-KESİT-
"Senin gibi birinden hoşlandığıma inanmıyorum sen de Mete de bunun hesabını vereceksiniz" dediğinde gözümden bir yaş daha düştü.
"Ağlayarak da kendini acındırma bana" dediğinde ayağa kalkıp bileğimi hızla elinden kurtardım.
Meriç'in gözler...
Geçen saatler ve dakikalar boyunca hala koridorun buz gibi yerlerinde oturuyordum. yaklaşık 1 saat önce Nazan teyze'nin üzeri örtülü bir şekilde alıp morg'a götürmüşlerdi.
Murat yine perişan olmuştu bende öyleydim sanırım. sabahtan beri ağlıyordum gözlerimin şişip kızarmasına engel olamazdım.
Bir hemşire ilayda'nın kaldığı yoğun bakım odasından çıkınca ayağa kalkmaya güç bulamıyordum. Meriç bana bakıp hemşirenin yanına ilerleyip bir şeyler söyledi.
Hemşire ona olumlu anlamda cevaplar verdiğini görebiliyordum.
Meriç yanıma gelip elini uzatıp "hadi kalk" dedi. Öylece yüzüne bakıp "ne oldu ne dedi" diye sordum.
Elini çekip "ilaydayı birazdan normal odaya alacaklarmış kalk sen de şuradan koltuğa otur" dedi.
Elini tekrar uzattığında tekrar yanağımın ıslandığını hissedebiliyordum.
Elini tuttuğum zaman kaldırdığı an sarıldı ben de kollarımı boynuna doladım neden yaptı veya neden karşılık verdim bilmiyordum ama çok iyi hissettiriyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bir kaç dakika öyle kalmıştık ondan ayrılıp ikili koltuklardan birine oturdum.
Etrafıma baktığımda murat tam karşımda ki koltuklardan birine oturmuş duvara öylece bakıyordu.
Meriç yanımda oturuyordu, gözüm ezgiyi aradığında burada olmadığını gördüm. Meriç'e dönüp "ezgi nerede" diye sordum.
Meriç de etrafına bakıp "bilmiyorum buralardadır" diye cevap verdi ama içim rahatlamamıştı.
Telefonumu arka cebimden çıkarıp rehberde ezgiyi bulup aradım.
Telefonunu açmıyordu, bir kaç defa aradım ama açmayınca telefonu tekrar arka cebime koyup ayağa kalktım.
murat ve meriç aynı anda "nereye" diye sorunca ikisine de bakıp "lavaboya gideceğim bir ezgiye bakacağım" dedim.
Meriç başını sallayıp "tamam" dediği an murat'a döndüğümde hiç bir şey söylemeden kafasını tekrar duvara çevirdi.
Bu çocukta bir şey vardı biliyorum neyse sonra şey ederdim.
Bu kattaki tuvalete doğru ilerleyip kapıyı yavaşça açtım, içeride kimse görünmüyordu.
