Sino Ka Ba Talaga?

Chapter 13: Bumangon Ka

update muna ako ha

dedicated ang Chapter na to sa pinaka best bud kong si RichardTecsonAresgad

thanks bro sa walang sawang pagsubaybay hehe

oh eto na next chapter guyz

enjoy!!!

----------

LEO'S POV

It's been almost 6 months after nang burol ni Adrian, at wala paring nagbabago sakin. Still can't move on parin. Puro si Adrian parin ang laman ng utak ko at puso ko. Gabi gabi ko siyang napapanaginipan. His face, his lips, his voice, his smile, and most of all, na miss ko ang kanyang pagtawa. Parang musikang paulit ulit na tumutunog sa aking mga tenga at ang sarap sarap pakinggan. Sa lahat ng mga naging naka relasyon ko, siya lang ang minahal ko nang ganito, but I let it slept away. I had my chance, I had it all pero nadala lang ako ng tukso. At yon ang pinagsisisihan ko habang buhay. Kung sana lang maulit ang panahon. Kung pwede lang himiling sa Diyos, hihilingin ko na sana maulit ang kahapon, nung magkasama pa kami ng Adrian ko.

Pagkatapos niyang makipag hiwalay sakin at sumakabilang buhay na siya ay wala ng direksyon ang buhay ko. Palagi na akong naglalasing, nag babar hopping, meet kung sino2x, nakikipag sex with strangers, kabilaang syota, at cybersex sa internet. Para 'san pang mabuhay kung wala na ang pinaka mamahal mo?

Lumipas ang ilang linggo at tinawagan na ako ng boss namin. Ilang linggo na rin kase akong 'di pumasok sa work. Kinausap niya ako sa phone at tinanong kung mag re-resign na daw ba ako. Bigla ko nalang naaalala ang pamilya ko. Pinuntahan ako ng boss ko sa condo unit na tinitirhan ko. Sinabi ko sa kanya kung ano talaga ako at kung ano ang aking preferences. Naiintindihan naman niya ang lahat. Naging matagal ang aming heart to heart talk hanggang nadaan sa iyakan. Sinabi ko kay boss ang tungkol sa amin ni Adrian at kung anong sinapit niya. Inaya ko rin siyang mag inuman kami sa unit ko.

"Siguro na Karma na akong chong. Ilang beses ko na siyang sinaktan at niloko" malungkoy kong sabi sa boss namin

"Alam mo chong, 'di naman sa nangingi alam ako pero dapat mo nang ayusin ang buhay mo. Lahat naman tayo dadaan sa mga pagsubok. Naiintindihan kita kung sobrang lungkot at sakit ang dinanas mo ngayon pero hindi yan rason para 'di ka na bumangon at umayos. God always gives us trials and hindi ka bibigyan niya kung alam niyang hindi mo kakayanin. Pain is just 11 minutes. Ika nga nila, 10% in life is just coinsidence and 90% is how you react. Alam kong kakayanin mo yan chong. Anjan pa naman ang mga kaibigan mo, anjan pang pamilya mo at andito lang 'din naman ako. Pwede mokong ituring na kuya mo. At tsaka alam mo tol, naniniwala parin akong 'Everything happens for a reason'" mahabang advise ng boss ko

"Wow ha, san mo napulot 'yan? Naka isang bote pa nga lang eh kung ano ano nang painagsasabi mo jan hahaha" natatawa kong sabi

"Loko! Basta tandaan mong sinabi ko. Kaya mo yan" maikli niyang tugon

"Ikaw 'din ba chong naranasan mo nang naranasan ko? Ang manloko?" nakangiti kong tanong kay boss

"Hmmm, hindi naman. Actually kabaliktaran ang nangyari sakin Leo. Dati kasi sobrang taba ko nung College. May nakilala akong isang CBA student. Her name is Anne. Isa siya samga Campus crush noon. Crush na crush ko siya at naging kami" mahabang kuwento sakin ni boss

"Tapos anong nangyare? 'Bat ka niya niloko? Sino bang pinagpalit nya sayo?" pagputol ko

"Chillax! Bigla siyang lumapit sakin at nagpakilala. Sabi niya Anne daw 'yung pangalan niya at gusto daw niya akong maging kaibigan. Nilibre nya ako ng lunch sa Canteen. Sabi ko 'wag na. Sa sobrang taba ko, baka maubos ang budget mo. Tumawa lang siya at sinabing ayos lang daw kahit maubos pera niya, ang importante ay nagkaroon siya ng mabait na kaibigan." mahabang kwento niya