Asi Kız

Bölüm-39

Tuna'yı asla affetmeyeceğim. Asla.

Tuna resmen İrem sürtüğü için beni satmıştı. Dostluğumuzu hiçe saymıştı. O, beni nasıl bıraktı hala anlayamıyorum. İçimde üzülme duygusu yerine intikam duygusu oluştu. Hem İrem'e karşı, hemde Tuna'ya.

Kuzey'e dönüp baktığımda dudağının sağ tarafı kıvrılmıştı. Ne yani Tuna ile küsmemize sevinmiş miydi? Kuzey ona baktığımı farkedince yanıma geldi.

-O çocuğu sevmediğimi söylemiştim.

Ona ne diyebilirdim ki? Haklıydı. En başından beri onu sevmiyordu ve yanıma yaklaşmasını istemiyordu.

-İstersen gidip, o çocuğun ağzını burnunu kırabilirim.

Dedi Kuzey ciddi bir sese bürünerek. Kafamı kaldırıp, başımı olumsuz anlamda salladım.

-Hayır, sadece buradan gitmek istiyorum.

Kuzey yanıma geldi ve yüzümü ellerinin arasına aldı.

-Sen üzülünce ben daha çok üzülüyorum.

Kuzey'e içten bir şekilde gülümsedim. Tuna'nın ablamı sevmesi gibi Kuzey'de beni seviyordu. Uff neden o pislik Tuna'nın adını andım ki.

-Tamam, üzülmüyorum.

Dedim gülümsemeye çalışarak. Artık nasıl olacaksa?(!)

Arkamızdan gelen öksürükle Aslı'ya döndük. Tabi kız sabahtan beri bizi bekliyor.

-Eğer isterseniz ben gidebilirim.

Dedi Aslı sakin bir şekilde. Aslı'ya çok üzülüyorum. Aslında çok güzel bir kız ama Emir değerini bilmeyecek kadar salak.

-Olu-

Derken Kuzey'in sözünü kestim.

-Bu akşam sizde kalabilir miyim Aslı?

Aslı ellerini çırparak, yanıma geldi ve gülümsedi.

-Tabiki de kalabilirsin.

-Ama ilk Esin'i ben alacağım, akşam size getiririm.

Dedi Kuzey lafa dalarak. Tabi çocukta haklı, sevgilisiyle beraber takılmak istiyor.

-Tamam o zaman. Ben gidiyim.

-İstersen, Can'ı arıyım, seni eve bıraksın.

Aslı olumsuz anlamda başını salladı.

-Kendim gitsem daha iyi olur. Hadi akşam görüşürüz.

Dedi Aslı ve arkasını dönüp, yürümeye başladı. Hayatımda ilk defa birisi için birşey yapmak istiyorum ve bu kişide Aslı. O her zaman üzgün, bana karşı mutlu olmaya çalışıyor ama başarısız oluyor. Onun nasıl üzüldüğünü biliyorum.

Aslı gözden kaybolunca, Kuzey'e döndüm.

-Ben evden biraz kıyafet alacağım akşam için.

-Tamam, ben burada bekliyorum.

Adımlarımı hızlandırarak eve girdim. Herkes salonda oturuyordu, Tuna ve İrem'de dahil. Beni görünce ablam yerine, sürtük annem sinirli bir şekilde yanıma geldi.

-Esin! Sen İrem'e nasıl vurdun?!

Dedi bağırarak. Oha bu kadın hangi ara bana hesap sorar oldu. Kendini anne rolüne fazla kaptırdı salak.

-Elimi kaldırıp vurdum. Bir sorun mu var? Gene olsa gene vururum.

-Hayır vuramazsın!

-Buna sen mi engel olacaksın?!