School Troubles

18ο Κεφάλαιο

Από την μεριά του Λουκά:

Δεν κοιμήθηκα καθόλου καλά χθες. Όλο το βράδυ σκεφτόμουν την Μάγκι.. και όχι όπως φαντάζεστε..
Νιώθω πως είμαι πολύ μεγάλος για αυτήν.. Χθες το βράδυ ουσιαστικά είχε τον πρώτο της οργασμό.. Και δεν ξέρω αν ήταν σωστό που που της έδειξα εγώ τον κόσμο του σεξ.. Προσπαθώ να ησυχάσω τον εαυτό μου με τη σκέψη ότι καλύτερα που ήμουν εγώ αυτός και όχι κάποιο ανώριμο αγοράκι που καλά καλά δεν ξέρει τι σημαίνει σεξ. Από την αλλη κιόλας σιγά, δεν κάναμε και σεξ.. Θέλω να πω είναι ακόμα παρθένα και έτσι θα παραμείνει μέχρι να φτάσει τα 18 που υποτίθεται ότι μπορεί να αποφασίσει μόνη της. ( Και δεν θα μπω και εγώ φυλακή)..

Και αν σήμερα έχει μετανιώσει για τα χθεσινά? Και αν δεν θέλει ούτε να με βλέπει?

Τις σκέψεις μου , πάλι καλά τις διακόπτει το τηλέφωνο. Απλώνω το χέρι μου στο κομοδίνο και κοιτάω την οθόνη

"Κύριος Μηλιώνης"

Έλα Χριστέ και Παναγιά ,στον ύπνο του με έβλεπε..

"Παρακαλώ?"
"Ναι , καλημέρα Λουκά, ελπίζω να μην σε ξύπνησα."
"Όχι , ξύπνιος ήμουν. Πείτε μου."
"Μπορείς να περάσεις πριν κατέβεις για πρωινό από το δωμάτιο μου , θέλω να συζητήσουμε για κάτι."
ακούγεται η σοβαρή φωνή του από το ακουστικό.
"Ναι ναι θα είμαι εκεί σε 10 λεπτά." απαντάω με κόφτη ανάσα.
"Ωραια , σε περιμένω."
Κλείνω το τηλέφωνο και κοιτάω για λίγο το ταβάνι.

Σατανά,την έβαψα..

            ..... 

Μόλις φτάνω έξω από την πόρτα του, παίρνω μια βαθιά ανάσα πριν την ανοίξω. Δεν ξέρω για ποιο θέμα θέλει να μου μιλήσει αλλά πολύ φοβάμαι πως είναι για την Μάγκι..
Η πόρτα είναι ανοιχτή.. Υποθέτω ότι την άφησε ανοιχτή για μένα αφού με περίμενε οπότε μπαίνω κατευθείαν.
Με το που πατάω το πόδι μου στο δωμάτιο βλέπω τον κ. Μηλιώνη με γυρισμένη την πλάτη , να κοιτάει έξω από το παράθυρο.
"Να την προσέχεις έπρεπε ρε μαλάκα! Ένα βράδυ ήταν.. Ούτε για ένα βράδυ δεν μπορούσες να βγάλεις απ' το μυαλό σου το σεξ? Τι σου έφταιξε η μικρή?

Παγώνω στην θέση μου και το στόμα μου ξεραίνεται μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου. Τα λόγια του κ Μηλιώνη επαναλαμβάνεται στο μυαλό μου σαν αντίλαλος. Προσπαθώ να αρθρώσω μια πρόταση αλλά οι συλλαβές δεν βγαίνουν από το στόμα μου.
"Εε." μπορώ να μόνο να πω και αμέσως ο κ Μηλιώνης γυρίζει προς το μέρος μου. Μου κάνει ένα νόημα να περιμένω και τότε μόνο διακρίνω το τηλέφωνο στο χέρι του.