UNCERTAINTY

30

Jema's

It's been 2 week.

Two longest weeks of my life.

Umaasa ako at patuloy na hinihintay ang araw na babalik ka.

It pains me everyday na anjan ka lang sa tabi pero parang napakalayo mo.

Hindi kita pwedeng hawakan, hindi kita pwedeng kausapin.

I can see your trying to cope up with everything.

Busy kana sa Volleyball career mo, start na ng PVL eh.

Ang galing mo, ikaw yung player of the game sa last game niyo.

Yes nanunuod ako.

Pinapanuod kita.

Sobrang proud ako sayo.

Ganito muna ulit, yung palihim kang tinitingnan mula sa malayo.

I respect your decision to be on your own for now, pero sana wag ka masyado masanay na magisa ha kasi andito pa ako hinihintay kita.

Hinahawakan ko parin yung pangako mo na pagnagkita tayo ulit iibahin mo ang lahat.

"Umiiyak ka na naman." Hindi ko napansin na lumuha na pala ako habang tiningnan siya na nagtetraining.

"Humikab kasi ako kaya naluha lang"  I said to Jia.

Jia is Deanna's mentor and teammates too, close friend ko siya she's taking care of Deanna for me.

Andito ako sa gym kung saan sila nagtetraining, I'm the fitness and conditioning consultant of creamline hindi yun alam ng mga players kasi yung mga therapist and fitness coach lang talaga kinakausap ko.

"Kamusta na yung minor injury niya sa daliri?" I asked  Jia.

Nagkaminor injury si Deanna last game at sobrang nag aalala ako kaya kahit di naman talaga ako nagpupunta sa  gym nila ay palihim ko siyang pinuntahan.

"She's fine daw sabi niya." Tumango ako hopefully nagsasabi siya ng totoo.

"Gusto mo ba makita?" Jia asked

"Ha?" Hindi ko magets

"Gusto mo ba makita yung injury niya?"

"Baliw, Hindi pwede, Hindi niya ako pwedeng makita."

"Basta akong bahala, maghintay ka lang jan ha."

Napatango nalang ako.

Deanna's

Pakiramdam ko parang palaging may nakamasid sakin.

Pakiramdam ko parang palaging may nakatingin.

Lumayo muna ako sa lahat and I focus on myself ang gulo gulo kasi ng mga nangyari.

Nasaktan ako mas masakit pa doon sa iniwan ako ni Julia or nung iniwan ako ni Jema.

Yung dalawang tao na sobrang importante sakin sila pa talaga ang naging dahilan kung bakit ako nasasaktan.

I decided to cut all the communication with Ponggay ayaw ko muna siyang makita or makausap the last thing I heard andun siya sa Family niya.

As for Jema, after namin magkausap sa Tagpuan wala na akong narinig na kahit ano sakanya.

Nakikita ko siya sa TV pero wala talaga akong balita sakanya.

Ganito muna siguro.

Magkanya kanya muna siguro  kami, para makapagpahinga muna ang mga puso namin alam ko hindi lang ako ang nasaktan kahit si Jema o Pongs nasaktan din kaya we need this break.