School Troubles

23ο Κεφάλαιο

"Τι 25 Ιανουαρίου μου λες ρε?" φωνάζει ελάχιστα η Νεφέλη στο πρόσωπο του Τζίμμυ😎.

"Μέχρι τότε είμαι αφοσιωμένος στην έκπληξη του Μιγκέλ. Θέλω τα γενέθλια του να είναι τέλεια." εξηγεί ο Τζίμμυ 😎 αδιάφορα χωρίς να φαίνεται ιδιαίτερα επηρεασμένος από τα νεύρα της Νεφέλης.

"Και δεν μπορείς να αφιερώσεις λίγο χρόνο και στην έρευνα?!" ξανά ρωτάει η Νεφέλη με ακόμα πιο πολλά νεύρα.

"Μα γιατί δεν σε βοηθάει η Μάγκι?"

"Γιατί η Μάγκι έχει διάβασμα ανόητε!"

Συμφωνώ με την Νεφέλη και του δείχνω το βιβλίο της χημείας που κρατάω στα χέρια μου. Οι γονείς της Νεφέλης έχουν καταστήματα ρούχων σε τρεις μεγάλες πόλεις οπότε δεν αγχώνεται ιδιαίτερα για τις πανελλήνιες. Ο Τζίμμυ😎 δεν νομίζω να περιμένετε να πάρει τις πανελλήνιες στα σοβαρά. Οπότε απ'την τριάδα έχω μείνει μόνο εγώ, που στοχεύω Χημικό Πάτρας.

"Ωραία τότε, μέχρι τις 25 θα κάνουμε ένα διάλειμμα από την έρευνα και θα αφήσουμε την Μάγκι να διαβάζει και εμένα να ετοιμάζω το πάρτυ." προτείνει ο Τζίμμυ😎 χαμογελώντας και κολλάμε τα χέρια.

"Ρε είστε ξενέρωτοι και σας μισώ." μονολογεί η Νεφέλη και απομακρύνεται.

10 μέρες πριν τα γενέθλια του Μιγκέλ (15/01).

Τα πράγματα τώρα είναι αρκετά ήρεμα.. Έχω αφοσιωθεί στο διάβασμα και προσπαθώ να μείνω όσο πιο συγκεντρωμένη γίνεται σε αυτό. Πάλι καλά τόσο τα παιδιά όσο και ο Λουκάς το καταλαβαίνουν αυτό και δεν με ενοχλούν.

"Μάγκι! Δόξα τω Θεώ σας βρήκα. Ο Μηλιώνης μου είπε πως θα έρθει ο Άρης να τον πάρει τώρα, οπότε λέω να κατεβείτε για να δείτε πως είναι και εξωτερικά. Μην έχουμε να κάνουμε με κάποιον ξένο." μας λέει και η Νεφέλη γνέφει και κατεβαίνει τα σκαλιά.

"Πώς είσαι?" ρωτάει και με πλησιάζει.

"Προσπαθώ.. Απλώς.. είναι δύσκολο και μερικές φορές τα βράδια νιώθω πως πνίγομαι και πως δεν θα αντέξω μέχρι τον Ιούνη και πως.."

Νιώθω την επιθυμία να κλάψω και να τα βγάλω όλα από μέσα μου. Ο Λουκάς το καταλαβαίνει και με χώνει στην αγκαλιά του.

"Το ξέρω κορίτσι μου.. Ξέρω πώς νιώθεις..μα θα περάσει.. όλα περνάνε." Με φιλάει στα μαλλιά και τον σφίγγω ακόμη περισσότερο πάνω μου.

"Αχ ρε Μάγκι" αφήνει έναν αναστεναγμό και χαϊδεύει τα μαλλιά μου.

"Και έλεγα τι έχω καιρό να δω.."
ακούγεται μια φωνή από πίσω μου.