Way Back Into Your ❤

Chapter 6

Leona

"Attention everyone!" Napalingon kaming lahat kay Mrs. Ocampo nang magsalita ito matapos pumalakpak para kunin ang aming atensyon. "I have a major announcement to all of you guys. You excellently done your assignments and ECO magazine had reach a two million selling within 2 weeks and I want to congratulate you all for your effort and hard work to surpass the quota this month."

Napasigaw kaming lahat sa magandang balita na iyon at ang mga kalalakihan naman ay napasipol pa. Sobrang overwhelm ako sa achievement na ito.

"And I want to extent my compliments to Ms. Lopez for reaching a three million views in youtube by two weeks about her Lifestyle interview with Mr. Domingo. And your journal is one of the top selling magazine among the entertainment industry. Congratulations!" Napanganga ako sa sobrang saya at shocked kaya para akong papel na nagpatianod sa mga yakap ng mga katrabaho ko. I did that? Oh my!

"Congratulations girl! Sabi ko na nga ba eh, ikaw na naman ang makakakuha ng award na 'yan." Sabi ni Jenny saka muli akong niyakap.

"Congrats Yona!" Si Gino saka yumakap sakin.

"Maligayang pagbati, Queen. Sa'yo parin ang korona." Si Kiko at niyakap din ako.

Lumapit naman si Mrs. Ocampo at nakangiti akong kinamayan. "I know you can do it better but this time you have your best. I am proud of you!" Bati nito.

"Thank you Mrs. Ocampo." Para akong nasa cloud 9 ng mga sandaling ito.

Tumango ito saka pinatahimik kaming muli para sa isa pang anunsyo. "To acknowledge your fruitful work, I would like to invite you for the Thanksgiving party tonight. Wear your best dress. Thank you!" Sabi nito saka nagpaalam nang aalis.

Panay congratulate sakin ang buong team except kay Keila na mas piniling umalis sa cubicle n'ya pero hindi ko na lang pinansin.

ALAS siete na ng gabi nang makarating ako sa luxury hotel dito sa Makati. I wear a sparkling and dazzling black quilted dress which have a cute and very chic stones. I matched it with a smokey eye, contour and a nude-colored lipstick. Agad akong sinalubong ng usherette at iginiya sa mesa para sa ECO journalists. Nandoon na sina Jenny at Gino kaya agad akong bumeso sa kanila at hinanap ko naman sina Kiko at Keila kaso wala pa ang dalawa. Binati ko narin ang big bosses ng ECO at nagkaroon pa ng sandaling kwentuhan bago bumalik sa mesa namin para sa dinner. Nagkwentuhan narin kami ng team ko sa gitna dinner.

"Guys, may special guest daw tayo tonight." Imporma ni Jenny na animo'y kinikilig pa.

"Talaga? Sino?" Tanong ni Kiko matapos sumubo ng pagkain.

"As usual, celebrity na naman 'yan kagaya ng mga nagdaan na Thanksgiving party. Sana si Jennylyn Mercado o di kaya si Angel Locsin 'yong guest para kiligin ako?" Sabi ni Gino.

"Babaero talaga." Pambabara ni Jenny na ikinatawa namin.

Naging puno ng katatawanan ang mesa namin dahil sa mga funny jokes nina Gino at Kiko. Tinawag ng Emcee ang atensyon naming lahat dahil sa puntong iyon ay ipinakilala na ang aming special guest. Gano'n na lamang ang paglakas ng kaba ko nang umakyat na ito sa stage at nakangiting bumati saming lahat. Walang iba kundi si Cyril Domingo.

"Magandang gabi sa inyong lahat. Masaya ako at nagpapasalamat po dahil sa paanyaya na maging bahagi ng Thanksgiving party na ito. I want to congratulate ECO to your success as still being number one magazine in the entertainment industry and also I would like to give my regards to the team who exerted their effort and as a goal keeper especially Ms. Lopez for top selling magazine." Nabigla ako sa pagtawag nito sa apelyido ko sa gitna ng masigabong palakpakan.

"We want to request your presence in stage Ms. Lopez to give this Award of Appreciation for your 'Top Selling Magazine' and as one of 'Most Influential Female' in entertainment." Emcee.

"Go girl." Push ni Jenny. Nanginginig ako kaya natatakot mabuway sa pagkakatayo. Pero nakakahiya kung magpapabebe pa ako dito sa upuan kaya lakas loob akong tumayo at mabuti na lang ay mabilis akong inalalayan sa ni Gino at hinatid ako stage. I mouthed my 'thank you' for him.

After reading a citation, Cyrill give my Plaque of Award and extend his hand for him to shake with mine. "Congratulations." Nakangiting pagbati nito na alanganin kong nginitian. Shocks! Sobrang nanginginig na ang kamay ko kaya hindi nakaligtas ang pilyong ngiti n'ya para sakin.

I give my short speech and leave a stage in hurry. Hindi ko na gusto ang nararamdaman ko kaya nang makabalik sa upuan ko ay agad akong nag-excuse para magpahangin sa garden mg hotel. Pakiramdam ko ay mauubusan na ako ng oxygen sa katawan sa sobrang sikip ng pakiramdam ko. Nang makarating sa lugar ay isang malalim na bunyong hininga ang pinakawalan ko. Bakit sa dinami dami ng p'wede bakit si Cyrill pa? Bakit sa lahat na lang ng pagkakataon ay nandoon s'ya? May ibig sabihin ba ito? Nakatadhana ba ito para masaktan ako muli? O nakatadhana para sa isa pang chance? Pero imposible. Hindi na ako nakapagpigil at nagdabog na ako sa sobrang inis at pabagsak na umupo sa lounge chair doon. Shit! Nasira ang takong ng sapatos ko.

"Bakit ginugulo mo ang isip ko pesteng gago ka!?" Inis na sabi ko sa hangin. "Bakit kasi nagpapapansin ka pa sa lugar na hindi ka naman na welcome! Bakit hindi ka na lang umalis nang maging masaya na ako! Isama mo narin itong pain na iniwan mo!" Sabi ko at ibinato sa kaliwa ang nasirang sapatos ko.

"Ouch!" Sigaw ng taong natamaan ng sapatos ko. Hala! Hindi ko s'ya maaninag dahil madilim ang lugar na kinaroroonan nito pero dali-dali ko itong dinaluhan.

"Hala! Pasensya na Mister. Hindi ko kasi alam na may tao dito dahil madilim." Hingi ko ng despensa sa nakayukong lalaki matapos pulutin ang ibinato ko.

"It's okay. Kasalanan ko naman." Sagot nito. Gano'n na lang ang pagbalik ng inis ko nang makilala ko kung sino ito. Si Cyrill kaya hindi ko na napigilan na ihampas sa kanya ang sapatos ko.

"Talagang kasalanan mong gago ka! Napakawalang hiya mo para magpakita pa sa event na 'to!" Galit na sabi ko at patuloy na hinahampas ito ng takong ng sapatos ko. Wala akong pakialam kong saan ito tumama basta makaganti lang ako.

"Ouch! Stop Leona!" Pakiusap nito at patuloy na umiiwas. Panay hampas lang ako at bunganga sa kanya nang madakip nito ang dalawang kamay ko at inilagay sa likod ko. "Enough, okay? Masyado nang masakit." Reklamo nito.

"Ah masakit? Kulang pa 'yan gago ka!" Angil ko at nagpumiglas sa kamay n'ya kaso mas lalo lang n'yang hinigpitan ang pagkakahawak sakin at idikit ang sarili ko sa kanya. Napamulagat naman ako sa posisyon namin ngayon dahil magkahinang na ang mga dibdib namin.

"Stop using foul words. Alam ko nasaktan ka dahil sa ginawa ko and I feel sorry for that. I'm sorry for 'causing you pain and leaving you hurt. But please mag-usap tayo ng matino hindi ganito." Pakiusap nito.

"Wow! Big word! Familiar ka pala sa word na 'matino', eh bakit hindi mo ina-apply?" Sarkisto kong sagot sa kanya na ikinabuntong hininga lang nito.

"Please Leona, try to open your heart again to my explanation."

"Wala na! Finish na! Sarado na ako sa lahat! Matagal nang expired ang parte mo sa buhay ko kaya bitawan mo ako!" Nagpumiglas ako ulit at sa oras na 'yon ay nakawala ako.

"I'm sorry....."

Napailing ako at hindi na napigilang mapaluha. "No. Just walk away..... like you did before." Sabi ko.

At sa pangalawang pagkakataon ay nakita ko s'yang lumayo muli and never turn his back to me.

-Rushiry-