De reis door The Kingdom

DEEL 13: De schim?

P.o.v.: Musa

Kom dan leg ik je op je bed. “Is goed. Dank je.” Ik pak Zita vast en begeleid haar naar het bed in haar kamer. Ga anders maar gewoon even slapen en misschien voel je je daarna wel weer wat beter. Zita knikt “Ik hoop het. Slaap lekker.” Jij ook. Ik draai me om en loop naar de deur. Net voordat ik de deur dicht doe kijk ik nog even naar Zita maar ze slaapt al. Ze moest dan echt heel moe zijn. Ik ga dan maar naar mijn kamer toe. Het is eigenlijk al best laat dus ik ga maar gewoon slapen.

P.o.v.: Zita

Ineens schrik ik wakker van een fel licht in m'n kamer. Snel doe ik m'n ogen weer dicht om ze te beschermen tegen het licht. Het licht wordt nu langzaam minder fel omdat mijn ogen aan het licht beginnen te wennen. Langzaam doe ik m'n ogen weer open. Er komt een donkere schim op me af. Ik kruip zo ver mogelijk in m'n bed naar achter totdat ik de muur tegen mijn rug aan voel. Ik weet niet waarom maar het geeft een veiliger gevoel. Langzaam komt de schim naar voren ik kijk angstig toe. W-w-w-wie b-ben j-jij? “Geen zorgen ik kom je helpen. Je hoeft niet bang te zijn.” Inmiddels staat de schim vlak voor me. Echt waar ik ben nog nooit zó bang geweest. W-wie ben jij? “Heb jij je de laatste tijd anders gevoeld, of niet?” Ehh j-ja. “Dat kwam door mij, of ja door ons.” Terwijl de schim dat zegt doet diegenen, die blijkbaar een soort cape draagt, de capuchon af. Het felle licht verdween langzaam waardoor het nu dus evenlater pikkedonker was. Mijn ogen wenden er sneller aan dan normaal gesproken. In iedergeval zo lijkt het. De persoon staat nog steeds voor me. En in hoeverre in de schim nu kan zien lijkt het een man. “Hoe goed kun je me nu zien, Zita?” Ik kan je zien zoals ik normaal ook in het donker iemand zie. “En zie je dat net zoals wanneer het licht is of zie je een duidelijk verschil tussen licht en donker?” Wat zijn dit voor vragen? “Geef nou maar gewoon antwoord.” Oké, ik zie wel een verschil maar zo ziet u dat waarschijnlijk ook. Maar waarom wilt u dit allemaal weten? En wie bent u nou precies? Hij kwam naast me op het bed zitten. “Je weet denk ik wel al dat je ogen anders zijn dan die van andere, dat heb je dus al je hele leven. Maar toen je 15 jaar was… hadden wij je zonder dat we dat van je ogen wisten getransformeerd.” Getransfor-wates? “Getransformeerd, dan kun je iemand een soort van omtoveren. Maar dat terzijde. We hebben je toen een kracht of verschillende krachten gegeven die zullen zich nu langzaam verder gaan ontwikkelen. We weten ook nog niet hoeveel krachten jij bezit en welke dat zijn. De krachten worden dus steeds sterker en als je er geen controle over hebt worden ze ook gevaarlijk je kan dan dingen gaan doen die je niet wilt doen. Ik kan je hierbij helpen. Als het fout gaat kan ik je krachten tijdelijk verzwakken maar dan moet je dit zelf ook willen. Als je wilt dat ik je help zeg het maar.” Ehh maar hoe weet ik dan of jij te vertrouwen bent? “Dat kun je niet weten Zita, dat moet je voelen.” Oké dan, je mag me wel helpen. “Zeker?” Ja. Vanaf dat moment gaat alles heel snel zijn hand schiet naar voren en pakt mijn rechterpols vast. Ik probeerd me los te wurmen maar de greep is te sterk. Ik probeer te schreeuwen maar ik kan het niet. Plotseling begint mijn pols als een gek te branden, het doet echt super veel pijn nog meer pijn toen Bart en zijn groep me in elkaar sloegen en dat deed ontzettend veel zeer. Ik raakte in paniek. Wild begin ik te spartelen als een vis op het droge. Het branden wordt steeds erger. “Vertel dit tegen niemand! anders kom ik je halen!!!!” Ik voelde hoe iets hards tegen mijn slaap aankomt, mijn beeld wordt slechter en mijn benen begeven het en dan wordt alles zwart. Ondanks dat ik bewusteloos ben blijft die stem door m'n hoofd spoken.

“Vertel dit tegen niemand! Anders kom ik je halen!! Ik weet ALLES!! Vertel dit tegen niemand! Anders kom ik je halen!! Ik weet ALLES!!”

Dit herhaalt zich nog een hele tijd en dan wordt het stil.

Een nieuw deel! Ik hoop dat jullie de schim boven aan mooi vinden. Het plaatje heb ik van internet maar wel zo aangepast dat het in mijn verhaal paste. En ja ik weet het dit deel is wat korter dan sommige andere maar ja. Het zij zo.

Laat anders even weten in de reacties wat je tot nu toe van het verhaal vind, en als je tips hebt laat het dan alsjeblieft achter. Dan kan ik kijken wat ik de volgende keer anders moet doen.

DOEI!!!