School Troubles

10 Κεφάλαιο

Η σκηνή του αποχαιρετισμού σε κάθε εκδρομή είναι τόσο αστεία.
Μανάδες κλαίνε , κάνουν το σταυρό τους και μας χαιρετούν ενώ τα μεγαλύτερα- μικρότερα αδέλφια τις κρατάνε μην λιποθυμησουν ξέρω γω. Εγώ δυστυχώς δεν έχω αδέλφια , οπότε ο μπαμπάς είχε αναλάβει την δουλειά αυτή.
Στο λεωφορείο αποφασίζουμε να κάτσουμε στις μπροστινές θέσεις για να μην ζαλιστουμε (και να έχουμε και κοντά-κοντά τον Λουκά).
"Μα μα μην έχω ένα αγόρι να κάτσω μαζί του, για να κάτσεις εσύ με τον κ. Λουκά." μου λέει απογοητευμένα η Νεφ όσο πιάνει τις δευτέρες θέσεις.
"Αφού έχουμε τσακωθεί ρε." της λέω και κάθομαι στην εσωτερική θέση.
"Γι'αυτό! Πρέπει να μιλήσετε και να τα ξαναβρείτε. Δεν γίνεται να είστε τσακωμενοι σε όλη την 7ημερη." απαντάει και κάθεται και εκείνη.

"Πίσω είναι μια κενή θέση δίπλα στον Τζίμμυ😎, θέλει κάποιος να κάτσει ή να βάλουμε έναν καθηγητή?" ακούγεται η φωνή του κ. Βατρινού.
"Ελάτε κορίτσια,θα περάσουμε καλααα" προσθέτει ο Τζίμμυ 😎.

Κοιταζόμαστε αμέσως με την Νεφ και ρολαρουμε τα μάτια μας.
"Θα του έλεγα τίποτα τώρα." μου λέει. Ξαφνικά γουρλωνει τα μάτια και γυρίζει προς το μέρος μου.
"Βασικά ξέρεις κάτι θα του πω τελικά😂, πάω πίσωω" λέει και σηκώνεται αμέσως.
" Ωπα ωπα μα εσύ τον βαριέσαι τον Τζίμμυ😎" της λέω τρομοκρατημένα όσο την κρατάω για να μην φύγει.
"Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, Μάγκι μου" απαντάει και μου κλείνει το μάτι.
Αφού φεύγει ψάχνω να βρω τον Λουκά. Τον εντοπίζω γρήγορα αφού κάθεται στην πρώτη θέση της απέναντι σειράς, στην εξωτερική μάλιστα. Το κακό είναι πώς κάθεται με έναν καθηγητή. Shit.. και εγώ τώρα με ποιον θα κάτσω?!😱
Η απάντηση δεν αργεί να έρθει και ο κ. Βατρινού κάνει την εμφάνιση του μπροστά μου.
" Α Μάγκι θα κάτσουμε μαζί απ'οτι βλέπω ε?".
Ο Λουκάς γυρίζει αμέσως το κεφάλι του και κοιτάει τον κ. Βατρινού. Χωρίς να δείξει κανένα συναίσθημα στο πρόσωπο του όμως, γυρίζει ξανά μπροστά. Απογοητευμένη γυρνάω το βλέμμα μου πίσω στον κ. Βατρινού ο οποίος προσπαθεί να βάλει την τσάντα του στο ράφι πάνω από τις θέσεις μας.
"Ναι έτσι φαίνεται." απαντάω αναστενάζοντας.
Πριν προλάβει όμως να κάτσει, εμφανίζεται ο Λουκάς δίπλα του.
"Ε κ. Βατρινού σκέφτηκα πώς θα σας ήταν πιο ενδιαφέρον να κάτσετε μαζί με τον κ. Μηλιώνη , ώστε να συζητήσετε περί των θετικών μαθημάτων μιας και ο ίδιος είναι φυσικός." εξηγεί.
"Α ναι έχεις δίκιο Λουκά, καλύτερα έτσι. Ορίστε κάτσε εσύ με την Μάγκι " απαντάει και πάει στην θέση του Λουκά.
ΥΠΆΡΧΕΙ ΘΕΌΣ , ΠΑΙΔΙΆ. (Ναι για τον Λουκά , μιλάω.)
"Σε ευχαριστώ, με έσωσες." του λέω όταν κάθεται στην θέση του.
"Το έκανα καθαρά για δικό μου όφελος. Με τον κύριο Μηλιώνη θα βαριόμουν την ζωή μου. Δεν έχει καμία απολύτως σχέση με εμάς τους δύο αυτό." ξεκαθαρίζει απότομα.
"Ναι όμως αυτό σημαίνει πως εδώ περνάς καλύτερα, έτσι δεν είν-"
"Σσς" με σταματάει αμέσως με το ίδιο ψυχρό ύφος.
"Έλα ρε Λουκαααα" του λέω σιγά για να μην μας ακούσει κανείς.
"Είμαι ο κ. Λουκάς, ο καθηγητής των αγγλικών σου και δεν έχουμε να συζητήσουμε τίποτα μεταξύ μας εκτός και αν αυτό είναι απορία για τα αγγλικά."
απαντάει ακόμα πιο ψυχρά χωρίς να με κοιτάξει.
Έτσι είσαι Λουκά.. Εντάξει αγγλικά θες? Αγγλικά θα πάρεις.
"Ωραία έχω μια απορία στα αγγλικά." του λέω και γυρίζω το σώμα μου προς το μέρος του στηρίζοντας την πλάτη μου στο παράθυρο.
"Για πες." απαντάει και μπορώ να διακρίνω την ειρωνία και την απέχθεια στην φωνή του.
Πω θα φάει ξύλο.
"Δεν μπορώ με τίποτα να καταλάβω κάποιες μεταφορικές φράσεις στα αγγλικά , κύριε Λουκά." αρχίζω. "Για παράδειγμα ,τις προάλλες είδα μια φωτογραφία που έλεγε:
You are my favorite flavor of lollipop."
Με το που τελειώνω την φράση, ο Λουκάς γουρλωνει τα μάτια και σφίγγει το σαγόνι.
"Μπορείτε να μου εξηγήσετε πώς γίνεται να το πούμε αυτό σε κάποιον άλλον.Η ακριβής μετάφραση δεν είναι: Είσαι η αγαπημένη μου γεύση γλειφιτζουρι? Δηλαδή πως είναι δυνατόν αυτό? Έχω μπερδευτεί.
Θέλω.μια.εξήγηση.παρακαλώ.πολύ" λέω ρυθμικά χτυπώντας απαλά σε κάθε λέξη το χέρι μου στο μπούτι του.
Στην αρχή ξεροβηχει και τον νιώθω πολύ σφιγμένο. Κοιτάει γύρω για να ελέγξει αν μας κοιτάει κανένας και παίρνει μια βαθιά ανάσα.
"Ξέρω τι κάνεις μικρή, αλλά δεν θα τα καταφέρεις." ψιθυρίζει ενώ απομακρύνει το χέρι μου από το μπούτι του.
Χαμογελάω και του ψυθιριζω και εγω στο αυτί του:
"Κι όμως..θα τα καταφέρω,μην σου πω οτι το έχω κάνει ήδη. Παραδεξου το πως έχεις ερωτευτεί μια "μικρή" όπως λες, πως κάθε βράδυ την σκέφτεσαι και εύχεσαι να ήταν εκεί μαζί σου, γιατί η κοπέλα σου δεν μπορεί πια να σου δώσει αυτά που θες."
Κοιτάει μπροστά και σφίγγει το σαγόνι του.
"Α και κάτι τελευταίο, δεν είμαι 10 χρονών Λουκά, είμαι σχεδόν 18. Μην σε εκπλήσσει τόσο που ξέρω τι είναι σεξ😂 Αλλά υπάρχει πάντα και κάτι καινούργιο για να μου διδάξεις ε, μην το ξεχνάς" του λέω και κλείνω το μάτι μου χτυπώντας τον ξανά στο μπούτι.
"Αυτές ήταν οι απορίες μου στα αγγλικά , ευχαριστώ πολύ κ.Λουκά" λέω τώρα πια με κανονική φωνή , χωρίς να ψυθιριζω και γυρνάω κοιτάζοντας έξω από το παράθυρο.
"Θα με τρελάνεις σε αυτήν την εκδρομή, έτσι δεν είναι?" τον ακούω να λέει μετά από λίγο.
"Όχι μόνο σε αυτήν την εκδρομή, γενικώς."απαντάω χαμογελώντας.

∞ ∞ ∞ ∞ ∞ ∞ ∞ ∞ ∞ ∞ ∞ ∞ ∞
Αχ πόσο μ'αρεσει αυτό το κεφάλαιο❣️#Λουγκι for the win🎉
Ελπίζω να είστε καλά φίλοι μου.
Αυτή τη στιγμή βρέχει τόσο πολύ. Άσχετο.
Αν σάς άρεσε βάλτε ενα αστερακι 🌟 αφήστε ένα σχόλιο ✏️ και τα λέμε στο επόμενο.

Pandaκια μουυυ ❤️🐼