Hell Camp (COMPLETED)

Dalawampu't Apat

Dalawampu't Apat
+++
MYSTELL's POV

Halos takasan na ako ng hininga ng mag-lakad sya papalapit samin. Bahagya pa nyang iwinawagay-way ang malaking kutsilyong hawak nya.

"M-Mydel"

"Tell me, Mystell. Bakit mo sila tinutulungan? Nakalimutan mo na ba ang lahat ha?" May bahid ng inis ang boses nya pero hindi mo iyon mababanaag sa kanyang mukha.

Sa bawat pag-hakbang nya ay para akong lumalapit sa apoy ni Kamatayan. Mydel will kill everyone and I don't know if I'm an exceptional.

"M-Mydel, please. Hindi mo din ba naaalala ang nangyari noon sa ating tatlo ha?"

Kahit nangangatal na ako sa takot sa biglang panlilisik ng mata nya ay pinili kong maging kalmado. Napakapit na lang ako sa braso ng walang malay na si Mysthy na nakaakbay sakin.

"Pwede ba! Wag mo nang ipaalala. At wala na akong paki doon. Anong sabi ko sayo? Ha? Pinabayaan na nila tayo kaya bitawan mo yang babaeng yan kung ayaw mong madamay."

Umiling ako ng maraming beses. Nagsisimula na ring tumulo ang mga luha ko pero hindi ko iyon pinahid. I'm done on being a toy of him. I'm done on agreeing with his damn vissions.

I'm done on being a killer's twin sister.
Huminga ako ng malalalim at sinalubong ang nanlilisik nyang mga mata.

"August 03, 2010, at exactly 3:47 pm!"

"No! Stop it right there, Mystell!"

"We are at the park, playing and laughing together."

"Stop it, Mystell! STOP IT!"

Napahawak sya sa ulo nya pero hindi nya binibitawan ang kutsilyong hawak nya. Pleas make this one work. Make him realize that it is our fault. Mostly his fault.

"You saw a dirty ice cream vendor. Tumawid ka ng kalsada at bumili ng sayo. Sinundan kita at iniwan si Mysthy. We are laughing together, while Mysthy was starting to cry. We left her without her knowing."

"Mystell, itigil mo na yan."

"And then she saw us, on the other side, she happily walk toward us but we ignore her. We keep on eating ice cream and laughing."

"STOP! STOP!"

"Kinalbit ka ni Mysthy pero tinulak mo sya. Tinulak mo sya sa daan kung saan may mabilis na truck na dumadaan. Kasalanan mo ang lahat, Mydel. Kasalanan mo!"

"I TOLD YOU TO STOP!" Sigaw nya at binato sa direksyon ko ang kutsilyo.

Napapikit ako at hinintay na lang ang pagtama noon.

Pero...

Lumipas ang ilang segundo ay wala akong naramdaman. Narinig ko na lang ang pag-bagsak ng kung ano kasabay ng ilang sigawan at pagsinghap.

Dahan-dahan kong iminulat ang mata ko. Hindi ako makapaniwala sa nakikita ko.

No! Not again!

Nakahiga si Mysthy sa sahig, dilat ang mata at nakatarak sa likod ang kutsilyo.

She save me!

"M-Mysthy!"

Sunod-sunod uling pumatak ang luha ko at napaluhod.

"M-Mysthy? I-I'm sorry, I-I d-didn't mean to---"

"Shut up, Mydel! Aren't you happy? Ito ang gusto mo hindi ba? You, psychopath!" Sigaw ko

Hindi ako makagalaw ng tumingin kay Mysthy. Nakatingin lang sya sakin at nanginginig ang mga mata.

"A-Ate!"

Napasinghap ako ng marinig ko uli sa bibig nya ang bagay na yun. Sa aming tatlo, unang lumabas si Mydel, sunod ay ako at ang huli ay si Mysthy. Kuya at Ate ang tawag nya samin mula pa noon.

Noon---bago pa mangyari ang aksidenteng iyon.

"N-Namiss kita." Napasubsob na lang ako sa palad ko ng marinig ko pa iyon. "You're safe now. I-I love you."

Nakita ko ang biglang pagpungay ng mata nya at ang unti-unting pagkisap ng talukap ng mga mata nya.

No! I don't want to see this scene again.

"Mysthy! Mysthy! This is Rainer. Can you hear me?" Tanong ng isa nilang kaklase at tinatapik tapik pa ang mukha ng kakambal ko.

Nang wala silang makuhang response kay Mysthy ay agad nya iyong binuhat. Buhay pa si Mysthy.

Hindi nya pa hinahayaang pumikit ang mga mata nya. Dali-dali silang umalis at naiwan kami ni Mydel.

Tulala sya at umiiyak.

"This is all your fault!" Mahinang sabi ko sa pagitan ng mga hikbi ko. "A-Alam mo namang hindi tayo pinabayaan ni Mommy. I-Inilayo nya lang muna tayo kay Mysthy pero ikaw. Ikaw ang may ayaw na bumalik kay Mommy dahil galit at ingit ka."

Hindi sya umimik pero kitang kita ko ang pagkuyom ng mga kamao nya.

"Ingit ka kasi akala mo si Mysthy lang ang mahal ni Mommy. Galit ka kasi akala mo wala syang pakialam satin. Makitid ang utak mo Mydel. Sobrang kitid na kahit ako, hindi magawang makapasok."

Yumuko sya pero hindi na sya umiimik.

"Mysthy did her best para hindi natin maramdam na sya ang paborito ni Mommy. Lagi nya tayong ibinibida sa kahit na kanino, Mydel. Sa kahit na kanino."

Pinunasan ko ang luha ko at hindi tinanggal ang mata ko sa kanya.

"She always said that she is the luckiest kid in the whole world because she had us. She look at us like we are her idol. Proud na proud sya sa atin, Mydel. At hindi mo yun nakikita dahil manhid ka at sarado ang makitid mong utak."

Tinulak ko ang balikat nya kaya bahagya syang napaatras.

"Sa oras na may mangyaring masama uli kay Mysthy, I swear Mydel, you will suffer like hell."

Kung hindi nya lang ako tinakot noon na papatayin nya sila Mommy at Mysthy, hindi ako sasama sa kanya at magpapaiwan kila Lolo at Lola na walang ibang ginawa kung hindi ang magpapatay ng mga nakakabunggo nila.

I tried to escape so many times but I never win. Kapag nahuhuli nya ako ay sinasaktan nya ako at tinatali na parang hayop.

Now that I'm strong, handa na akong banggain sya.

He will pay every person that he killed.

"Bakit kasi hinayaan mong kainin ka ng galit at ng ingit, Mydel. Hindi ka naman ganyan ah! At bakit ko nga ba hinayaang maging sunod-sunuran sayo? Sabihin mo nga sakin, Mydel. Bakit mo ba ginagawa ang lahat ng to?"

...