21ο Κεφάλαιο

313 16 12
                                    

Η χθεσινή μέρα (Κυριακή) πιστεύω ήταν η πιο βαρετή της εκδρομής. Σχεδόν ολόκληρη την μέρα ήμασταν μες στο λεωφορείο. Η Νεφέλη έκλαιγε όλο το πρωί επειδή δεν πρόλαβε να αποχαιρετήσει τον Andrien,ο Τζίμμυ 😎 κοιμόταν συνέχεια και εγώ έπρεπε να κάτσω με την Νεφ για να την παρηγορώ. Οπότε ο Λουκάς μου καθόταν μόνος του. Γι'αυτό και εγώ πήγα στο δωμάτιο του το βράδυ να κοιμηθώ. Η αλήθεια είναι πως δεν τον είχα ενημερώσει και στην αρχή ήταν λίγο αρνητικός  όπως πάντα, αλλά τελικά τον έπεισα.
Άλλωστε ο Λουκάς ακούει πάντα την Μάγκι!
Για ένα πράγμα δεν έχω καταφέρει ακόμα να τον πείσω , αλλά που θα μου πάει, θα δεχτεί.

                      ∞ ∞ ∞

"Καλημέρα Νεφελακι μου , πως είσαι?" χαιρετάω την Νεφ που κάθεται μόνη της σε ένα τραπέζι και τρώει πρωινό.
"Ελπίζω χθες που σε άφησα με τον Τζίμμυ 😎 να ήπιατε μόνο μπύρες και να μην χρειαστεί μετά να τον πιούμε εμείς."

"Α καλά τι μπύρες. Με το που τελείωσε ο Τζίμμυ 😎 την πρώτη του , χτύπησε την πόρτα ο Μηλιώνης για έλεγχο."λέει ατάραχη ενώ δαγκώνει ένα μπισκότο.

"Έλεγχο?! Κατάλαβε ότι έλειπα?!"

"Ναι αλλά είπα ότι είχες πεταχτεί σε ένα άλλο δωμάτιο, μην αγχώνεσαι , σίγουρα το πίστεψε."

"Μακάρι.. Ευχαριστώ ρε Νεφ. Εσύ πως είσαι?"

"Καλύτερα απο χθες. Μιλήσαμε μέσω μηνυμάτων και μου είπε πως θα έρθει σύντομα Ελλάδα οπότε εντάξει."

"Ε καλά σήμερα στο θέατρο θα σου φτιάξει το κέφι σίγουρα." της λέω και γελάμε αφού ξέρουμε πως θα βαρεθούμε την ζωή μας εκεί μέσα.

                        ∞ ∞ ∞

"Αμάν ρε Νεφ άσε με, την θέλω όσο πιο μεγάλη γίνεται!" της λέω για να σταματήσει να σπάει τις φούσκες που κάνω με την τσίχλα μου.

Είμαστε λίγα άτομα που περιμένουμε στην αυλή του θεάτρου , οι περισσότεροι έχουν μπει στο κτίριο. Απ'τους καθηγητές έχει μείνει μόνο ο Λουκάς ο οποίος και πνίγεται μόλις ακούει τα λόγια μου.

"Εμ την φούσκα εννοούσα κ. Λουκά , μην ανησυχείτε." του λέω και από μέσα γελάω τόσο δυνατά με την φάτσα του.

"Πως να σε πάρω στα σοβαρά με αυτά που κάνεις." απαντάει γελώντας και αφού κανένας δεν μας δίνει σημασία του ψιθυρίζω με νάζι:

"Ναι όμως, εγώ θέλω να με πάρεις στα σοβαρά και.... σε όποια άλλη στάση θες εσύ."

Ο Λουκάς πνίγεται και εκείνη την στιγμή βγαίνει ο κ. Μηλιώνης έξω.

School TroublesWhere stories live. Discover now