37

4.2K 176 57
                                    

Jema's

Nakita ko siya.

Nakita ko siya sa habang palabas ako sa airport.

Sino ba ang hindi makakapansin sakanya.

My eyes are lock on her the moment I saw her.

She never changed, siya parin yung Deanna na iniwan ko 8months ago.

*Flashback (8 months ago)

Naging sobrang busy si Deanna sa pag alaga kay Pongs, after training and after game niya dumeretso siya doon.

Umuuwi siya ng gabi or madaling araw tas maaga siya umaalis.

Matutulog ako ng wala siya, magigising ako nakaalis na siya.

Naging ganon yung routine but I understand her, I'm trying my best to understand all.

Hanggang umabot sa punto na parang may sarili na kaming mundo.

Hindi na ako umuwi sa Condo niya bumalik na ako sa Condo ko, bumalik na ako sa routine ko kung saan hindi ko na  siya hinihintay.

Then I got an offer to be part of the national team kami yung magkokondisyon sa kanila, it's a break for me lalo sa at yun naman talaga ang pinag aralan ko yung naman talaga ang gusto ko at yun na rin ang nakikita kong daan para umalis sa pag aartista.

Nag paalam ako kina Mama at sa mga kapatid ko sa gusto kung gawin.

"So hindi kana mag aartista?" Ate Jovi said.

"Hindi naman pag aartista ang pinag aralan ko Ate, baka ito na yung way para magkaroon ako ng tahimik na buhay."

"Masaya ka ba sa gagawin mo?"

"Oo naman, dito naman talaga ako masaya eh."

"Basta as long as it will make you happy ok kami doon, deserve mo sumaya, hanapin mo kung saan ka sasaya."

I smile at her.

"Pero paano siya? Iiwan mo siya?"

"I know who's she's pertaining to."

"May sarili siyang buhay Ate, hindi ko hawak ang buhay niya. Nakukulong na nga siya sa buhay na hindi naman kanya papahirapan ko pa ba siya?"

"At least ipaalam mo sakanya, she deserves to know."

Tumango ako.

Nakipag kita ako sakanya sa tagpuan.

Naalala kung yung unang beses na nagpaalam kami sa isa't isa dito rin yun.

Nang makita ko siya kita sa mata niya ang pagod.

Kita sa mata niya ang lungkot.

Umupo siya sa tabi ko.

"Kamusta?" I asked

"Je--ma."

Tiningnan ko siya. "Deans pano ba tayo umabot sa ganito?"

Yumuko siya.

"Bakit naging ganito ulit?"

"Jema I'm sorry."

UNCERTAINTYTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon