Just a love story

#19

POV Wim

Ik ben nog steeds door Alexandra's foto-galerij aan het scrollen als ik merk dat ze in slaap is gevallen naast mij. Er verschijnt een melding bovenaan haar scherm. Het is een bericht van Luke.

L: Hey, wil je sturen?

L: Ik heb zin, wil je me nog eens een nude sturen?

L: Babe?

L: Ben je weer bij die eikel? Ik heb je aandacht nodig...

Ik weet niet wat ik moet doen, wat ik moet denken. Heeft hij naaktfoto's van Alexandra? Zou ze echt zoiets doen? Oké, Luke is haar lief, maar dan nog... Nee, ik kan niet geloven dat ze dat echt zou doen. Ik besluit niet te reageren, ik wil geen ruzie stoken tussen Alexandra en Luke. Toch zou ik niets anders willen doen dan mijn gedacht zeggen. Ik zou hem een bericht willen sturen om hem te zeggen dat hij moet oprotten, dat hij haar met rust moet laten, maar ik bedwing mezelf.

Dan komt er een nieuw bericht binnen. Op het scherm verschijnt er een dickpic. Dat is de druppel. Ik typ: 'Excuseer, maar zou je daarmee eens willen ophouden?! Ik vind het echt niet oké dat je Alexandra zo smeekt om nudes. Oh en hou je pik voor jezelf, je bent walgelijk. Groetjes Wim.' Voor ik op verzenden klik, kijk ik even naar opzij, naar Alexandra. Ze slaapt nog vredig. Het duurt niet lang voor er alweer een reactie verschijnt. 'Gast, wtf leest gij Alexandra's berichten?! Laat haar met rust, ze is MIJN lief.' Ik kan wel overgeven van die gast, maar ik houd me in en haal diep adem. Ik heb genoeg gezien. Ik verwijder de dickpik uit het gesprek om Alexandra te sparen en leg dan haar gsm weg.

Ik draai me naar Alexandra en duw haar zachtjes tegen haar schouder. "Alexandra", fluister ik. Ze reageert wel, maar wordt niet wakker. Ik herhaal haar naam nogmaals. Dan opent ze haar ogen. "Oh, sorry", verontschuldigd ze zich. Ik val meteen met de deur in huis: "Hoe lang smeekt Luke je al om nudes?" Haar ogen schieten wijd open. "Heb je mijn gesprekken gelezen?!" zegt ze angstig. Ik besluit eerlijk te zijn: "Hij stuurde een bericht daarnet en dat heb ik inderdaad gelezen, sorry daarvoor... Maar hij vroeg om naaktfoto's, dat vind ik echt niet oké, Alexandra." Ze krijgt weer tranen in haar ogen. Ik wil haar niet van streek maken, maar wil wel graag weten wat er gaande is, want dit is een gevaarlijk terrein.

"I-ik wou het niet, maar hij bleef aandringen en toen heb ik het toch gedaan om hem een plezier te doen", zegt ze uiteindelijk zacht. Er rolt een traan over haar wang. "Is het maar een keer gebeurd?", vraag ik voor de zekerheid. Ze knikt, gelukkig maar. Hoewel dit het nog niet goed praat, verwijt ik haar niets. "Alexandra, luister eens naar mij: niemand die jou dit aandoet, is jou waard", zeg ik. Ze zucht en weer een traan rolt over haar wang. Ik sla een arm om haar heen en ben blij dat ze die niet wegduwt. Ze moet echt van die Luke af, hij misbruikt haar alleen maar.

"Zus," zeg ik, "ik durf te wedden dat Luke achter andere meisjes ook aanloopt." Ze kijkt me even zwijgend aan. "Nee, dat denk ik niet", zegt ze uiteindelijk. "Wacht maar, ik zal het bewijzen: ik maak een nepaccount van een meisje en binnen een kwartier heb ik zijn volle aandacht", zeg ik met een opgetrokken wenkbrauw. "Nee, dat geloof ik niet!" zegt ze zelfverzekerd. Ik weet dat ik haar pijn zal doen als ik dit doe, maar het is beter zo dan dat hij haar blijft misbruiken. Ik begin met het aanmaken van een nepaccount op instagram met foto's van een willekeurig, knap meisje en stuur Luke.

Effectief, nog geen tien minuten later heb ik zijn volledige aandacht. Het gesprek begint redelijk normaal, zoals een kennismaking, maar zonder zelf uit te dagen, begint Luke het gesprek al anders te richten. Hij geeft me allerlei complimentjes over 'mijn' foto's en zegt dat hij me wel eens wil vastpakken. "Hier is je bewijs", zeg ik tegen Alexandra. Ze staart naar het scherm zonder iets te zeggen. Dan begint ze te rillen. "Sorry dat het zo moet, maar ik wil gewoon niet dat hij jou nog verder misbruikt", probeer ik haar uit te leggen. Ze zwijgt en ik zie een traan over haar wang glijden. Ik heb haar aan het huilen gemaakt. Ze draait zich van me weg, stapt op van mijn bed en loopt weg. Het is best dat ik haar even laat doen, denk ik bij mezelf.

De volgende ochtend ben ik al vroeg vertrokken samen met Yasmina. Ik vertel haar alles wat er gebeurd is in de hoop dat ze me raad kan geven. En gelukkig voor mij heeft ze al een hele lading goede raad klaar, zoals Alexandra in de gaten houden en haar niet meer alleen te laten afspreken met Luke. Ik ga pas tegen de avond weer naar huis. Ik ben net op tijd voor het avondeten.

Aan tafel vertellen Sofie en papa volop over het werk en Alexandra's school en mijn toekomst. Alexandra heeft me nog geen blik gegund. Ik voel me slecht daardoor. Na het eten loopt ze rechtstreeks naar haar kamer. Ik loop haar achterna. Ik zie dat ze haar deur op een kier heeft staan. Op het moment dat ik wil kloppen, hoor ik haar zeggen: "Neen, ik wil je niet zien of horen!" Ik verstijf en durf niet naar binnen gaan. Oh nee, wat heb ik gedaan?! Ik draai me om en maak aanstalte om naar mijn kamer te gaan.