Kuzey oturduğu yerden kalktı ve karşıma geçti.
-Bunun burada ne işi var Esin?
dedi Kuzey, sinirli bir şekilde.
Bende Tuna'nın elinde ki kitapları gösterdim.
-Ödevimiz var, onu yapacağız.
Kuzey beni başıyla onaylayıp, yerine oturdu. Oh be sorun çıkarmadı.
-Bunun burada ne işi var?
dedi bu sefer Tuna.
Kuzey sinirle ayağa kalkıp, Tuna'nın úzerine yürürken hemen onu durdurdum. Kuzey'i az çok tanıyorum ve ona " bu, şu, vb." gibi şeylerle hitap edilmesine deli olur.
-Ablamlar şehir dışına çıktığı için Kuzey iki gün benimle kalacak.
Bu ne ya? Ben ne zamandır insanlara hesap veriyorum? Tuna yanımdan geçip koltuğa oturdu tam karşısında da Kuzey oturuyordu. İkisinin yanıda boştu. Ben kimin yanında oturacağım? Kuzey? Olmaz ona hala sinirliyim. Tuna? Onunla aramda sorun yok ama onun yanına oturduğumda Kuzey darılacak.
En iyisi ikisinede en uzak tekli koltuğa oturmak. Durduğum yerden ilerleyip koltuğa oturdum.
Etrafta sessizlik hakimdi ve tabiki de gerginlik. Yalancıktan öksürüp dikkatleri üstüme çektim. İkiside bana bakıp konuşmamı bekliyordu. İyi ama ne konuşacağımı bilmiyorum. Olamaz!
-Ben acıktım.
Ne?! Her yerde kabalığımı göstermek zorunda mıyım ya? (!)
-Buradaki tek kız sensin Esin yemeğide senin yapman gerekiyor.
Dedi Tuna gülerek.
-Esin senin kölen değil!
Dedi Kuzey bağırarak. Suratımda aptalca bir sırıtış belirdi Kuzey beni korumuştu.
-Ben yanlış zamanda geldim galiba, gitsem daha iyi olacak.
Dedi Tuna üzgün bir sesle. Daha sonra yerinden kalkıp kapıya doğru ilerledi. Ayağa kalktım ve Kuzey kötú bir bakış atıp, Tuna'nın yanına gittim.
-Hadi odamda ödevi yapıp, bitirelim.
Tuna beni başıyla onaylayıp, odama çıkmaya başladı. Göz ucuyla Kuzey'e baktığımda oturmuş, yine düşüncelere dalmıştı. Bazen ne düşündüğünü gerçekten çok merak ediyorum.
Kısacası Kuzey'de kıskançlık belirtisi yok. Bu durum karşısında suratı astım ve odama çıktım.
Odama girdiğimde Tuna kitapları açmış, birşeyler yazıyordu. Bende onu fazla bekletmeden yanına oturdum.
-Onunla yalnız kalamazsın Esin.
-Tuna bak benim arkadaşımsın ama bu konulara karışma! Kuzey'i tanımıyorsun bile.
Tuna omuz silkti.
-Ben ona inanmıyorum.
-Umrumda değil, onu seviyorum.
dedim ve kitaptaki yazıları, kağıda geçirmeye başladım. Tuna'da aynı şekilde yazmaya devam etti.
Acaba şu an Kuzey ne yapıyor? Her kitapta çocuk kızı kıskanır ve onu bir başka çocukla asla yalnız bırakmaz. Ama neden gerçekte olmuyor?! Neden? Neden? Neden?!
Kendi kendime isyan edip tekrar, derse döndüm. Bu ders denen şeyden birşey anlamıyorum.Off...
-Esin ne yapıyorsun?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Asi Kız
Teen FictionHayatı boyunca ailesinin şiddetine mağruz kalmış bir kız. Hayat onu bu hale koydu ASİ haline.