#40

165 3 0
                                    

POV Alexandra

Ik wacht tot iedereen slaapt voor ik naar Wims kamer sluip. Op de tippen van mijn tenen loop ik naar zijn kamer en kruip bij hem in bed. Ik hoop stiekem dat hij wakker wordt, maar helaas slaapt hij al vast. Ik leg me bij de feiten neer en val zelf ook in slaap. Na een tijdje schrik ik wakker omdat Wim zich verlegt. "Ik wou je niet wakker maken", fluistert hij zacht. "Het is niet erg", fluister ik terug en neem zijn gezicht vast. Ik begin hem te kussen en hij neemt mij vast in mijn zij. Ik voel dat ik weer net zo nat word als daarnet in de zetel.

Ik probeer Wim een hint te geven door aan zijn onderbroek te prutsen. Hij trekt zijn boxer uit en komt tussen mijn benen liggen. We kussen elkaar terwijl we naakt op elkaar liggen. Ik word nog natter omdat ik merk dat Wims vriend verstijft en tegen mijn geslachtsdeel aanwrijft. Een zachte kreun ontsnapt uit mijn mond. Wim grijnst tegen mijn lippen aan, maar doet geen moeite om een stap verder te gaan. Ik kantel mijn bekken en wrijf tegen Wims grote vriend aan tot hij zo stijf is, dat hij bijna vanzelf in mij glijdt. Ik kreun weer zacht. Wim bijt op mijn lip. "Stouterd", zegt hij zacht en begint te bewegen.

"Kom maar", fluistert Wim na een tijdje in mijn oor als hij merkt dat ik bijna mijn hoogtepunt bereik. "Jij moet ook komen", hijg ik fluisterend. "Ik ga ook komen", ademt hij in mijn oor. Ik ontspan mezelf volledig en niet veel later voel ik een bom ontploffen binnen in mij. Ik voel dat Wim ook klaarkomt. Ik glimlach gelukkig en sla mijn armen en benen om hem heen. Ik knuffel hem intens om hem te laten merken dat ik veel om hem geef. Dan vallen we allebei in slaap.

Het was mijn bedoeling om vroeg wakker te worden en weer naar mijn kamer te sluipen voor iemand het zou merken, maar ik heb mijn gsm niet horen trillen toen hij afging, waardoor ik doorsliep. Tegen de tijd dat ik wakker word, is het al 9.00u door. Een angstig gevoel omarmd me als ik besef dat mama al een tijdlang wakker is en de mogelijkheid bestaat dat ze ons heeft betrapt. Ik sta snel op en trek mijn shirt weer aan. Ik ga naar de badkamer om te plassen en loop daarna naar beneden.

Het is zaterdag, dus mama en David zijn thuis. Als ze iets hebben gezien, kunnen ze ons er meteen mee confronteren. Daar ben ik bang voor, maar aan de andere kant ben ik niet zeker of ze iets hebben gezien. Als ik beneden kom, tref ik mama in de keuken aan. "Ah, Alexandra, ik wou net komen kijken of je al wakker was", zegt ze. Fieuw, ze is dus nog niet in onze kamers geweest. "Nou, ik ben wakker", glimlach ik en ga bij haar aan tafel zitten. David komt ook net de keuken binnengewandeld.

Na het ontbijt ga ik naar boven om Wim wakker te maken. Hij ligt nog altijd goed te slapen. Ik klim op het bed en ga over hem heen hangen. Ik geef heb een kusje en fluister zijn naam in zijn oor. Hij gromt even slaperig en opent dan zijn ogen. Als hij mij ziet, slaat hij zijn armen om me heen en trekt me over zich heen naar de andere kant van het bed. "Goedemorgen, slaapkopje", zeg ik en geef hem een kus op zijn neus. "Hmm, ik hou van je", fluistert hij. Ik glimlach, maar maak hem duidelijk met een blik dat we op onze hoede moeten zijn. "Onze ouders zijn beneden in de keuken", zeg ik en Wim gromt alsof het hem niet zint. Ik lach en kruip weer uit zijn bed. Ik haal kleren uit mijn kamer en ga naar de badkamer om me te wassen.

Als ik uit de badkamer kom, passeer ik Wim. Hij pakt me vast en tilt me op. "Je bent een zotte doos", zeg ik en geef hem een kus op zijn neus. Dan zet hij me neer en duwt me tegen de muur. "Je hebt geen idee wat ik allemaal zou willen doen met jou", fluistert hij in mijn oor. Ik voel kriebels opwellen in mijn buik en kippenvel op mijn armen. Hij kust mijn nek en loopt dan door naar beneden. Damn.

Een tijdje later zitten we met z'n vieren aan de keukentafel. We drinken allemaal een tas koffie terwijl David vraagt of we zin hebben in een gezinsuitstap. "Oh, de dierentuin is lang geleden", zeg ik plots. Wim kijkt me met een verbaasde blik aan en David kijkt naar mama. "Dat lijkt me inderdaad een leuk idee", zegt ze. Ik glimlach; ik heb alleen maar leuke ideeën. We pakken meteen onze spullen bij elkaar en vertrekken naar de dierentuin.

We hebben geluk: er is niet veel volk in de dierentuin en we vinden gemakkelijk parkeerplaats. Ook de wachtrijen aan de kassa zijn niet zo lang en we zijn al gauw binnen. We doen eerst de binnenroute, want die is het kortst. Als we daarmee klaar zijn, gaan we eten in een van de restaurants. Er staat pasta carbonara op het menu en ik en Wim moeten geen twee keer nadenken daarover. Mama kiest een slaatje en David gaat voor stoofvlees met frietjes. De porties zijn groot en het eten is super lekker.

Na het eten doen we de buitenroute. We passeren een groot bord met een tekening op van een stier en een cowboy en -girl. Het is zo'n bord waar kindjes achter kunnen gaan staan en hun hoofden door de gaten kunnen steken. Ik krijg het idee om dat ook te doen en ik trek Wim met me mee. Ik steek uiteraard mijn hoofd door het gat dat het hoofd van de cowgirl moet voorstellen. Wim steekt zijn hoofd door het gat dat de kop van de stier is. Mama trekt enkele foto's van ons.

Nog wat verderop is er een klimparcours voor kindjes - maximaal 50 cm boven de grond - en ik loop over de balken en paaltjes heen. Ook daarvan maakt mama foto's. "Alexandra herbeleeft haar jeugd", grapt Wim. Ik steek mijn tong naar hem uit en loop door tot aan het einde. We kijken natuurlijk ook veel naar de dieren die we tegenkomen onderweg, maar voor het grootste gedeelte van de tijd plaag ik Wim of amuseer me op de speeltuigen.

We eindigen ons bezoek aan de grote speeltuin. David gaat voor ons allemaal drankjes halen terwijl wij aan een bankje gaan zitten. Dan zie ik plots een schommel. "Ik ga schommelen", zeg ik en loop naar het speeltuig toe. De schommel staat gelukkig niet veraf en ik blijf dus nog wel binnen gehoorsafstand, als ik roep dan toch. Ik ga zitten en kijk naar mama en Wim. "Iemand moet mij wel komen duwen", plaag ik hen. Ze schieten in de lach en uiteindelijk staat Wim op om me te komen duwen. "Kleine Alexandra kan het niet zelf", grapt hij. Ik steek mijn tong weer naar hem uit en hij begint me lachend te duwen.

Just a love storyWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu