De reis door The Kingdom

DEEL 32: De handelsstad

P.o.v.: Zita 

"Daar is het." ik kijk in de richting waar Musa naartoe wijst. In de verte zijn de muren van de handelsstad inderdaad al te zien. 'Nou waar wachten we nog op?' Ik loop weer verder met Musa achter me aan. "Waar gaan we na Tyksa eigenlijk heen?" 'Geen idee misschien richting de Neutrale zone.' "Of via Tyksa naar Entropia." 'Ja kan ook. Achja we zien wel wat we doen, of waar we heen gaan.' langzaam dwaalt m'n gedachten af. In Mura hadden ze een manage waar ik bijna dagelijks heen ging. Het mooie van paarden is dat je ze alles kan vertellen, soms lijken ze je ook echt te begrijpen. Eigenlijk waren of ja zijn de paarden de enige die niet bang voor me zijn. Het maakt ze niks uit als je anders bent. Ik zucht eens. 'Wat voor paarden zouden ze daar hebben?' "Geen idee. Misschien hebben ze daar niet eens paarden." ik knik even en kijk eens om me heen, het is hier best mooi. En we zijn ondertussen al bijna bij de muur. Ik stop even en hou een hand boven m'n ogen en zoek de muur af naar een ingang. Zo'n kilometer rechts van ons is er een poort. Ik kijk naar Musa die de poort ookal heeft gezien. 'Zullen we nog even een stukje joggen?' "Oké maar dan niet te snel hè." 'Nee hoor.' Ik jog in een rustig tempo naar de poort met Musa achter me aan. 

Als we nog maar honderd meter van de poort zijn verwijderd gaan we lopen. Als we bij poort zijn. "Wat komen jullie hier doen en waar komen jullie vandaan?" 'Wij komen hier iets kopen.' Ik ben niet echt van plan te zeggen wie we zijn en waar we vandaan komen, dus hoop ik maar dat hij er niet meer naar vraagt. "Uit welk land komen jullie?" ik zucht een keer en rol even met m'n ogen. Waarom moet iedereen dat toch vragen. "We komen uit Mura, wachter." zegt Musa dan. Ik kijk hem even kort aan en kijk dan weer terug naar de wachter. "Oké dat zijn dan 2 zilverstukken. Als je naar binnen wilt tenminste." Musa knikt even. We pakken allebei een zilverstuk en geven die aan de wachter. Die, nadat hij de munten  heeft gecontroleerd of ze echt zijn, een stap opzij zet om ons door te laten. "Nou dan gaan we maar even over de markt lopen om te zien of ze daar paarden hebben." terwijl we naar de markt lopen kijk ik rustig om me heen. Deze stad is gewoon gebouwd voor de handel. De straten zijn breed en er lopen hier en daar ook nog wat wachters rond. Al snel zijn we op de markt. Overal lopen mensen door elkaar heen en proberen de verkopers de kopers ervan te overtuigen dat hun spullen het beste zijn. We lopen rustig langs de kraampjes. Bij een kraampje blijf ik even staan. 'Wacht even Musa, ik wil hier even kijken.' Musa stopt en loopt weer naar mij toe. Het is een kraampje met verschillende soorten kleding. Er hangen ook verschillende soorten en kleuren cape's. Ik bekijk ze rustig en neem een besluit. 'Mag ik die even passen?' het is een grijze cape met hier en daar een stukje donker grijs. "Hier." ik pak hem aan en doe de cape om. 'En? Hoe staat ie.' "Best goed hoor." ik kijk Musa even aan en richt me dan weer naar de verkoper. 'Hoe duur is hij?' "10 zilverstukken." ik wist dat de verkopers meestal een hogere prijs noemen dan dat het eigenlijk waard is. Dus besluit ik wat af te dwingen. 'Zo duur? Ik betaal er 4 voor.' "9" '5' "8" '6 laatste bot.' Hij dacht er even over na en nam een besluit. "Verkocht." ik geef hem de afgesproken 6 zilverstukken. Hij telt ze na en richt zijn aandacht weer op de volgende klant. 'Kom dan gaan we weer verder.' "Waarom heb je een cape gekocht?" 'Ik wilde er al heel lang een.' Ik besluit m'n cape nu nog niet om te doen. Dus berg ik hem op ik mijn tas. Samen lopen we weer verder. Het wordt rustiger ik de straat en we lopen een groot plein op. "Is dit de veemarkt." vraagt Musa vol verbazing. In Mura hebben we ook een veemarkt maar die is een heel stuk kleiner. 'Ja, dit is de veemarkt en soms doen ze het ook tegen bieden.' "Weetje, het is best wel handig dat jij hier al eens eerder bent geweest. Anders moesten we nu alles nog zoeken." ik knik en kijk om me heen. Overal aan de zijkant van het plein staan dieren gestald. Kippen, konijnen, koeien, varkens en nog een aantal waaronder paarden. 'Daar.' Ik pak Musa bij zijn mouw en trek hem het plein over, naar de plek waar de paarden staan. Het zijn er een stuk of 30 35, genoeg om uit te kiezen. Ik loop rustig langs de rij paarden en pony's af. Musa praat ondertussen met de verkoper. "Dus jullie willen een rijpaard? Dat kan hoor." "Hoe duur is een rijpaard?" "Dat verschilt per dier van 3 goudstukken tot 20 goudstukken." "Oké dan ga ik even kijken." ik heb ondertussen de hele rij al bekeken en er zijn er 3 die ik wel leuk vind. 'Zijn deze paarden zadelmak?' "Die twee wel" Hij wijst een zwarte en een grijze aan. "En deze niet." zegt hij wijzend naar het gevlekte paard. 'Oké hoeveel kosten die zwarte en die grijze?' "Die zwarte kost 15 goudstukken en die grijze." Hij maakte een wegwerpgebaar in de richting van het paard. "Die kun je kopen voor 8 goudstukken." 'Oké, dan kijk ik nog even.' Ik loop nog eens naar het grijze paard. Het is een merrie en zit op de grens van paard, pony grote. Ik kijk even naar de tanden en zie dat het dier zo'n 4, 5 of 6 jaar oud is dus is m'n besluit genomen. Ik kijk nog even naar Musa en zie hem ook om de prijs van een paard vragen. Ik aai m'n paard nog even een keer over haar neus en ga terug naar de verkoper. 'Ik zou graag dat grijze paard willen kopen voor 6 goudstukken.' "7 goudstukken en niet minder." '7 goudstukken dan.' "Verkocht." ik pak het afgesproken goud en zie dat ik bijna door m'n geld heen ben. Dat wordt dus bezuinigingen. Ik zucht en geef hem het goud en hij mij m'n paard. Musa betaalt zijn paard en krijgt ook de die van hem, een vos.

Boven zie je de paarden die ze hebben gekocht. Als je een vraag over of aan een van de personages hebt laat het achter dan zal ik de vraag/vragen in het volgende deel beantwoorden.

DOEI!!!