UNCERTAINTY

21

Deanna's

I'm patiently waiting for her dito sa tagpuan kung saan una kami nagkita dito sa lugar kung saan tahimik na nabuo ang pag mamahal ko sakanya.

Nakita ng lugar na to ang lungkot at saya na aming pinagsaluhan.

Dito sa lugar na to nakatago ang totoong kami.

Dito kami sa lugar nagumpisa.

At dito rin kami Magtatapos.

Tinanaw ko yung mga ilaw sa lungsod.

Mga liwanag na lumalamon sa totoong kulay ng mga tao.

Hindi ko maiwasan na mainis at magalit.

Bakit ba ang hirap sumaya?

Bakit ba laging magkasama ang pag ibig at sakit?

Why is it that you can't love without being hurt?

Ganon ba talaga dapat?

I wipe my tears.

This is so hard for me.

But I need to let her go.

Gustuhin ko man ilaban to pero tama siya we are destroying each others future.

Kinausap ako nila Coach pati parents ko about doon sa bagong issue.

And to be honest it's not helping the team.

Flashback:

I saw Mom and Dad sa dorm with Coach sabi nila maguusap usap daw kami.

They show me the picture that has been spreading in social media for days now.

"Deans I know I'm not in the place to tell you this kaya nga nandito ang parents mo, but to this bashing in social media has to be stop."

Tumango ako.

"This is not helping you and the team mentally alam mo yan, kahit pa sabihin natin na wag mag paapekto lets face this hindi mo talaga maiiwasan na hindi maapektuhan."

"Yes Coach." I said.

I'm leaving you with your parents now nakausap ko na sila.

"Anak alam mo na hindi ka naman namin pinipigilan sa mga gusto mo diba, I'll support you no matter what pero Isn't it not the good time yet?" Mom said

"Baka hindi pa to yung time to the both of you, andaming nakasalalay sa pinapasok niyo, your career, her career and the welfare of the both of you. Remember Julia? Wag muna paabutin sa ganon ulit Anak yung masasaktan niyo ang isa't isa." She continued.

"Di ba sabi mo Julia just made the decision kaya nangyari yun kaya ka niya nasaktan kasi para yun sa career niya.What if she didn't do that what if she fight for you do you think makakatating kayo sa kung nasaan kayo ngayon?"

"Si Jema naguumpisa palang yan sige sabihin natin na iba siya at kung piliin ka nga niya saan na siya after that? Masisira yung pinaghirapan niya? Kaya mo ba yun?"

Hindi ako nakapagsalita sa mga sinabi ni Mama.

She's just telling me the reality na wala kami sa fairy tale or sa teleserye na may mga twist para sa happy ending.

This is the reality.

And this fucking reality sucks.

"Pagisipan mong mabuti anak alam ko alam mo kung ano yung tama diba. Mabait kang bata iniintindi mo silang lahat kahit nasasaktan ka na nila. Kunting intindi pa anak konting sakripisyo muna."