Unwanted Marriage: Back in His Arms (Donny and Kisses)

3

"Uhm..." hindi ko alam kung paano ko uumpisahan.

"I just ordered something I hope you dont mind" kumpara noon ay mas nag matured na ang kanyang boses.

Mas lumalim ito hindi kagaya noon. He's wearing white polo shirt, para bang galing lamang siya sa kanilang bahay.

"How are you?" pambabasag niya sa katahimikan. "I mean its been 2 years, mabuti naman umuwi kana."

God! Bat ganito siya magsalita, yung tipong parang walang nangyari.

"I'm fine. If i had a chance hindi ko na rin gugustuhing bumalik pa rito, I have already my life in States." i smiled awkwardly. "I'm just here to para kunin ang pirma mo at madala ko na sa States para maging maayos na ang lahat."

"You want an annulment?" nakakalokong niyang tanong. "I can't give you that." seryoso niyang sabi.

"Why?" pormal kong tanong. "Gusto ko ng kalayaan, at hindi ako mag kakaroon nun kung nakatali pa rin ako sayo."

Pilit niyang inabot ang kamay ko ngunit agad ko rin itong binawi.

"I'm sorry..."

"Hanggang kailan kaba magsosorry?" natatawa kong tanong.

Hindi siya sumagot hinintay niyang mailapag ng waiter ang aming pagkain.

"Hanggang sa mapatawad mo na ako, at bumalik kana saakin."

Umiwas ako ng tingin sa mga mata niya. Fuck! Baka nga dapat hindi nalang akong nakipag usap sakanya.

"Napatawad na kita., siguro naman sapat na iyon para ibigay mo naman ang gusto ko."

"Hindi ko kayang ibigay iyon sayo."

Seryoso ko siyang binalingan. Fuck! I just hate this! Ayoko nito, ito ang dahilan kung bakit ayaw kong magpakita or makipag usap sakanya.

"This is for the both of us Calix, hindi ka pa ba nagsasawa? Ayoko na. I'm just tired na dalhin pa ang apelyido mo, after all alam naman nating wala na tayong nararam----"

"Mahal pa rin kita..." putol niya.

Mas lalo lamang kumabog ang dibdib ko dahil sa kanyang sinabi.

"Muli noon hanggang ngayon mahal pa rin kita Tamara."

"You're out of your mind!"

"Yes! Baliw na nga siguro ako, dahil saka lang ako nalinawan na ikaw pala talaga ang mahal ko noong umalis ka, noong iwan mo ako."

"Stop it! That's enough, masyado mo atang nagugustuhan ang pang gagago saakin? Ano bang gusto mo this time?"

"Ikaw. Gusto ko tayong dalawa, bumuo ng pamilya. Magsama at maging masaya."

"We cant." para akong sinasaksak ng punyal habang pinagmamasdan niya. "Hindi na pwede, hindi na kita mahal. Ayaw na kitang mahalin. Gusto ko ng annulment."

"I'm sorry darling but I cant let you go without fighting!" he ended sa conversation.

Inabot ko sakanya ang envelope na naglalaman ng papers na kailangan niyang pirmahan bago tumayo.

"Just sign the papers para matapos na ang lahat. We can freely love someone, yung talagang mahal natin." and then I walked away.

Tama sila kahit pa sabihin nating hindi na tayo nasasaktan, kapag nakita ulit natin yung taong sobra nating minahal babalik ang lahat. Hindi lang sakit kundi pati na rin ang masasayang araw. Iparerealize saatin ng Universe na kahit anong limot ng gawin natin, kung minahal natin hinding-hindi mabubura yun. Paulit ulit lamang tayong masasaktan. It's sad, but I thinks that is the reality of being inlove. You will learn that after all you're a human.

"Did he sign the papers?" tanong ni Daddy.

"Iniwan ko na sakanya."

"Anong pinag-usapan niyo?" singit ni Thalia na kakarating lang.

"Bakit mo naman kailangang malaman?" direstahan kong tanong na ikinabigla niya.

"Why not?"

"It's privacy Thalia, I bit you understand?"

"Why not share to us Tace? We are your family after all. We dont keep secrets."

"Really?" sarkastiko kong tanong.

Family? I fucking loathe
her!

"Or baka naman kaya ayaw mong sabihin ay dahil nagbago na ang isip mo tungkol sa annulment.. Is that it?"

"That's enough!" suway saamin ni Daddy. "Magkapatid kayo hindi kayo dapat nagkakaganyan!"

"Pag sabihan mo yang si Tace may balak nanaman atang mang agaw!"

Nanlaki ang mata ko sa sinabi niya.

"Really huh? Coming from you Thalia? Ako mang-aagaw? Kailan pa?" i asked her. "Oh I forgot asawa ko nga pala yun!"

"Hindi mo parin ba naiintidihan Tace? Until now tanga ka pa rin ba? It's all just for the business! Kailangan kayong ipakasal para sa merging ng company. You should be aware of that bago mo sabihing asawa ka!"

Tingnan ko si Daddy bago bumaling kay Thalia.

"Whether it's for the business or what hindi mo mababago na asawa niya ako. We're married! Sa mata ng tao at diyos!"

"Finally! So kaya ka nga bumalik para akitin ulit siya? Slut! Hindi ka na niya mahal! Bumalik kana ng States!"

"Grow up Thalia! Hanggang ngayon ba naman tingin mo inagaw ko siya sayo at aagawin ko siya?"

"Bakit hindi ba? Kasi noon palang malandi kana! Pokpok!" pilit kaming inaawat ni Daddy.

"Kung tutuusin masyadong makapal yang pagmumukha para humarap saakin, after all what you did? Hindi kaba nahihiya? Sino kaya ang mas pokpok at malandi saating dalawa? Wala akong balak balikan pa si Calix, alam mo kung bakit?" i stop for a second. "Dahil alam kong baliw ka!"

Isang malakas na sampal ang iginawad niya saakin.

"Sino ka satingin mo?! You're just a pathetic slut na pinipilit ang sarili sa boyfriend ko!"

"Really? Pathetic slut? Bakit hindi mo puntahan yang boyfriend mo at sabihin mo sakanyang tigilan na niya ako dahil hindi ko na siya mahal!"

Parehas silang natigilan sa sinabi ko. "Yes! Ayaw niya akong hiwalayan! Gusto mong malaman kong bakit? Kasi mahal na mahal niya ako, at halos magmakaawa siya para lang balikan ko! Eh ikaw? Halos maglupasay ka sa harapan niya para lang mahalin ka na niya!"

"Ngayon Thalia ibabalik ko sayo ang tanong, sinong mas pathetic saating dalawa?"

Natameme sila sa sinabi ko.

A/N: Hello! Ano naman po ang masasabi niya sa mga previous chapters? Leave your comments/feedbacks on the comment box. Thank you!