Nakaya kong mamuhay ng wala ka. Alam kong masaya ka na sakanya. Matagal ng tapos ang tayo, pero kung pwede lang bumalik sayo gagawin ko.
BEA POV
Isang taon din ang lumipas, madaming nangyari sa buhay ko. Divorce, tinakwil, namuhay mag isa lahat yan kinaya. May problema man na dumating pero nakakaya ko pa rin. Sa tulong na din ng bago konh pamilya dito sa lugar na tinirhan ko.
Hindi na ako nakabalik sa pagiging architect ko, naka blocklist ako sa kahit saang firm na pwede king pasukan. Ganyan ka powerful ang parents ko at parents ni jho. Pero gayun pa man, wala akong choice kundi humanap ng ibang trabaho.
Paminsan minsan tumatanggap ako ng projects pa din naman. Architrctural design. Part time ko lang iyon, freelance kung tawagin. Sa mga naunang buwan ko dito, dahil kailangan ko ng trabaho. Naipasok ako ni thomas sa isang fastfood. Ayaw pa nga nila nung una dahil isa nga akong lisensyadong arkitekto, pero dahil sinabi kong kailangan ko ng trabaho ay tinanggap din naman nila ako. From crew ngayon ay assistant maniger na ako. Ang layo sa pagiging arkitekto diba?
Kailangan kong maka ahon sa buhay kaya, i grab the opportunity para mag ka trabaho. Nag pay off naman. Dahil kakasabi ko nga lang assistant maniger na ako slash freelance archutectual designer.
(Otor: i dont know kung may ganyan ba talaga, iba yung tinahak kong landasin eh. Pang hospital ako eh 😅✌)
Rest day ko ngayon, nag laba muna ako ng mga damit ko at nag linins ng bahay. Wala naman akong balak umalis at may pasok din naman ako bukas.
Namimiss ko ng puntahan si baby denden. Di ko na din sya nakakausap dahil, na hulog yung phone ko sa jeep. Di ko kabisado kahit yung number ni ate gretch. Di na din ako active sa social media. I deactivated all my accounts.
Ang cellphone lang na gamit ko ay yung mumurahing de keypad. Pinag tawanan pa ako ng mga good boys dahil nga ganun cellphone lang ang binili ko, ni hindi man lang daw sila makakapag selfie hahaha.
Sabi ko naman, pag tawag at text lang naman ang kailangan ko kaya ganun lang ang binili ko. Lalo na pag gagabihin ako, nag papa abang ako sa mga good boys sa labasan at mahirap na baka doon pa ako madali ng kawatan diba.
Nag sasaing ako sa rice cooker ko, ng may kumatok sa pinto. Rice cooker ang gamit ko kase, ayaw ko ng bantayin na sinaing. Nasusunog pag naka ligtaan ko.
tok tok tok
Ka kulit naman noon.
Bea: sandali at nag sasaing ako!
Wala namang sumagot kaya minadali ko na din. Kung sino man yun ay makokonyatan ko yun.Di man lang mag salita eh.
Pag bukas ko ng pinto, si ash pala. Kasama si jana, pamangkin ni aling jackie.
Hindi na din kase lihim sa kanila na bisexual ako, kaya di maiwasan na may lumapit na chicks haha. Mas chick magnet pa nga daw aki kesa sa good boys eh.
Bea: ash, jana. Tuloy kayo.
Yung sinabi kong kokonyatan ko yung kumatok, joke lang yun hahaha.
Jana: bea, ulam oh. Tamang tama nag sasaing ka pa lang.
Bea: uy, adobo. Salamat ah. Dito na kayo kumain. Madami din ang sinaing ko. Madami din naman tong dala mo eh.
Jana: sige ☺
Alam kong may crush sa akin tong si jana. Hindi sa pag mamayabang pero totoo kase sa gandang gwapo ko na to hahaha.
(otor: haist, lakas ng hangin 😫)
Asus otor, alam kong totoo wag epal please.
(Otor: okay okay. Hangin 🙄)
Huwag nyo lang pansinin yan, basta mag comment na lang kayo mamaya ah.
BINABASA MO ANG
marrying my bestfriend ( will I love her or not )
FanfictionI'm just an ordinary girl, living in a province. happy and contented with my bestfreind. not until she left and live in manila. then one day BOOM. I need to marry her dahil sa kasunduan ng parents namin. even though we're both girls. what the f lan...