In Time

Chapter 3 : Reminiscence

I woke up with a jolt nang biglang tumunog ang alarm clock.

What the..

Who placed this fuckin' device here? Wala naman akong alarm clock sa condo a. I put it off and threw the stupid device to the wall.

Then realization hit me. Bigla akong napabangon at nilibot ang mata sa paligid. Wala ako sa condo. Nasa dating kwarto ko ako noon. Sa ancestral house ni Lolo Rodolfo, pamanang bahay ni lolo kina mommy at daddy, dating bahay namin noon....noong magkasama pa sila.

At yun, it dawned on me on how I got here.My argument with my mom, ang pagsabi ko kila Alex kung saan ako pupunta.

Ito yung unang lugar na pumasok sa isip ko.This is the only place wherein I can truly find peace. Ang tanging lugar na nagpapaalala sa akin kung gaano kami kasaya dati. Lugar na nagpapaala sa akin na kumpleto ako. And most especially, this is definitely the last place my mom would want to go. Kaya alam kong ito yung tamang lugar para lumayo. This place brings back bad memories to her pero this place gives me happy thought of our happy moments before.  But sad to say, those where just memories now.

Ito rin palagi yung lugar na pinupuntahan ko pag malungkot ako, lalo na pag stress ako sa trabaho, ito yung lugar na nagpapangiti sakin, lalong lalo na nung buhay pa si lolo. Embarrassing to admit, pero Lolo's boy ako.

Ngunit Sad to say, he died a year ago. And it totally devastated me. I guess he is the only person who truly makes me feel that I have a family.

Namimiss ko na nga yung mga hirit ni lolo Rodolfo, yung mga jokes niya, yung kulitan namin at higit sa lahat, yung mga matalinhaga niyang mga payo.

For those who do not know, Ang lolo ko, the great Rodolfo Sta. Cruz was a popular writer. Marami siyang nasulat na mga libro , mostly inspirational books at fiction, and most of it became a hit,at nanalo pa yung iba sa Carlos Palanca Memorial Awards for Literature.

Lolo ko siya sa father side. Siguro nagtataka na rin kayo kung bakit hindi Sta. Cruz yung apelyedo ko. It's because yun ang gusto ni mommy, na apelyedo niya ang dalhin ko after winning full custody of me from my dad. Mahirap talaga kapag parehong ma pride ang parents.

Kapag narito ako sa lugar na to, ang dami kong naalala. Nakakasenti tuloy.

Tuluyan na akong bumangon sa kama. I grabbed my phone from the bedside desk.

It's 7 a.m,  I unlocked it.Nine missed calls. All from my mom. She probably thought I am not serious with my decision yesterday. She's probably stressed at this very moment.

I felt a tinge of guilt. But no, kailangan kong panindigan to. Nasasakal na rin ako sa lahat ng ginagawa ko at pinapagawa niya. She's very controlling, and I can't stand it anymore.

Tinungo ko ang C.R sa kwarto ko. Did my business, took a bath, brushed my teeth at nagpalit. Nagsuot ako nang walking shorts at white T shirt. I'll go out for a walk.

Bumaba ako at nakita ko sila Lianne at Alex na naghahanda ng agahan.

"Sir good morning" Nakangiting bati ni Lianne.

Nakalimutan ko, nandito rin pala sila.Na guilty ako dahil dinamay ko pa sila dito sa pag rerebelde ko. Hindi ko man lang nrealize na may pamilya rin pala silang inuuwian. Does this make me selfish?

Si Lianne, 22 years old na sya at ang kapatid niyang si Alexander ay 27 na. Sinadya ni Mommy na kumuha ng assistant na hindi masyadong matanda para sa akin para atleast wala medyong age gap at intimidation. Ever since I started in showbiz kasama ko na silang dalawa.

"Good morning. " bati ko.

" Pasensya na dinamay ko pa kayo sa kalokohan ko."

"Okey lang yun. We're all in this together naman diba?.At saka young master ka namin.Hindi ka namin pwedeng pabayaan." ani Lianne

"Young Master? " Natatawa kong sabi kay Lianne. Joker talaga to palagi.Umupo na ako sa upuan sa kusina.

"Nako sir Zac, nababaliw na yan.Kapapanood ng T.V." ani naman ni Alex na nkitawa na rin.

Inilagay niya ang fried rice sa mesa at umupo.

"Gosh kuya. Basagan ng trip?" ani naman ni Lianne.

Inilapag naman niya ang Nilutong hotdog at bacon at umupo na rin.

"Psh.Lianne, Grow up! Kumain na nga lang tayo." ani naman ni Alex.

Magkapatid ba talaga tong dalawa to? Si Alex, sobrang Seryoso, si Lianne naman may pagka happy go lucky.

Isa rin to sa magandang parte ng buhay ko. Yung mga pagkakataon Kapag kasama ko sila.Para ko na rin kasi silang mga kapatid. Magugulong kapatid to be exact.

Nagsimula na kaming kumain.Nang matapos ako inilagay ko ang pinagkainan ko sa lababo at nagpaalam.

"I'm going out for a walk".

sabi ko at tinungo ang pinto.

"Going out? Na ganyan ang suot?" nakasimangot na tugon ni Lianne.

"Oo. Bakit? Anong problema?"

Tiningnan ko yung suot ko.Ayos naman ah. I always look good whatever I'm wearing. That's what they say.

"Sir Zac, artista po kayo, unless nakalimutan mo na.Kukuyugin ka ng tao niyan. Mag disguise ka." ani Lianne at tumayo.

"Wait, may kukunin lang ako". dagdag nito at tumakbo paakyat sa itaas sa 2nd floor.

Pagkabalik niya sa baba may bitbit siyang black hoodie jacket.

"Eto" sabi niya at isinuot sa akin ang hoodie jacket. Inalagay niya ang hood sa ulo ko.

"And for the final touch." dagdag pa niya at isinuot ang aviator shades sakin.

"Better! You're one hot 19 year old superstar! " ani Lianne na may malapad na ngiti at pumalakpak pa.

Kahit kelan talaga itong si Lianne. Pero trabaho niya to e.Nasanay na siguro.

"Sir, samahan na kita?" offer naman ni Alex.

"Hindi na. Ok na ako.Besides, I need time to be alone." sabat ko.

"Sigurado kayo sir?".

"Yeah. I'll be back for a while. Bye!"

paalam ko at tuluyan nang lumabas sa ancestral house na yun.