School Troubles

1ο Κεφάλαιο

Μπαίνω στο γραφείο του διευθυντή και του δίνω το χαρτί με τα στοιχεία μου. "Ω ώστε εσύ είσαι η καινούργια!" λεει ο διευθυντής γελώντας.
Ναι πολυ αστείο μπάρμπα...
Ανοίγει κάτι φακέλους και βάζει μέσα το χαρτί μου.
"Για να δουμε... Αναγνώστου ε?Ε προφανώς είσαι στο Γ'1.Το οποίο είναι στον πάνω όροφο.Θα το βρεις εύκολα.Θες να σε πάω εγώ μήπως? ρωτάει πρόθυμα. Α μωρέ ο καλουλης,σαν μπέμπης είναι.
"Όχι όχι, ευχαριστώ θα το βρω μόνη μου, πόσο δυσκολο μπορεί να είναι? λέω γελώντας και γνέφει. Τον χαιρετάω και γυρίζω προς την πόρτα για να βγω απο το γραφείο αλλά πέφτω απότομα πάνω σε εναν νεαρό που φοράει.. πουκάμισο?!Καλα μαν ηρέμησε😂 "Συγγνώμη.." ψελλίζω προσπαθώντας να μην γελάσω και βγαίνω επιτέλους έξω. Πολύ καλά δεν τον πρόσεξα αλλά μου φάνηκε πολύ νέος για να είναι καθηγητής. Απο την άλλη όμως, πολύ ώριμος για μαθητής.

ΜΑ ΠΟΥΚΆΜΙΣΟ..ΧΑΧΑ

Ανεβαίνω τις σκάλες και σχετικά εύκολα βρίσκω το τμήμα μου, είχε δίκιο ο μπέμπης τελικά. Εντοπίζω ένα άδειο θρανίο και κάθομαι μόνη μου. Αν θελει ας κάτσει κάποιος δίπλα μου να γνωριστούμε. Είμαι αρκετά αντικοινωνική για να το κανω μόνη μου αυτό. Και εκεί που πήγα χαλαρή να τσεκαρω το κινητό μου, έρχεται και κάθεται διπλα μου ο Τζίμμυ😎
Θεέ μου όταν έλεγα "κάποιος" εννοούσα "κάποια", όχι τον ΤΖΊΜΜΥ😎!
"Χευ κούκλα" λέει με ένα χαμόγελο του τύπου *κοιτα τη καινούργια οδοντόκρεμα που αγόρασε η μαμά μου χθες*
"Γεια σου" του λέω αφηρημένα και συνεχίζω να κοιτάω το κινητό μου
"Το όνομα μου είναι Τζίμμυ😎"

Ναι το ξέρω φιλε, και ποιος δεν το ξέρει αυτό.
"Το δικό σου?" συνεχίζει "Μάγκι" απαντάω χωρίς να τον κοιτάξω. "Ουυυυ ωραίο όνομα" λέει λες και ειναι καμία σειρήνα.
Εκείνη την ώρα μπαίνει στην  αίθουσα μια συμπαθητική κυριούλα με γυαλιά.
"Δημήτριε γύρνα στην θέση σου" λέει με ήρεμο τρόπο.
"Και που ξέρετε κυρία πως δεν είναι αυτή η θέση μου?"
"Πρώτον, εσύ ποτέ δεν αφήνεις την προεδρική σου θέση στο τελευταίο θρανίο και δεύτερον η κοπέλα δίπλα σου δεν φαίνεται τοσο ενθουσιασμένη με την ιδέα να σου παραχωρήσει την θέση του διπλανού της.
Ένα μαζικό "Ουυυ" ακούγεται από τους υπόλοιπους και ο Τζίμμυ😎 σηκώνεται απογοητευμένος κλείνοντας μου το μάτι "Θα τα ξαναπούμε κούκλα"
Α ναι ,να τωρα το σημειώνω στο μπλοκάκι μου να μην το ξεχάσω.

Το μάθημα περνάει ευχάριστα, ωραία ήταν αυτή ,την συμπάθησα.Ο Τζίμμυ 😎 δεν με ενόχλησε όλη την υπόλοιπη μέρα και να και κάτι συναρπαστικό: Έκανα μια φίλη, την Νεφέλη!😁

Τελευταία ώρα λοιπόν είχαμε αγγλικά και μπαίνοντας στην αίθουσα των αγγλικών είδα το πιο αστείο θέαμα ξανά! Guess what..ΑΥΤΟΣ ΜΕ ΤΟ ΠΟΥΚΆΜΙΣΟ😂
Με το που τον βλέπω γυρνάω στην Νεφ και της κάνω "Καλά αυτός γιατί φοράει πουκάμισο?😂" και αμέσως ξεσπάω σε γέλια.
"Αυτός είναι ο κ. Λουκάς , καθηγητής αγγλικών "απαντάει σοβαρά και μου κόβεται απότομα το γέλιο.
"Έλα μου? Σοβαρά?ΤΟΣΟ ΝΈΟΣ?" της λέω σοκαρισμένη.
"Εντάξει.. όπως το πάρει κανείς.30 είναι περίπου."
"Ε δεν τον λες και παππού...Ωραίος πάντως."προσθέτω εγώ αλλά η Νεφ δεν φαίνεται να ενθουσιάζεται και κάνει μια γκριμάτσα.
ΜΕ ΚΟΡΌΙΔΕΥΕΙΣ ΚΟΥΚΛΑ ΜΟΥ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΑΡΙΣΤΟΎΡΓΗΜΑ ΤΟΥ ΣΑΤΑΝΆ
"Δηλαδή θες να μου πεις πως δεν έχει «φανς» στο σχολείο?"ρωτάω
"Μπα δεν υπάρχει ενδιαφέρον από τις μαθήτριες."
Μα καλά καθόλου γούστο και αυτές
"Γιατί Μάγκι σου άρεσε ο Λουκάς?😏" ρωτάει χαμογελώντας και εκεί που πάω να της απαντήσω με προλαβαίνει ο ΘΕΟΣ και ξεκινάει το μάθημα.
Αγανακτισμένη βγάζω ένα χαρτάκι και γράφω "Κοίτα εγώ πάντως θα έμπαινα, ανεξαρτήτως από την ηλικία του. Είναι μακράν ο πιο ωραίος καθηγητής που είχα ποτέ",το διπλώνω και της το δίνω.Μολις το ανοιγει, κάνει μια γκριμάτσα αηδίας και στη συνέχεια γελάει.

Το μάθημα περνάει ευχάριστα και εγώ δεν κανω τίποτα άλλο πέρα απ'το να θαυμάζω τον ΘΕΟ.

Κατεβαίνοντας τις σκάλες στο διάλειμμα γυρνάω και λέω στη Νεφ να σκίσει το χαρτάκι και να το πετάξει γιατί αν το δει κανείς την βάψαμε.
"Oh shit!Το άφησα κάτω απο το θρανίο" λέει γουρλωνοντας τα μάτια.
"Καλά είσαι ηλίθια?"της φωνάζω και τρέχω γρήγορα πίσω στην τάξη για να το πάρω.

Ο κ. Λουκάς κάθεται ακόμα στην έδρα και μαζεύει κάτι χαρτιά. Γυρνάει και με κοιτάει μόλις μπαίνω στην αίθουσα, του γνέφω και κατευθύνομαι προς το θρανίο.
Κοιτάω κάτω από το θρανίο, τίποτα.Ελέγχω μήπως έχει πέσει κάτω, πάλι τίποτα.
"Ψάχνεις κάτι εμ.. Μαγδαληνή?"
Σηκώνω το κεφάλι μου και τον κοιτάζω με απορία "Σε μένα μιλάτε?"
"Ναι, Μαγδαληνή δεν σε λένε?"
"Όχι.. δηλαδή ναι αλλά προτιμώ το Μάγκι"
"Α μάλιστα, θα το έχω υπόψιν μου " λέει χαμογελώντας και νιώθω ακόμη και το τελευταίο κύτταρο του εγκεφάλου μου να βγαζει καρδιές στα μάτια.
Γυρνάω γρήγορα από την άλλη και συνεχίζω το ψάξιμο.
ΠΟΥ ΕΊΣΑΙ ΧΑΡΤΆΚΙ?
"Αυτό ψάχνεις?"
Γυρίζω απότομα να ελέγξω τι κρατάει και βλέπω αυτό που φοβόμουν.
Το χαρτάκι
"Αμ..ναι.." τραυλίζω ντροπιασμένη.
"Δεν το άνοιξα,μην αγχώνεσαι. Θα το πέταγα.Δεν θέλω να γίνομαι αδιάκριτος.
ΔΌΞΑ ΤΟ ΘΕΌ
"Α ωραία" λέω και του το παίρνω γρήγορα από τα χέρια.Τον χαιρετάω και φεύγω από εκεί μέσα.
Θεέ μου τι μέρα και αυτή.

∞ ∞ ∞ ∞ ∞ ∞ ∞ ∞ ∞ ∞ ∞ ∞ ∞

Γεια σας, γεια σας,γεια σας
Τι μου κάνετε,πως είστε?
Δευτέρα σήμερα.Καλή εβδομάδα 😀Και για όσους δεν χαίρεστε έχω να σας πω κατι για ΝΑ  χαρείτε!
57 ΜΈΡΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΎΓΕΝΝΑ 🎅🎄😻
Η αγαπημένη μου περίοδος, ανυπομονωω🤣
Στα δικά μας τώρα, κεφάλαιο θα ανεβαίνει κάθε Σάββατο βράδυ, να ξέρετε ❤️
Αυτά. Αστεράκι και σχόλιο και τα λεμε το Σάββατο 🔜💋

Pandaκια μουυ🐼❤️