Savrulan Sevgi | BTS | ✔️

3 🏹 'İlk Tanışma'

Merhabalar aşk kuşlarım, umarım bölümü beğenirsiniz. İyi okumalar 💜💜💜💜💜💜💜

Bölümün Yayınlanma Tarihi: 04/03/2019

Bu bölüm itibaren olayların en başına gideceğiz, çocukların ve Alesya'nın tanıştığı zamanlara böyle geçmiş de bir 10 bölüm falan takılacağız :D ;) -Tabii şimdiki zamandan esintiler de olacak :D-

-Şimdiki Zaman-

Tarih: 21/02/2019

Alesya Haktan

Bir süreliğine beni yapayalnız bırakan düşüncelerim geri dönmüştü.

Bazen keşke hafızam silinse, diye düşünüyorum hem de '14/06/1997' tarihinden itibaren. 

Evet o tarih, onlarla tanıştığım ilk gündü, hatırlıyorum çünkü o zamana ait olan bir resmimiz var ve resminin arka kısmında bu tarih yazıyordu. Resmin arkasına ilişen tarih, beynime de öylece ilişmişti.

Ne yaparsam yapayım, ne kadar düşünmemeye çalışsam da maalesef aklımdan çıkmıyordu o tarih. Nasıl çıksın ki, her şeyin başlangıcı o güne aitti.

''Yine mi?'' gözlerimi devirerek Aksu'nun omzuna başımı koyup: ''Ne yaparsam yapayım yine geliyor ve beni sarıp sarmalıyor.'' susarak kısa bir süreliğine kendi aralarında konuşup, gülüşen çocuklarda bakışlarımı sabitledim. Gülüşleri, hatırladığım gibiydi hala.

''Öyle bir sarmalıyor ki, nefes alamıyorum'' dedim fısıltı gibi çıkan sesimle.

''O zaman cimcik'le, belki cimciklersen senden ayrılabilir'' kıkırdayarak başımı omzumdan kaldırıp ona, 'Ciddi misin?' bakışlarımı attım. Başını kaldırıp, kollarını birleştirerek: ''Hem de çok'' dedi. Kaşlarımı çatıp: ''Emin misin?''

Yüzündeki ciddi ve kendinden emin olma ifadesi hızlıca yerini gülmemek için kendini tutan bir ifadeye büründüğünde, parmağımı karnına doğru uzattım. Bu hareketimle, gülümsemesini tutmayı keserek kahkaha atmıştı. Kahkahası salonda yankılanırken, tüm bakışların az çok bize doğru döndüğünü görmüştüm.

Onlarında...

Aksu, masanın ardından ayağıma vurarak gülmem gerektiğini belirttiğin de kahkahamı serbest bıraktım. Gülüyordum ama güldüğüm şey Aksu'yla alakalı değildi, aslında gülmemi gerektirecek hiçbir şey yoktu.

Sadece gülüyordum ama gülerken içimde kan ağlıyordu...

-Geçmiş Zaman-

Tarih: 14/06/1997

Yazardan

Güneş her zamanki gibi tam tepede ışıl ışıl parlıyordu, rüzgarın küçük kırıntıları bile bu sıcak hava da kendilerini beli ediyordu. Kuşlar, ağaçların üzerine dizilmiş bir şekilde cikleyerek, yazın güzelliğine güzellik katmak için şarkılar söylüyorlardı. Sincaplar, ağaçların dallarında bir aşağı inip bir yukarı çıkarak buldukları palamutlar, cevizleri veya fındıkları şimdiden toplamaya çalışıyorlardı. Köpekler ve kediler, sıcak havanın etkisiyle kuruyan damaklarını ıslatmak için, kenarlara konulan kaplarda su içiyorlardı. Çocuklar, havanın güzelliğiyle dışarıya doluşmuş kendi aralarında türlü türlü oyunlar oynuyordu.