14

4.2K 136 14
                                    

Ponggay's

I can't believe it. It's happening again I knew it.

Yung mga tingin niya na yun.

"Bakit hindi ka ba natututo Deanna."

"Bakit ba kasi hindi nalang ako? Ano ba ang kulang?"

I  wipe my tears as I remember on how  Me and Deanna became close.

Yung panahon na inumpisahan kitang mahalin.

***Flashback

2 years ago.

We started as a friend nung sabay tayo na nakuha sa as part of  Ateneo Lady Eagles.

Sobrang mahiyain ka since galing ka sa Cebu and since ako pinaka outgoing sa team tayo ang pinagpartner. You arw so aloof and shy back then ayaw mo ko kausapin noon on our first year as an ALE.

Sophomore tayo nung doon tayo naging close kasi naging magkaclassmate tayo. We became close friend doon ko nakita na my kakulitan ka din pala nawala na yung shy Deanna sabi nila nahawa kana sakin, doon ko din nalaman na bisexual ka like me nagulat ka  pa nga ng umamin ako sayo na Bi ako.

Same year ko din na realize na gusto na kita pero di ko maamin sayo lalo na ng inamin mo sakin na my girlfriend kana.

"Pongs may sasabihin ako sayo I can't hide it anymore para ko sasabog sa saya eh."

Kinabahan ako aamin na ba siya " ano yun Deans."

"Pongs may girlfriend na ko, you won't believe it ." Parang tumigil ang mundo ko ng sinabi mo yun my heart was ripped but I smile to support you.
Sobrang saya mo kasi  eh.

"Kilala mo ba si Julia Barreto? She's my girlfriend isang buwan na kami."

At first di ako naniniwala  pero one time sinama mo ako sa date niyo I was the third wheel your forever third wheel.

Kahit kinakabahan ako para sayo sinuportahan parin kita. Artista ni Julia, family niya is influencial gusto man kita pagsabihan pero di ko magawa kasi masaya ka.

Hanggang sa isang araw dumating yung kinakatakutan ko.

Kumalat sa social media ang picture niyo na magkahalikan.

Sobrang naging issue to knowing Julia is a raising star.

Sobrang naging malaki ang epekto nito sayo.

You where bullied.

You where criticize.

Marami silang kinamuhian ka.

I saw how depressed you are.

Naalala ko pa noon ng sinampal ka ng Daddy mo in front of me.

"Napakawalang kwenta mong anak! Sobrang kahihiyan to, tanggap ka namin na ganyan ka pero hindi ko akalain na ilalagay mo sa kahihiyan ang pamilya natin."

Kahit na ganon I never saw you crying.

You always says na sa umpisa lang yan matatanggap din nila kaming dalawa.

UNCERTAINTYTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon