UNCERTAINTY

36

Ponggay's

"Deans bilis! Ang bagal bagal mo." I called Deans

She's been preparing for more than an hour now hindi siya ganito pero ewan ko ba she's been tense kagabi pa.

"Ok na ba to? Am I too formal? Will I go with simple polo shirt or eto nalang long sleeve shirt or plain T-shirt nalang kaya?" She said

"My god you've been changing clothes for more than an hour now, ok na yan hindi natin siya maabutan sa Airport if you're so slow bahala ka jan, walang sisihan." I said.

"O sige tara na, dadaan pa tayo sa Flower shop ha." She said

Mabilis kaming bumaba at dumeretso na ng Airport.

"Do I look fine? Will she notice me?"

"Of course, ikaw pinamaganda dito so she'll definitely notice you, hingang malalim, lumapag na daw yung eroplano na sinasakyan niya, lalabas na yun."

"Hooo kinakabahan ako."

I tap her shoulder," kaya mo yan gustong gusto mo na siya makita diba." I said

Tumango siya.

Naluluha si Deans, I can see how she misses her so much.

Kitang kita sa mata niya yung pangungulila.

"Wag ka tumabi sa mga fans niya, baka madumog ka dito ka sa side na to para mabilis ka niyang makita." I instructed her.

Where waiting for more than 30 minutes now.

Sana makita namin siya.

Nang magsigawan na yung mga Fans alam namin na parating na siya.

"Ayan na!" I said

Tinulak ko si Deanna sa may unahan baka sakaling makita siya ni Jema.

I can see how her eyes glows ng makita niya si Jema.

Dumaan si Jema sa harap niya, I can see how she wanted to approach her.

Her eyes are screaming for her attention na sana lumingon man lang sakanya si Jema but Jema didn't.

Kumaway si Jema sa mga fans niya at derederetso na palabas ng airport na siyang sinundan naman ng mga fans siya.

Lumapit sakin si Deanna, kita sa mukha niya yung lungkot nakatingin siya sa bulaklak na dala niya.

"Sabi sayo eh, di tayo mapapansin non, bigtime na siya" she smile sadly.

"Dapat kasi sumigaw ka ng welcome home Love, hina mo kasi." I tried to joke on her para naman malift up tong best friend ko.

Napangiti siya.

Inakbayan ko siya. "Ano ka ba nakauwi na siya, malapit na siya sayo, marami ka pang chance."

Tumango siya.

"Tara kain nalang tayo may training pa tayo ng hapon kaya tara na."

Habang kumakain kami kita parin sa mukha ni Deanna yung disappointment.

Hindi ko siya masisisi , she needed to wait for 8 months para makita lang ulit si Jema.

8 months ago umalis si Jema nakakuha siya ng offer para isa sa mga magtrain at magcondition ng players Philippine team sa ibang bansa.

Wala kaming naging balita sakanya for 8months, nakakasagap lang kami ng about sakanya sa balita.

The last time we heard is there team are successful in there international leagues.