De reis door The Kingdom

DEEL 1: in Mura

(Dit stuk speelt zich af in de tijd voordat Mura een oorlogvrij land werd)

P.o.v.: Koning Nickoz

We hebben tijdens die oorlog (ik wist niet welk land) veelste veel mensen verloren. Hoeveel waren het er ookal weer? '30 van de 50 soldaten, koning.' beantwoorde Faleoss zijn vraag. Zijn er veel kinderen nu zonder ouders? Vraag ik. 'Maar 3 koning.' zei Faleoss. En wie zijn dat, en hoe heten ze? 'De kinderen heten Zita van 5 jaar, Max van 10 jaar en - hij kijkt even in een van de boekjes die hij net heeft gepakt - en Jesper van 16 jaar. ' Haal ze allemaal maar even. O en mag ik die boekjes anders even zien voor de verdere informatie over de kinderen? 'ja hoor, alstublieft koning.' Faleoss verliet de troonzaal.
Ondertussen bladerde ik de boekjes even door. Hmm, Waarschijnlijk kan Jesper wel alleen gaan wonen in een van de nu leegstaande huizen. Max kan wel naar zijn tante. Alleen heeft Zita geen familie meer die zijn omgekomen bij een burgeroorlog, de moeder is op jonge leeftijd overleden aan een ziekte en haar vader is vermoord tijdens de oorlog. Wat zal ik hem missen hij was de beste soldaat van heel Mura. De stem van Faleoss haalt me weer uit m'n gedachten. Ik kijk op en zie Faleoss aankomen met de kinderen. 'Gegroet koning Nickoz.' zegt Jesper, waarna Max het zelfde zegt. En Zita die staat half achter Jesper verstopt. Ondertussen komen ook de andere burgers binnen en zoeken een plaats ergens in de troonzaal. En ineens schoot me een idee binnen. Maar zodra iedereen binnen is ga ik staan en vraag om stilte. Wanneer iedereen stil is neem ik het woord. Voordat ik het over de kinderen ga hebben wil ik jullie graag een voorstel doen. Zullen we ons zelf en ons land oorlog vrij maken, zodat we nooit meer oorlog hoeven te voeren? Er ging goed keurend geroezemoes door de zaal. Dan zal ik elk Kingdom vrienden of vijand een brief sturen om ze te laten weten dat wij een oorlog vrij land zullen zijn. Weer werd er vrolijk mee in gestemd. Toen het weer stil werd, begon ik weer over de kinderen. Oké, Jesper zou jij alleen in een van de nu leegstaande huisjes kunnen gaan wonen? 'Ja, koning. ' antwoorde hij twijfelend. Oké, en Max jij kan bij je tante gaan wonen. Nu blijft alleen Zita nog over. Zij heeft alleen geen familie meer, nou wil ik jullie vragen of iemand haar misschien kan adopteren. Maar het bleef stil. Want eigenlijk kende niemand haar echt goed ze woonde namelijk in een uithoek van Mura. Ik besloot om het nog een keer te proberen. Is er dan niemand die haar mee kan nemen? Weer bleef het stil. Dan geef ik haar hier tijdelijk wel gewoon een kamer. Maar als er iemand is die zich eventueel nog zou bedenken, laat het aan me weten. Ik knikte en liep naar voren en pakte Zita bij haar hand en verliet de troonzaal. Daarna hoorde ik vele voetstappen ten teken dat iedereen de troonzaal verliet. Daarna liep ik samen met Zita naar de logeerkamer.

Dit is het eerste deel van dit verhaal. Misschien wat kort maar ja.
En wordt er voor Zita een nieuw thuis gevonden of niet. En wat zal er dan gebeuren?
Je leest het in het volgende deel.

De eerste paar delen zijn misschien wel een beetje saai maar anders kan het zijn dat het verhaal moeilijker te begrijpen is. Dus lees verder en je zult zien dat het leuker wordt. Teminste dat hoop ik.