Aşka Küskünler "EyFet"

16.BÖLÜM

Gelen Ses... Her Gece Kabuslarımda Baş Köşeyi kaplayan o ses... Çocukluğumu çalan o ses...
Bir şey vardı oda da Tanıdık birşey.
Tanıdık bir kokuydu...
Sanki Gül'ün ve Leylağın kokuları birbirine karışmıtı...
Bu koku ...
Hem insanı Hayaller Alemine Götürüp Mest ederken...
Hem de İnsanın nefesini kesecek türdendi.

Bu koku O'na aitti...
Benim "Gamzeli Oğlanıma" bir an burda olmasının sebebini düşündüm.

E:Hayır...Yapma..Kaldıramaz..!

Mehmetle Yüzü Kanla bulanmış Fethi Görebileceğim şekilde önüme geçmişti.

M:Yaptım Bile .

Fethi'ye dönerek .

Şimdi şu sandalye ye bağlıyıcam seni.
Karşı çıkmayı düşünürsen bile !
Çok üzülerekte olsa 'Kadınım'ı öldürmem gerekecek .

F:Göt Herif !Sen bekle ben bir buradan çıkayım ! Senin önce sana fazla gelen parmaklarını teker teker kesip onları münasip bir yerine montelemezsem bana da Avcı demesinler ..!

M:Vayy Avcı demek !
Sonunda dişime göre bir düşman buldum.
Bende Çakal .
Neyse daha fazla uzatmadan biz işimize bakalım.

Adam Önce hızlı ve pratik hareketlerle Fethi'yi bağladı .
Yavaş Yavaş Üzerime gelirken belli etmemeye çalıştığım göz yaşlarım hiç dinmeyecek miş gibi akmaya başladı
Boynumu öpmeye başlayınca ben o an anladım.
Kabuslarıma bir yenisini daha ekleyecekti bu pislik.
Beni yine karanlığa çekiyordu ve ben yine karanlığın en dibini boylamıştım.
Adamın elleri aşağılara doğru inerken ilk kez Umut konusu olmadan ağlayan Fethi'yi gördüm.
Ettiği Tehdit ve Küfürlerin yanı sıra gözlerinde ki yaşlar nasıl acı çektiğini gösteriyordu.
Ben masum değildim.
Bedenim Temiz değildi .
Benden masumluğumu çaldı bu adam.
5 yaşında hergün yediğim şekerlerimi çaldı.
Gençliğimde kalbimi kuruttu
Şimdi ruhmu çalıyor .
Kuruttuğu kalbimi söküp alamazdı artık.
Çünkü ben o kalbin taşlarını kıran adama çoktan armağan etmiştim kalbimi .
O benim kalbimi çalamazdı.
Benim kalbin çoktan çalınmıştı sevdiğim adam tarafından...

O adam beni yatağa bırakıken tek yapabildiğim ağlarken zaten neredeyse hiç çıkmayan sesimle Fethi'den özür dilemek oldu .

E:Özür Dilerim...Seni Sevdiğim İçin...
Kendimi Sevdirdiğim için...Masum ve Saf olmadığım için...Özür dilerim...
Sevdiğim...

____________________________

Fethiden
Allah'ım nasıl bir acıydı bu ...
Sevdiğim Kadın Benim İçin Kendi Hayatından Vazgeçti...
Sırf ben Yaşayabileyim diye o adamın ona zorla sahip olmasını göze aldı...
Ben Eylem'in eline erkek sinek dahi konsa kıskanan ben...
O adamın Sevdiğim kadına gözlerimin önünde nasıl sahip olduğunu izlemiştim.
Keşke en acı veren ölümle geberseydim de.Görmeseydim bunları.
Hem sırf Eylem benden özür diledi diye saatlerce kemerle dövmüştü onu o şerefsiz.
Karşımda acıdan bayılmış kadının sırtından akan kanlara bakıyorum...
O şerefsizin benim sevdiğim kadında bıraktığı izlere...
Farkında olmadan gözümden akan yaşları farkt ettim.
İlk defa Umut la ilgili olmadan İlk defa Akıyordu gözyaşlarım.
Ağlamak bana göre güçsüzlük gösteresiydi..
Bu yüzden ağlamazdım...Yani Neredeyse...
Yataktan kalkıp elbiselerini giyinen o azraili olacağım herife baktım.
Önce teker teker Eylem'ime dokunan parmaklarını kesecektim...
Sonra Eylem'imi öpen o dudaklarını asitle çürüteceğim...
Matkapla bunları planlıyan beynini deleceğim...
Ben o şerefsiz hakkındaki fantazilerimi sürdürürken o üstünü giyinmiş benim arkama geçmişti.

M:Biliyor musun ?
Eylem'in tadı o kadar Güzel ki...
Kaç kadınla birlikte oldum hiçbiri Eylem gibi değil.
Nefes kesiyor ve senin için üzülerek söylüyorum ki.
Bu geceden sonra Eylem senle asla birlikte olmaz.
O sadece Benim!
Benim Kadınım o !
5 yaşından beri..!
Şimdi ben gidiyorum.Eylem'i al sende kalsın ...
Ben onu özlediğimde yine gelirim.
Şimdilik sende kalsın .
Ha şu ellerini çözüdüğümde ani bir hareket yapmaya kalk dışardakilerin hepsi şu acıdan bayılan kadını rahata çekerler.
Bu şerefsiz tam konuşurken bizimkilerden geldiğine neredeyse emin olduğum silah sesleri gelince adama güzel bir yumruk attım .
Uzun zamandır oturduğum için ayağa kalkınca hafif sendelememden yararlanarak belinde ki silahı çıkarıp Eylem'e Doğrulttu.
Gözlerini yavaş yavaş açan Eylem sırtüstü bize doğru döndü.

E:Bı-Bırak-Bırakma F-Fet-Fethi .
B-Ben Z-Za-zaten ö-öl-öldüm

M:Abartma istersen haa Eylem ?

Eylem'in Söylediklerinden sonra öfkeyle o şerefsize döndüm tam yakasından tutmuştum ki
Hissettiğim anlık acıyla gözlerimi kapatmam bir oldu.
Tam anlamıyla Çakal'dı bu herif.

Eylemden
Acı Çekiyordum...
Zaten bu kadar mutlu olduktan sonra
Acı çekmesem garip gelirdi.
Sırtımdaki yaralar , Hissetmiyordum bile..
Ama Fethi'nin gözyaşları..
O adamın bedenimi birkez daha kirletmesi...
İşte bunlar öyle bir yakıyordu ki canımı ...
Ölmek istiyordum..
Aslında ölüydüm ben zaten...
İnsanın ruhu öldükten sonra bedeninin nefes alması neye yarar ki ?
O şerefsiz Fethi'yi elektro şok cihazıyla bayılttıktan sonra kaçmıştı .
Kalkıp Fethi'ye bakacak gücüm bile kalmamıştı.
Kapının kırılmasıyla içeri giren Tim'e baktım .
Yüzüme bakamıyordu hiçbiri.
Üstüm çıplaktı ama vücudumun her zerresi kan içindeydi.
Hiçbiri gözlerini bana çevirmedi.
Fethi'yi aldılar odadan.
Benim de temizlenmemi ister gibi.
Zorlukla ayağa kalktım .
Banyo olduğunu bildiğim yere gittim .
Soğuk suyu açıp altına girdim.
Yaralarımda ki acı yeni yeni kendini göstermeye başlamıştı.
Daha dün sabah ne kadar da mutlu , huzurlu olduğum geldi gözümün önüne.
İster istemez gözlerim parmaklarımda ki yüzüğe kaydı.
Dün ne hayallerle takmıştım ben bu yüzüğü.
Şimdi birazdan yüzüğü Fethi'ye verirken ne diyeceğimi düşünüyordum.
Aslında hiç kabul etmemeliydim onu.
"Biz" olalım dediğinde .
Ona acı çektireceğimi bildiğim için kabul etmemeliydim.
Yorgundum...
Mutsuzdum...
Kalbimin her zerresi yanıyordu.
Sevdiğim adamın kalbini param parça etmiştim.
Ölmek istiyordum şu an.
Kirlenen bedenimin nefesini kesmek istiyordum.
Vücudumda ki kanların buz gibi suyla akıp gitmesine ixin verdikten sonra içeri geçip yerdeki elbiselerimi giyindim .
Zorla kapının önüne kadar geldim.
Kapıyı açmaya korkuyordum.
Sevdiğim adamı görmeye korkuyordum.
Kardeşlerimin beni buna sürüklediği için ağlamaktan kızarmış gözlerine bakmaktan korkuyordum.
Ben ÖlümMeleği İlk defa
"Korkuyordum..!"