Just a love story

#3

POV Wim

Een maand later kom ik thuis; de rest is er niet. Die zijn gisteravond vertrokken voor een weekendje Parijs, denk ik. Ik stuur Thomas een bericht om te vragen of hij naar hier wil komen. Al snel krijg ik antwoord: 'Mag Fien mee?' 'Tuurlijk,' antwoord ik, 'jullie mogen zelfs blijven slapen. Ik ben dit weekend alleen.'

Ik wandel mijn kamer binnen. Mijn bed is opgemaakt en ligt vol spullen die niet van mij zijn. Mijn was is weggelegd in de kast en mijn bureau is opgeruimd, maar ligt wel vol 'make-up'-gedoe. Diep van binnen schaam ik me dat m'n kamer vóór ik vertrok een storthoop was en dat Alexandra alles heeft moeten opruimen. Wie weet wat ze allemaal nog gevonden heeft... De bel gaat en ik schrik wakker uit mijn gedachten.

"Fijn je weer te zien, maat!" Thomas geeft me meteen een bro hug. Fien geeft me ook een knuffel en ik laat ze beiden binnen. Ik vertel hen over mijn vakantie en over papa's nieuwe vriendin.

"Moeten we helpen met het verbouwen van die logeerkamer?" vraagt Thomas plots. Hij is altijd al erg behulpzaam geweest en kan het ook nu niet laten. Nog voor ik kan antwoorden, begint hij al een paar planken tegen de muur te zetten. Fien rolt met haar ogen, want ze snapt al dat het klussen wordt dit weekend.

Thomas volgt op school sanitair en als keuzevak houtbeweging, dus hij doet niets liever dan knutselen in huis. Ikzelf zorg voor de elektriciteit, stopcontacten afwerken en dergelijke, en Fien neemt de afwerking op zich. Zij studeert namelijk verf en decoratie, of toch iets in die aard. Ik weet het niet juist.

Na een weekend goed doorwerken, zijn we zo goed als klaar. "Zal ik lasagne maken?" vraagt Fien. Ik en Thomas knikken overtuigend. Terwijl Fien lasagne maakt, werken wij de laatste zaken af. Alleen nog schilden en klaar is kees. "Wanneer komen ze terug?" vraagt Thomas. "Ik denk vanavond rond een uur of 8", is mijn antwoord. "Dan zullen ik en Fien op tijd vertrekken" zegt hij. Mijn reactie is meteen: "Niets van! Jullie blijven eten!"