Snake Boy

Rozdział 14

Black

Po szybkim omdleniu, Lucjusz i Severus udali się do ambulatorium, w którym Poppy już była i potwierdziła ciążę Omy. Tom uprzejmie służył jako tłumacz pomiędzy dziewczyną a Malfoyami, a magomedyczka przeprowadziła skanowanie Harry'ego.

Po potwierdzeniu odkrycia Severusa, również zwróciła się do Black'a.

Były więzień cierpiał z powodu długotrwałego głodu i odwodnienia, nie wspominając o wyczerpaniu. Było wiele ran i otarć, z których wiele było zakażonych. Miał silne odmrożenie na rękach, stopach i twarzy, a także szalejące zapalenie płuc.

Severus podawał tyle eliksirów i zaklęć leczniczych, ile był w stanie wczoraj wieczorem. Poppy wydawała się usatysfakcjonowana postępami Black'a, a po rzuceniu kilku zaklęć uzdrawiających na wyższym poziomie, przekazała Severusowi listę mikstur, które mają podawać temu człowiekowi, jak również, co mógł i czego nie mógł jeść.

"Cóż, opuszczam was panowie, dzisiaj jest Gryffindor przeciw Slytherin, i muszę przygotować dla nich skrzydło szpitalne."

"Nadal sobie skaczą do gardeł, co?" zapytał Severus.

"Wiesz, że to się nigdy nie zmieni, Sev. Jest trochę lepiej, odkąd Draco został usunięty, ale Weasley czuje potrzebę uderzenia jakiegokolwiek ślizgona w zasięgu wzroku i ma wsparcie Dumbledore'a do startu."

"W jaki sposób działa Sinistra?"

"Najlepiej jak potrafi ze starszym mężczyzną, który manewruje nią na każdym kroku. Mała bestia ląduje tylko jeden raz na pięć zatrzymań, które mu daje - Dumbledore to widzi. Ona nigdy nie zostanie Głową Domu, ty nią byłeś Sev."

Mistrz Eliksirów przytaknął smutno. Odszedł od nauczania w rok po zmartwychwstaniu Toma, rzekomo z powodów zdrowotnych, ale tak naprawdę mógł bardziej uważnie obserwować Czarnego Pana.

Podczas jednego z maniakalnych pomysłów Toma, uciekł z dobrze schowanych komnat i udało mu się wpaść do kwatery Severusa w Hogwarcie. Severus był wtedy w klasie i nie wiedział o tym, więc szalony mężczyzna miał wolne dwie godziny bez nadzoru w szkole.

W tym czasie Tom, bez wiedzy Severusa, zdołał uwolnić bazyliszka uwięzionego w Komnacie Tajemnic i rozpocząć trzy miesiące terroru. Dumbledore wykorzystał obecność bazyliszka, by odstraszyć wielu 'niepożądanych' uczniów ze szkoły, a mianowicie pół krwi i mugolaków.

Ja na ironię, mugolaczka, Hermiona Granger, odkryła, że potwór jest bazyliszkiem i jak podróżuje po szkole. Kiedy nikt jej nie uwierzył, wytropiła Komnatę Tajemnic i stawiła czoła bestii, gdy znów się pojawiła. Dziwaczny drugi rok był na tyle dobry, że udało się śmiertelnie zranić stworzenie, zanim uległa własnym ranom.

Ron Weasley natknął się na nieprzytomną Czarownicę i wciąż drgającego węża. Arogancki rudzielec w jakiś sposób wymyślił raczej słabą historię, bagatelizując działania Hermiony i przyjmując wszystkie zasługi. W końcu chłopak sprawił, że wyglądało to tak, jakby Hermiona prawie zabiła go swoją 'potrzebą pokazania wszystkim siebie' - jak to ujął.

Biedna dziewczyna przeniosła się do Amerykańskiej Szkoły Magii, gdy tylko zdołała opuścić skrzydło szpitalne. Była cierniem w jego boku, ale błyskotliwą i zdrową dziewczyną. Miał nadzieję, że jej nowa szkoła zmyje skazę, którą Hogwart najpewniej na nią zostawił.

Snape zamrugał. Został sam w szpitalu, gdy zagubił się w swoich wspomnieniach. Zważywszy, że było już po południu, wstał i zaczął rozbierać Black'a. Ten człowiek był brudny, i uroki oczyszczające mogły tylko tak wiele.

Wziął wdech. Wiedzieć, że człowiek głodował, a widzieć go, to zupełnie dwie różne rzeczy. Myślał, że może policzyć każdą kość i wszędzie są blizny. Skórę Blacka zdobiły różne symbole - Severus przejechał kilka swoimi długimi palcami. Były więzień musiał udać się do Przywoływacza; glify były demonicznymi zaklęciami. Mógł zidentyfikować kilka; jeden miał uniemożliwić mu magiczne śledzenie, podczas gdy drugi był odpowiednikiem uroku niezapominajki. Nie miał pojęcia co znaczyły inne.

Delikatnie przebadał odmrożone ręce i nogi, odczuwając ulgę, widząc, jak ciało Black'a zaczyna wracać do zdrowego, różowego koloru. Uświadomił sobie, że nie będzie zmuszony amputować ręki czy nogi, i zastanawiać się nad sobą. Ten człowiek próbował go zabić. Ten człowiek, którego nagie ciało leżało tak słabe i bezbronne pod jego dłońmi, uczynił jego siedem lat nauki w Hogwarcie piekłem; bijąc, drwiąc i upokarzając.

Syriusz był lojalny wobec Dumbledore'a, ale najwyraźniej zabił swojego 'przyjaciela' Petera Pettigrew i wielu mugoli na ruchliwej ulicy. Musiał odkryć, że Peter był tym, który ujawnił położenie Pottera Czarnemu Panu, ale Severus zastanawiał się, czy Black wiedział, że Peter przestrzegał rozkazów Dumbledore'a tej pamiętnej nocy. 

Ale co z mugolami? Czy śmierć Jamesa złamała jego wątły umysł jeszcze przed znalezieniem się w Azkabanie?

"Sev'rus?"

"Tak Black, to ja."

Mistrz Eliksirów odłożył szmatę. Używając świeżej wody, miseczki i kubka, zaczął myć rozwichrzone czarne włosy skazańca.

"Harry był tutaj?"

"Tak, poszedł teraz porozmawiać ze swoją przybraną rodziną."

"To miłe."

Black wyraźnie nie był przy zdrowych zmysłach.

Severus wypłukał mydło, a następnie ponownie nabrał masy. Tym razem woda była czysta po płukaniu.

"Dlaczego myjesz moje włosy Sev?"

"Jeśli mam się tobą zaopiekować Syriuszu, nie powinienem czuć, że pachniesz jak coś, co umarło w zeszłym tygodniu." Odkrył, że nie może użyć normalnego tnącego głosu na delirycznym człowieku.

"Okay."

Delikatnie Severus przeniósł głowę Syriusza z powrotem na stół i rzucił cicho zaklęcie suszenia.

"Zamierzam przenieść cię teraz do nowego łóżka," szepnął.

"kay."

Rzucając urok lewitacji, delikatnie ułożył nagiego mężczyznę na czystym łóżku - Skrzaty Domowe posprzątają bałagan później. Rozłożył miękkie prześcieradło na Black'u, zostawiając odsłonięte stopy i dłonie. Szybkie ocieplenie na odsłoniętym ciele przyspieszyłoby proces gojenia. 

"Powinieneś spać, Syriuszu."

"Czekaj, Sev."

Severus westchnął, ten człowiek wywoływał w nim zbyt wiele sprzecznych emocji.

"Co chcesz, Black."

Oczy skazańca były zamknięte.

"Chciałem cię przeprosić... za szkołę... myślałem, że jeśli mnie nienawidzisz, nie będę cię już potrzebował."

"Co!" Severus był raczej zszokowany.

Kącik ust Syriusza drgnął.

"Nie mógłbyś być z Gryfo-kretynem w idealnym świecie Dumbledore'a, wiesz."

"Tak, wiem. Aż za dobrze."

"Więc... Przepraszam, Sev."

"Ja też, Syriuszu, ja też."

__________

Następny Rozdział: 11.02.2019