alien diba? Inalog-alog ko ang ulo ko sa naiisip. Tsk.

Twinkle Kim. Ang kaisa-isang babaeng di nahulog sa charm ko. Usually sa unang tingin ko pa lang nahuhulog na agad ang mga babae sa akin. But not Twinkle. She's the only girl that kicked me in the face.

Pagtingin ko sa harap ko ay nakita ko sya. Wow just wow. Kanina iniisip ko lang sya ngayon nasa harap ko na. Huminto sya at tumalikod. Mabilis na naglakad kaya sinundan ko sya.

What's wrong with her? At di pa sya nakuntento at tumakbo talaga sya ng napakabilis. Okay di ko rin alam kung bakit ko sya hinahabol.

Dahil di sya tumitingin sa dinadaanan nya ay parang madadapa pa ata sya. Buti nalang at malapit lang ako sa kanya at nahawakan ang backpack nya.

Napangiti ako ng makita ko syang nakapikit. Hinahanda nya ang sarili nya sa pagkakadapa. Kahit i deny ko pa ng ilang beses di pa rin magbabago ang katotohanang cute sya sa eksena na to.

Napatingin ako sa mukha nya. Is she really a human? I mean I saw a lot of beautiful faces but hers is the closest one to perfection. She's like a living doll.

Dahan dahan nyang binuka ang mga mata nya. Pati pagbuka ng mga mata nya nagmumukhang art sa paningin ko.

"Thank God you finally open your eyes. Nakakangawit na rin kasi.",sabi ko.

Binitawan ko na ang bag nya at umayos na sya sa pagkakatayo. She's giving me that expresionless stare again.

"Bat ka ba takbo ng takbo?",tanong ko.

I just want to know why. She's acting weird.

"Why did you prevent me from falling?",tanong nya.

Napakunot noo ako. So dapat hinayaan ko na lang syang madapa kanina? I don't understand her. She hates me and I don't know why.

"Why were you running away from me?",tanong ko.

"I don't like your presence.",sagot nya.

Napatigil ako sa sinabi nya. She's added on the list of the people who hate my existence. Rejection,the ugliest element of life.

Ngumiti na lang ako. Yung nang-aasar na ngiti. I won't make you go away from me that easy Twinkle. I'll make you accept me. I'll make you out of the list.

"Mahilig ka pala sa habulan. Okay. Sige ako ang taya.",sabi ko.

Sinuklay ko ang buhok ko gamit ang sarili kong kamay.Ang gulo gulo na kasi.

Tumalikod na sya.Aalis na sana sya ng magsalita pa ako ulit. I really like teasing her.

"Wag kang gumalaw masyado baka magkatagos ka ulit.",sabi ko.

I know she's really mad at me right now. Kaya para maasar pa sya ay tumawa ako ng malakas. Umalis na sya. Tinigil ko na rin ang pagtawa.

Nakatitig ako sa likod nyang malayong malayo na sa akin.

Mahirap maging ako. Mahirap magkunwaring ayos lang ang lahat. I am fighting for the reason of my existence everyday.

I am pleasing everyone. I am making them accept me. Because in reality the people who I really want to accept my existence will never do the same.

Huminga ako ng malalim at nakapag decide na pumasok na sa classroom.

Nakita ko si Twinkle. Madali akong naglakad papalapit sa kanya pero napahinto ako. Si Terrence may nilagay syang clip sa buhok ni Twinkle.

So magkakilala sila? Kaya ba ayaw sakin ni Twinkle? Naningkit ang mga mata ko. Naiinis ako.

Umalis na ako ayoko ng makita kung ano pa ang gagawin nila. Dumiretso na lang ako sa Registrar's Office para makuha ko na yung gusto ko malaman.

~~

Napangiti ako habang dinidial ang number na ngayon ko lang tatawagan. Having connections is a great thing to know something.

Ilang ring na pero di pa rin nya sinasagot. Tumingin ako sa wristwatch ko. It's 4:30. Imposible namang nasa classroom pa rin sya.

Nag try ulit ako. At sa wakas sinagot nya rin.

"Hello.",sabi ko.

Wala akong marinig sa kabilang linya. Hangin lang siguro yung naririnig ko.

"Seriously, are you even a human?",tanong ko. Grabe kasi kung di umimik parang di talaga sya nakakapagsalita.

Narinig kong huminga sya ng malalim.

"I'm not a human.",sabi nya.

Tiningnan ko ang dinial kong number tama naman di naman ako nagkamali.

"I'm a goddess.",sabi nya. Sasagot pa sana ako ng tinapos nya na ang tawag.

Napangiti akong napatingin sa school building na posibleng kinaroroonan nya kung di pa sya nakakauwi.

You are really amazing, Twinkle. You are that damn amazing for getting my whole attention from the very beginning.