Asi Kız

Bölüm-45

Aslı'nın Ağzından:

Olmuyor değil mi? Size acı veren hiçbir şeyi bir kenara koyamıyorsunuz. Unutmaya çalışıyorsunuz ama bu sadece onu daha fazla hatırlamanıza neden oluyor.

Onun beni sevmediği düşüncesi beni her zaman öldürüyor. Onu Lise 1'den beri seviyorum. Evet bunca zaman sonra bile onu seviyorum. Tamam beni sevmesin ama başkasınıda sevmesin. Olmadı işte Emir başka birini seviyor.

Eda ve Cemre denen yeni kızlar arkamıza otururken sarışın olan adı sanırım Eda, Esin'in kulağına birşey fısıldadı. Esin'in yüzüne baktığımda baya bozulmuştu. Kesin kötü bir şey var ve Esin bu kızları tanıyor.

-Bu kızlar kim Esin ve seninle ne alakası var?

Esin bana bakıp, biraz düşündü. Kararsız gibiydi aynı zamanda da düşünceli.

-Bu kız var ya.

-Hangi kız?

Esin derin bir of çekip bana baktı, üzgündü. Bana kötü bir şey söyleyeceğine artık eminim.

-Eda...Emir'in sevgilisi.

Dedi Esin bir çırpıda. Ağzımın o şeklinde açılmasına engel olamadım. Beni günlerce ağlamaya mahkum eden kız bu muydu? Emir'in yeni sevgilisi. Göz yaşlarım akmakta ısrar ederken onları geri itmek için uğraşıyordum. Bu sefer güçsüz gözükemem. Hele ki bu Eda denen kızın yanında.

Eda'ya baktığımda bana sinsice sırıttı. Emir ise bana duygusuz bir şekilde bakıyordu. Benim ona baktığımı görünce gözlerini kaçırıp, Eda'ya baktı. Ama ona olan bakışları kin ya da nefret değildi, aşktı.

-Tuna kalkar mısın?Sevgilimin yanına oturacağım.

-Ya git başka yere otur Eda mısın, nesin.

-Tunaa!

Diye cırladı birden Eda. Tuna yüzünü buruşturup, Emir'in yanından kalkıp arkamıza oturdu. Eda, Emir'in yanına oturunca başını Emir'in omzuna koydu ve gülüp konuşmaya başladılar. Benim yıllarca kurduğum hayalimi bu kızın yaşaması gerçekten büyük bir haksızlık. Tuna yerinden doğrulup, kulağımıza fısıldadı.

-Bu kız tam bir sürtük.

Esin, Tuna'nın dediğine kocaman kahkağa attı. Ardındanda Eda ve Emir'e küfür etti. Tekrardan Eda ile Emir'e bakınca göz yaşlarımı tutamadım ve öğretmeni görmemezlikten gelerek sınıftan çıktım.

Okul bahçesine çıkıp, ağacın altındaki banka oturup, bu acıyı unutmaya çalıştım. O kızda ne bulmuştu. Oda benim gibi sarışındı ve zayıftı. Tek sorun benim inek olmam mı?

-Yine mi Emir?

Dönüp yanıma oturan Can'a baktım. Onu uzun zamandır görmüyordum. Kalbim yine onu görünce hızlı çarpmaya başladı. Ama onun gözünde sadece acınacak bir kızım.

-Evet, yine Emir.

-Onun için ağlayacak kadar aptalsın.

-Kelimeler incitebiliyor, biliyorsun değil mi?

Can bana bakıp gülümsedi ve bana biraz daha yaklaşıp, başımı omzuna koydu. Bu gerçekten harika bir şey. Can, ona karşı ne hissediyorum bilmiyorum ama onun yanında acılarımı unutuyorum. Emir'i bile.

-Kalbim acıyor.

Diye fısıldadım, güçsüz sesimle. Can derin bir nefes alıp, konuşmaya başladı.

-Onu unutmayı neden denemiyorsun?

Unutmak mı? Bu imkansız. O aklımdan bir an bile çıkmıyor ki, sonsuza kadar unutıyım.