Asi Kız

Bölüm-24

Tuna, Barış'a kötü bakışlar atarken daha fazla beklemeyip ben konuşmaya başladım. Yoksa kötü şeyler olabilir.

Tuna'yı gösterip;

-Biz ders çalışacaktık da.

-Yemekten sonra çalışırsınız. Masada sizi bekliyoruz.

dedi ablam ve Barış'ın elinden tutarak salona girdiler.

Tuna'ya baktığımda sinirden yumruklarını sıkmış, üzüntüden de gözleri dolmuş bir haldeydi.Koluna dokundum.

-Hadi salona geçelim.

Bana baktı ve kafasını olumsuz anlamda salladı.

-Ben gitsem iyi olacak.

-Tabiki de hayır, kalacaksın.

Gitmesine izin veremem.Çünkü çabuk vazgeçenlerden nefret ederim.

-Yarın görüşürüz.

dedi ve cevap veremeden kapıyı açıp, gitti. Arkasından bağırdım ama beni umursamadı bile. Tuna'nın bu halde olmasının tek sebebi ablamdı.

Sinirle kapıyı kapatıp salona girdim.

-Tuna nerede Esin?

-Cehennemin dibinde.

diye duyamayacağı bir şekilde mırıldandım.

-Efendim?

-Yok birşey.Tuna gitti.

Ablam umursamadan tekrar Barış ile konuşmaya devam etti.

Masada ki yerime oturup yemeğimi yemeğe başladım. Arada bir Barış denen çocuğa bakıyordum. Ona "Abi" demem daha uygun olur herhalde.Çünkü benden 2 yaş büyük.

-Siz nasıl tanıştınız?

dedim parmağımla ikisini göstererek.

-Aynı üniversitedeyiz.

dedi Barış abi.

Ona yapmacık gülümseyerek tekrar önüme döndüm.

-Kardeşin ne zaman gelecek Barış.

Ne??! Bu yetmezmiş gibi birde  kardeşi mi çıktı şimdide.

Barış abi kolundaki saate baktı.

-Az sonra gelir.

dedi ablama gülümseyerek.

***

Herkes yemeğini bitirince masayı toplamaya başladım. Tabakları alıp mutfağa götürdüm ve sertçe makineye yerleştirmeye başladım.

-Neler oluyor Esin?

-Biriyle çıktığını neden söylemedin?

-Bugün seni Barış'la tanıştıracaktım.

Kapının çalmasıyla mutfaktan çıktım, galiba Barış abinin kardeşi gelmişti. Barış abiye kötü davranamazdım, çünkü onu suçu yoktu ki.Daha fazla bekletmeden kapıyı açtım. Kapıda gördüğüm kişiyle ağzım bir karış açık kaldı. Onun burada ne işi var??!

-Kuzey.

-Hele şükür geldin kardeşim.

dedi Barış abi, Kuzey'e sarılarak.Kuzey bunun kardeşi mi? Gerçekten birbirlerine çok benziyorlar.

Kuzey benim yüzüme bakmadan içeri girdi.

-Ceyda bu benim kardeşim Kuzey.

Ablamın gözleri şaşkınlıkla açıldı.O bile Kuzey'in, Barış abinin kardeşi olduğunu bilmiyordu.

-Memnun oldum.

dedi ablam elini sıkarak.

-Hadi içeri girelim.

Hepimiz sırayla salona girdik. Ablam Barış abinin yanına oturdu.Kuzey ise beni tınlamadan kendini tekli koltuğa attı.

-Kuzey, Esin ile aynı okulda okuyor.Hiç birbirinizi daha önce gördünüz mü?

dedi Barış abi, bize bakarak.

-Ev-

-Hayır onu daha önce hiç görmedim.

dedi Kuzey ciddi bir sesle.Yuhh beni tanımamazlıktan gelmişti.Onun için bu kadar basit miydim?

Ne bekliyordun ki. O seni sevmiyor bile.

İç sesime hak verdim.Çünkü beni sevmiyordu.

Ona kızgın mıyım? Hayır...

Bunu isteyen ben değil miydim? Herşeyi bilip, onunla çıkmak isteyen bendim. O bana teklif sunmuştu ama ben onu geri tepip, Tuna'yı seçtim.

Bu yüzden kızılacak biri varsa o kişide bendim.O değil.

-Ee gece uzun.Ne yapalım?

dedi ablam ortamı yumuşatmaya çalışarak.

-Film izleyelim.

-Benim için farketmez.

dedi Kuzey omuz silkip.

-Bence bu harika bir fikir.

diye atıldı Barış abi.

-O zaman sen filmi koy, bende birşeyler hazırlıyım.

-Tamam tatlım.

dedi Barış abi.

Iyy sanırım kusacağım.Onlara bakıp yüzümü buruşturdum.Ne romantik ama. (!)

Ablam mutfağa gittiğinde Barış abide filmi hazırlamaya başladı.

Göz ucuyla Kuzey'e baktığımda kafasını telefona gömmüştü.Bana bakmıyor yada hiç konuşmuyordu.

Ablam ellerinde ki çerez ve cipsleri masaya koydu.Barış abide filmi başlatıp ablamın yanına oturdu.

-Ne izliyoruz?

-Ruhlar Kasabası.

dedi Barış abi kolunu, ablamın omzuna atarak. Ablamda başını Barış abinin boynuna koyup filmi izlemeye başladı.

-Filmi daha başlatma.

dedim. Ayağa kalkıp ışığı kapattım.

Sonra kendimi Kuzey'e en uzak yere attım.Daha sonra Barış abi filmi başlattı. Herkes filme bakıyordu ama ben filmi değil, Kuzey'i izliyordum.Çok yakışıklıydı ve her erkeğin sahip olmak istediği kaslara sahipti. Ben onu ilk görüşte sevmiştim.

Onu incelerken, Kuzey birden bana döndü. Hemen gözlerimi kaçırıp, film izliyormuş gibi yaptım.Yakalandım işte.

Televizyondan çığlık sesleri gelince ablam Barış abiye sarılıyordu.Bu haline sırıtıp önüme döndüm.Ben neden her kız gibi bu aptal filmlerden korkmuyorum? Galiba ASİ olmak bunu gerektiriyor.

Ağzımın kuruduğunu hissedince ayağa kalkıp, mutfağa doğru yürüdüm. Buzdolabından soğuk suyu çıkartıp, bardağa koydum ve içmeye başladım.

-Pişman mısın?

Arkamdan gelen sesle birden irkildim. Dönüp arkama baktığımda Kuzey öylece durmuş gözlerimin içine bakıyordu.

-Efendim?

Söylediği şeye hem şaşırdım, hem de anlamamıştım.

-Tuna'yı seçtiğin için pişman mısın?

dedi ve arkasını dönüp, beni kendimle baş başa bıraktı.

Aklımda cevabını bilemediğim tek bir soru vardı.

Tuna'yı seçtiğim için pişman mıyım?

Arkadaşlar artık her gün yb gelecek. Oylar için çok teşekkürler birde kitap hakknda yorum yapın, bana fikir verirseniz sevinirm. Teşekkürler. ♥♥♥