Asi Kız

Bölüm-11

Aslı'nın Ağzından:

Okula adımımı attığım an gözlerim Esin'i aradı. Aslında suç bende Esin ne zamandan beri erken yada tam zamanında okula geliyor ki?!

Daha fazla ayakta dikilmeyip banka doğru yürümeye başladım. Adımlarımı hızlı tutuyordum çünkü okullar arası basketbol turnuvası olunca okuldakiler sürekli antreman yapıyorlardı. Topun kafama gelmemesi için dua ederken kafamda hissettiğim acıyla yere düştüm. Kahretsin top bana çarpmıştı işte. Etrafıma baktığımda herkes bana gülüyordu. Herkesin gülmesi umrumda değildi zaten canımı yakan sevdiğim çocuğun yani Emir'in bana bakarak gülmesiydi.

Olamaz rezil olmuştum.Hemen ayağa kalkarak üstümü temizledim.Daha sonra tuvalete doğru koştum çünkü herkesin beni ağlarken görmesini istemiyordum. Tuvalete girdiğimde kızlar bana bakıp fısırdaşıyorlardı. Aptallar.

-Hemen dışarı çıkın!

diye bağırdım.Benim nasıl bir psikopat olduğumu bildikleri için söylenerek dışarı çıktılar. Arkalarından kapıyı kapatıp göz yaşlarımı serbest bıraktım.

Emir için bir HİÇ olmak beni fazlasıyla üzüyordu. Onun için manzara bozukluğu yapan bir kızdan başkası değildim. Bunun için ondan değil, kendimden nefret ediyorum.

Esin'in Ağzından:

Okula gelir gelmez Aslı'yı aradım ama telefonlarıma cevap vermiyordu. Ve ben yarım saattir okulda onu arıyordum. Ahh yorgunluktan gebermiştim.

Kantine gidip kendimi buz gibi bir su aldım. Daha sonra boş bulduğum bir masaya oturum Aslı'yı tekrar aradım. Ama yine cevap vermedi.

Suyumdan bir yudum aldıktan sonra tam ayağa kalkacaktım ki:

-Esiiin!.

Iyy bu cırlamayı nerede olsam tanırım. Olamaz Ceren!...

Adımı söylediği tarafa döndüğümde Ceren koşup bana sarıldı. Sarılmaktan nefret ederim. Zorda olsa:

-Selam.

dedim

-Seni çok özledim yurttanda ayrıldın.

dedi üzgün surat ifadesi takınarak.

-Yaa öyle oldu işte.Ablamın yanında kalıyorum.

-Aaa ablanla barıştığına çok sevindim.

Uff şimdi Ceren'le konuşmak istediğim son şeydi.

-Ceren Aslı'yı gördün mü?

-Sen olanları bilmiyor musun?

Kaşlarımı çatıp:

-Hayır. Ne oldu ki?

-Sabah Aslı'nın kafasına top çarptı. Sonrada herkes ona güldü oda tuvalete gitti. Ağlıyor galiba.

Ona cevap vermeden yürümeye başladım. Ama ben daha tuvaletin yerini bile bilmiyorum. Koridordan geçen bir kızı durdurarak:

-Tuvalet ne tarafta?

-Hemen üst katta, merdivenin sağında.

-Tamam.

diyip yürümeye başladım.Kızda arkamdan "Birşey değil." diye bağırdı. Onu duymazdan gelip merdivenleri çıkmaya başladım.

Tam tuvaleti bulmuşken karşıdan gelen Kuzey'i gördüm. Elleri cebinde arkadaşlarıyla sınıfa giriyordu. Bir ara göz göze geldik ama beni takmadan sınıfına girdi. Onu kafama takmayıp tuvalete girdim. Aslı duvarın kenarına oturmuş ağlıyordu. Hemen yanına gidip oturdum. Ona tip tip bakmaya başladım böyle durumlarda ne yapılır hiç bilmiyordum.

Aslı bana dönüp kafasını omzuma koydu. Olamaz formam ıslanacak.

-E-esin E-emir bana güldü.

-Emir kim?

-H-hani Tuna'nın yanında gezen çocuk varya o.

diyip tekrar ağlamaya devam etti. Bahsettiği kişiyi tanımamıştım. Ama konuyu uyatmayıp kafamı salladım.

Bir süre sonra ayağa kalktım. Ellerimle Asli'yıda kaldırdım.

-Bütün gün burada oturup ağlamayı düşünmüyorsun değil mi Aslı?!

-Evet düşünüyorum.

Daha fazla dayanamayıp bağırdım:

-Yeter ama Aslı ağlaman neyi değiştirecek? Cevap veriyorum HİÇBİR ŞEYİ! Şimdi ayağa kalk elini yüzünü yıka. Derse geç kalmak istemiyorum.

dedim. Kapıyı açıp tuvaletten çıktım.Merdivenlerden inip sınıfa girdim. En arka sıraya geçtim zaten daha öğretmen gelmemişti.

Önümde oturan Ceren'i dürttüm.

-Ders ne?

-Edebiyat canım.

Kafamla onayladıktan sonra tekrar önüme döndüm. O sırada Aslı yanıma oturup kulağıma fısıldadı:

-Berbat bir dost olduğunu biliyorsn dimi?

Ona bakıp gülümsedim. Aslı gözüyle birini gösterdi. Demek bu Emir. Çocuk fazlasıyla yakışıklıydı.

-Ooo bakıyorumda ağlak kızımız sınıfa teşrif edebilmiş.

dedi Emir dalga geçerek. Aslı'ya baktığımda gözleri dolmuştu.

-Sen kendi işine bak Aptal çocuk.

diye bağırdım. Sınıftaki herkes şaşkın gözlerle bize bakıyordu.

-Sen karışma Esin.

diye lafa girdi Tuna. Ona cevap bile vermedim. Emir ise bana kötü bir bakış atıp sınıftan çıktı.

-------------------------------------------^-------------

-Hadii Esin eve geç kalıcam.

-Sen git beni bekleme by by.

-Tamam görüşürüz.

Çantamı toplayıp sınıftan çıktım. Okulda kimse yoktu zaten.

Okul kapısından çıkacakken bir el ağzımı kapattı. Çığlık atamıyordum.

-Kurtarıcına bir teşekkür etmicek misin Esin?

Bunu söyleyen Emir'den başkası değildi. Beni bıçaklanmışken o mu bulmuştu yani? Olamaz...

-Beni oradan sen mi kurtardın?

-Evet bunun bir ödülü olmalı değil mi?

-Seni aşalık herif bırak beni.

diyip kollarından kurtulmaya çalıştım.

-Ondan uzak dur Emir!

Sesin geldiği yöne baktım. Ohaa onun burada ne işi vardı?!

Arkadaşlar yb geç geldi özür dilerim. Yorumlarınızı ve oylarınızı bekliyorum. Teşekkürler. ♥♥ ★★