Bölümün Yayınlanma Tarihi: 01/08/2019
Finalle son 5 bölüm...
Şarkıyı söylediğim yerde açın ;)
Alesya Haktan
Boynumu ovuşturarak kendimi yatağımın üzerine attım. O kadar çok yüzmüş ve hareket etmiştik ki her yerim tutulmuştu.
''Ölüyorum sanırım...'' dedim isyan edercesine. Aksu'da yanıma uzanıp: ''Sanırım bende'' dedi. İkimizin bu haline gülerek, gözlerimi kapattım.
''Artık gerçekten mutlu hissediyorum, farklı hissediyorum...'' derin bir iç çekerek devam ettim: ''8 yıl boyunca hissetmek istediğim gibi hissediyorum ama bir şeyler garip geliyor Aksu, sanki bir şeyler elimin arasında kayıp gidecek. Ya Taehyung, ya sen ya da Lee Shin veya çocuklardan biri'' Aksu, kollarını bana sarıp, başını omzuma koydu.
Sarılışı her şeyi açıklıyordu.
'Öyle düşünme aptal şey!'
'Öyle düşünürsen mutluluğunu kaybedersin'
Bu cümleler söylemese de aklımda yankılanıyordu.
''Bilirsin'' diyerek başladı cümleye, duraksadı ve kısa bir anlığına düşündükten sonra: ''İnsanların altıncı hissi kötü bir şey olsa da olmasa da o kişiyi hep etkisi altına alır. Sanki bir şey olacak, bir şeyler kopacakmış gibi ama bunlar sadece hislerden ibaret, kendini bir hisse kaptırma kendini geleceğe ve şu anda yaşadıklarına bağla, hislere bağlı kalırsan ne olacağını biliyorsun...'' diyerek 8 yıldır yaşadığım şeyleri dile getirdi. Başımı Aksu'nun başına yaslayıp: ''Anneni ve babanı özledim'' diye fısıldadım.
Benim anne ve babam beni ellerinin tersiyle itmişti ama amcam ve yengem beni sahiplenmişlerdi. Annemden ve babamdan gelmesini beklediğim duyguları bana vermiştiler, Aksu'da aynı şekilde ve Lee Shin. O benim diğer yarımdı, onun şu anda yanımda olması her şeye değerdi.
''Bende'' dedi ve benden ayrılıp doğrularak: ''Hadi onlarla konuşalım'' diyerek onları görüntülü aramaya başladı.
Kim Taehyung
''Bundan emin misin?'' çocukların sorusuyla başımı olumlu anlamda salladım. Yapacağım şeyden adım kadar emindim.
''Bu sürpriz karşısında çok fena olacak'' diyen Lee Shin'e bakarak gülümsedim. Sürprizim ona bambaşka bir şey katacaktı, geçmişi hatırlatacaktı ve geleceğimizi şekillendirecekti.
''Ben fazlasıyla ileriye gidiyorum, sence seninde ileriye gitme zamanın gelmedi mi Park Jimin?'' bakışlarım ona döndüğünde diğerlerinin bakışları da ona dönmüştü. Hepimiz onun Aksu'dan hoşlandığını biliyordu, eminim ki Alesya'da bunun farkındadır ve Aksu'nun da Jimin'e karşı boş olmadığını biliyordur.
''Önce sen sonra ben'' diyerek ayağa kalkıp, arkasına bile bakmadan odadan çıktığında gülümsedim. Umarım Aksu'da dışarı çıkarda bunlar arasında bir konuşma gerçekleşir.
''Jimin, ben ve Jungkook tamam ama siz beş velet ne yapmayı planlıyorsunuz?'' dedim Lee Shin'i de onların arasına katarak. Lee Shin ellerini teslim olurcasına kaldırıp: ''Ben daha liseliyim, önümde uzun bir zaman var ama sizler artık yaşlanıyorsunuz'' dedi ve ayağa kalktı. Sırayla Yoongi, Jin, Namjoon ve Hoseok'ta arkasından kalktığında Lee Shin hızla odadan çıkmıştı diğerleri de onların peşinden çıkmıştı.
''Kaldık baş başa'' diyen Jungkook'a çevirdim bakışlarımı. Ona her baktığımda nedensizce Alesya'nın acı çektiği anlar geliyordu. Hoş Alesya ve Jungkook bunu aşmışken bana takılı kalmak yakışmazdı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Savrulan Sevgi | BTS | ✔️
FanfictionTAMAMLANDI ✔️ Büyümüştük, hepimiz beraber iç içe büyümüş olsak da hepimiz oradan oraya savrulmuştuk. Onları yavaş yavaş kaybederek bir başıma kalmıştım, onlarla her gün karşılaştığım halde yüzüme dahi bakmıyorlardı. Oysa, bir şey yapmamıştım ki...