RENKLİ SAYFALAR

22.BÖLÜM

Selamlar arkadaşlar bu gün yeni bir bölüm ile tekrar karşınızdayım.🦋

Bu arada şarkı önerebilirsiniz...🌸👌🏼

‼️YORUM VE VOTE ATMAYI UNUTMAYIN LÜTFEN...‼️🙏🏻

İyi okumalar sizleri seviyorum.🤫🌸

İnsanlar ancak hayalleri ile yaşar ve birazcık yaşamaya başlayınca tüm hayallerini tek tek kaybetmeye başlar...

                                                                                                                                                              Buket

*****

Sabah gözlerimi alarmımın  sesi ile açtım, ah bu gün okul vardı.

Kafamı yastığa gömdüğüm zaman odaya annem girdi.

"Kızım kalk geç kalacaksın" dedi ve yorganımı çekmeye başladı.

Yataktan oflayarak kalkıp banyoya girdim. Günlük rutin işlerimi halledip odama geri döndüm.

Annem yatağımı düzenliyordu, ben de aynamın karşısına geçtim ve siyah bir pantolon ve askılı mavi bluzumu giydim.

Saçlarımı da dağınık bir şekilde ördükten sonra dolaptan çantamı da alıp aşağıya indim.

Yine annem mükemmel bir kahvaltı sofrası kurmuştu ve ben yemeden çıkamazdım.

Oturup kahvaltımı hızlı bir şekilde yapmaya başlayınca babam merdivenlerden inip "Günaydın kızım" dedi.

Dolu olan ağzımla "Günaydın baba, geç kaldım da" dedim ve lokmamı yutup çayımdan bir yudum aldım.

Annem "Boğulacaksın kızım yavaş" dediğinde derse 5 dakika kalmıştı.

Son bir zeytin ağzıma atıp masadan kalktım.

"Hadi görüşürüz" dedim ve evden hızla çıktım.

Hızlı hızlı okula yürüdüğümde yanımda bir motor durdu, kimdi acaba kaskı çıkardığında mete olduğunu gördüm.

"Geç kaldık hadi atla gidelim" dediğinde beni Mete ile gören olursa kesin yanlış anlaşılırdım.

"Yok sen git" dedim ve yürümeye başladım, son anda kolumu tutup "Okula yaklaşmadan inersin merak etme" dedi ve gülümsedi.

Aslında onunla gitmek istemiyordum ama kıramıyordum da "Tamam gidelim" dedim ve arkasına bindim.

Ne kadar ona dokunmak istemesem de düşmemek için mecbur tutmam gerektiğinin farkına vardım.

Mesafeli olmaya çalışarak kollarımı beline sardım.

Bir kaç dakika içinde okulun olduğu sokağa girdiğimizde Mete'ye "ben ineyim" dediğimde motoru durdu ve indim.

"Teşekkür ederim okulda görüşürüz" dedim ve hızla okula yürümeye başladım.

Telefonumu cebimden çıkarıp saate baktığımda 2 dakika geçmişti.

Eskiden olsa asla yok yazılmamak için koşmazdım ama devamsızlık sınırımı aşmak üzereydim.

Biraz daha hızlanıp okula gireceğim sırada "Hazal" diye bir ses duydum.

Arkama baktığımda Meriç bana doğru geliyordu, umarım Mete ile geldiğimi görmemiştir.