Ika-tatlumpu't Isang Kabanata

1.5K 52 19
                                    

Laking gulat ni Natalie nang hawakan ni Kihan ang butones ng uniform niya. At sa bilis ng kamay nito ay tumambad agad sa binata ang dibdib niya.

Mabilis niyang hinarang ang mga kamay doon. Namumula siya. Nahihiya at nang paalis na siya sana ay pinigilan siya agad ni Kihan.

Kihan hugged her waist, not wanting to let her go.


"Bastos ka!"

Inuntog ni Natalie ang ulo niya kay Kihan. Ngunit siya parin ang mas lalong nasaktan.


He felt abit of pain dahil sa ginawa ni Natalie. But as if he cares over something so trivial, what's taking his interest is the way Natalie freaks out. The way her face and lips move. And of course that usual sweet voice that's so flustered.

Dahil sa gulo ng dalaga sa yakap niya ay naramdaman niya ang bigat nito sa kanyang pang-ibaba.


He can't help but smirk. But ofourse, he need to take an action sa kapraningan ng dalaga.

"Stay still, Natalie." He said.

Sumimangot si Natalie at natahimik. Marahan niyang inayos ang butones niya upang di makita ni Kihan iyon. Ngunit pinigilan siya nito.  "Let me take this off."


Kabadong kabado siyang lumingon kay Kihan. "H-Ha? Anong balak mo Kihan.."

"Stay still." Mariing sabi nito.

Walang nagawa ang dalaga nahihiya man ay hinayaan niya si Kihan sa gusto nitong gawin. Iniisip niya na lang na pagkatiwalaan ito... At kung anuman ang binabalak nito ay ipapaubaya niya na ang lahat tutal naman ay mahal niya ito.


Muling tinanggal ni Kihan ang pagkakabutones ng  damit ni Natalie. Todo sa kaba siya at napalunok pa nang tumambad na kay Kihan ang hinaharap niya na natatakpan ng puting bra. Gusto niya mang takpan ngunit hindi niya nalang ginawa.

Nakita niya kung paano saglit na tumitig doon si Kihan at saka nagpatuloy sa pagtanggal niyon.


He undresses her. Dumulas sa balikat ni Natalie pababa sa kanyang kamay ang suot niya. Tahimik lamang si Kihan. Nang matapos nitong tanggalin iyon ay niyakap siya nito.

"Sorry.. Your clothes got dirty."

Napasinghap si Natalie. "O..Okay lang Kihan."

Humiwalay sa yakap si Kihan. Somehow Natalie felt sad, in truth gusto niya na ang posisyon nilang iyon.


Kihan takes off his shirt saka iyon pinakita kay Natalie. "Use this."

Ngumiti ang dalaga at tumango. Kinuha niya iyon at saka akmang magbibihis na nang maramdaman niya ang palad ni Kihan sa kanyang bewang.

Napatigil siya.

Napansin iyon ni Kihan. "Go ahead." Nagpatuloy itong haplusin ang bewang niya. May kung anong kiliti siyang naramdaman, ngunit hindi na lamang iyon pinansin ni Natalie.

Naisuot niya na ang damit, ngunit naroroon parin ang kamay ni Kihan.


"Uhm.." May gusto siyang sabihin ngunit hindi niya muna tinuloy. Magkaharap lang sila ni Kihan at ni hindi man lang umaalis ang titig nito sa kanya.

Kihan is still in deep thought. How will he be able to get Natalie? He needs a concrete plan to get her without any obstacles after. He moved her hand upwards. Dumako iyon sa likod ng dalaga. Natalie was electrified.

Napatingin siya kay Kihan at mukhang malalim nga ang iniisip nito kahit pa nakatitig sa kanya.

"Kihan?"

As soon as Kihan heard her voice, napunta agad sa dalaga ang atensyon niya. "Yes?"

"Anong iniisip mo?"

"You."  Diretsong sagot nito.

"Bakit ako?"

"You are my precious treasure."

"Ang korni mo naman." She giggled at her own thought.


Kihan was bewitched. The laughter only Natalie can make him appreciate... he is obsessed with her. He closed the distance between them and that gave her an unusual chill.

"Now that you are here.." Kihan whispers. Dinikit niya ang kanyang labi sa tenga ng dalaga. Higit ni Natalie ang kanyang hininga at walang nagawa kungdi ang tuluyang maramdaman ang mumunting halik ni Kihan.


Her faced turned red and that tingling sensation she is feeling in every corner of her ear. Wala siyang nagawa kundi ang kumapit sa balikat ni Kihan.

"Ah.."  A little voice comes out from her.

Kihan smirked and traced Natalie's jaw with small kisses. "Do you miss me?"

Tumambol ang dibdib ni Natalie. Kusang tumulo ang luha niya sa mga mata. "Oo sobra.."

Kihan felt delighted. And so he stopped teasing his girl. "I missed you too.. Every minute, I  want you"

- -

Opsss. Staph muna naten, baka may bata dyan. Hahahaha

Anyway,

Kung nakaabot ka sa chapter na'to... Congratulationssss!! Dahil mag-aupdate ako dahil bakasyooonnn 😍

I'd like to promote my new story too.

I WAS BORN A PRINCESS

Promise! Magugustuhan nyo yun! ^^

Fermindoza Boys: The Psycho's ObsessionTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon