UNCERTAINTY

1

Fake smile

Deanna's

"Ateneo drops there first game, De LaSalle  draws first blood on the first round  Rivals Battle."

We lost are first match the most hyped team drops the first match.

I was pressured knowing that the first  game is against out rival school.

The nerves eat me alive.

Papasok na kami ng Dugout.

Everyone is quiet.

"Ano yung game na  yon? Lahat kayo nagkalat." The Coaching staff started.

"Walang receive puro error, parang hindi natin to napaghandaan."

"Ikaw Deanna? Did you see your Stats? Did you see how bad you played ha?! Parang hindi ikaw yung last year best setter ha?! Para kang Rookie na naglalaro, mas magaling pa nga yung rookie sayo."

Tinapos nila yung dug out meeting ng puro sermon, double daw yung magiging training namin.

I didn't mind, kahit patayin pa nila ako kakatraining.

Tahimik lang ang lahat.

My family watch our game I can imagine how disappointed they are on me.

Paglabas ko dug out nakita ko sina Mom and Dad pumunta ako sakanila.

"I'm sorry Da-."

"Ano yung laro na yon? Asaan yung  training na ginawa niyo sa Japan? Yung na ba yun?"

Hindi na ko nagsalita.

"Ayusin mo mga laro mo Deanna."

Tumango ako.

I feel so down, gusto ko umiyak pero ayaw ko makita nilang mahina ako.

Gusto ko ipakita sa kanila na I don't care kung ano man ang sinasabi niyo sakin.

But deep inside it's killing me.

Our bus arrives at isa isa na kami lumabas para makabalik na kami sa Dorm.

I was about to enter the bus when someone throw a drink on me.

"Serves you right! Wala kang kwenta! Patalo ka, dapat sayo pinapalitan na!" Sigaw nung babae akmang susugurin niya ako ng mapigilan sila ng mga martian,

Agad naman ko hinila ni ate Bea papasok ng bus.

"Sumusobra na talaga sila." She said

"Ok ka lang ba?" She asked

Gusto ko sabihin na hindi, gusto ko sabihin na ayaw ko na, pagod na ako.

Pero walang boses na lumabas sakin at tanging tango lang ang naisagot ko sakanya.

Pag karating namin sa Dorm pinili ko magisa.

Isa isa kong binasa ang mga masasakit na salita, mga banta at mga kasiraan na tinapon nila sakin.

Mas masakit pa ang mga yun kesa doon sa juice na binato sakin nung babae.

Ansasakit sa dibdib ng mga sinasabi nila.

Ako lang ba ang may kasalanan?

Ako lang ba ang dapat sisihin?

Bakit ako lang?

Umalis ako sa dorm gusto ko pumunta sa lugar na yun, gusto ko siyang makita.

Gusto kong takasan muna ang lahat.

Gusto ko huminga.

Pagkarating ko sa dito hinanap ko siya.

Pero wala siya.