Tempt Me

8

Bigla siyang nagising dahil napaginipan niya si Emmanuel. Sa panaginip niya ay humihingi ito ng tulong sa kanya. Bumango siya at hinanap si Tristan. Wala ito sa loob ng kubo kaya't hinanap niya ito sa labas.

Nakita niya itong nakaupo sa buhangin at nakatingin sa malayo.

"Tristan?" mahinang tawag niya dito.

Lumingon ito. "Ba't gising ka pa?"

"Hindi ako makatulog." tugon niya sabay hikbi.

Tila nag-alala ito at dali-daling tumayo at lumapit sa kanya.

"Anong nangyari?"

"Napa-napaginipan ko si E-emmanuel. Humihingi ito ng tulong."

"He's fine." 

Gusto niyang maniwala dito pero sa loob-loob niya ay mas mabuti kung silang dalawa ang nakidnap. She felt safer with her kidnapper than the Crisostomo's.

"He's not fine."  sigaw niya dito at itinulak ang kamay na nakahawak sa balikat niya. "He's not. They're going to hurt him Tristan. They might ki----."

"Don't worry about him Jasmine.  He's somewhere else, away from your husband and his family."

Pinahid niya ang mga luha niya sabay tingin dito.

"Please, promise me that he's safe. Alam kong hindi ako dapat naniniwala sa iyo at di ko alam ang dahilan kung bakit mo ako dinala dito. Pero please, gusto kong masigurado na ok ang kapatid ko."

Ngumiti ito sa kanya. 

"We'll call him tomorrow." wika nito at nakahinga siya na maluwag.

"Salamat." 

Nagising siya na naaamoy ang niluluto ng kidnapper niya. 

"Good morning!" bati niya dito.

Di niya alam kung saan ito natulog. There's only one bed at maliit ang kubo na tinutuluyan nila. Wala ring kwarto. Open floor plan. At kung gusto mong maligo o magbanyo ay kailangan mo pang lumabas ng kubo at nasa likuran ang banyo.

"Good morning! Do you want coffee?"

"Yes please." tugon niya at inayos ang sarili niya. She just noticed that she's only been wearing a very thin bestida. It's so thin na halos makita na ang panloob niya.

Napansin naman ito ng lalaki. "Pagpasensyahan mo na at iyan lang ang mga damit mo." wika nito sabay nguso sa mga damit na nakatupi sa ibabaw ng maliit na dresser. "My friends got it for you and I don't know what they were thinking."

Napatango siya at naupo sa mesa. "Ok lang." tugon niya and took a sip of the coffee.

"So, bakit mo nga ba ako kinidnap. And did you kidnap my brother too?"

"Kind of." 

Napataas ang kilay niya. 

"Don't worry. As promised, we'll call him later. And as for kidnapping you, i have my reasons."

"So, are you going to rape me or something?"

He almost choked. "Wha-- Rape? No. Hindi ako demonyo gaya ng asawa mo."

Nakalimutan niya na nakita pala sila nito noong nasa honeymoon sila ng asawa niya. Di niya mapigilan ang di sumimangot. Her husband raped her and didn't even care if makikita sila ng mga tao. Pero may parte sa puso niya na gustong depensahan ang asawa niya.

Nakita nito ang paglungkot nito sa mukha niya.

"I'm sorry." 

"Ok lang." tugon niya.