Sandoval Duology 1: Unwanted Wife (Self-Published)

Kabanata 32

Pagod ang katawan ko pagka uwi ng Manila. I slept the whole day while Craig stayed beside me. Paminsan minsan maaalimpungatan at maririnig na para syang may kausap.

I stirred a bit. Mabibigat pa ang mga talukap nang aking mga mata ngunit halos gising na din ang aking diwa. The door creaked.

"Thanks, Jonah." Boses ni Craig.

Naamoy ko na agad ang masarap na pagkain. Agad kong nilingon ang pinanggalingan ni Craig.

"Hey," He greeted and smiled.

Naupo ako habang ibinaba naman nya ang tray ng pagkain sa bedside table.

"I asked Jonah to cook for us and decided to wake you up and eat this here. Hindi kita magising kanina kasi mukhang pagod ka." Aniya bago ako hinalikan sa noo.

I stared at the food. Sinigang na baboy. Iyon siguro ang naaamoy ko kanina. I salivated.

"Ayos lang. I don't think I still can walk downstairs." Kinuha ko na yung kutsara at tinidor, "Gutom na din ako." I started eating.

Dare-daretso lang ang kain ko nang mapansin si Craig na nakatingin lang sa akin. I look at him and he's just smiling at me.

"Water?" He asked as he offered the glass of water on me.

I took it and drink, "Sorry. Sobrang napagod ata ako sa byahe natin."

"You don't have to be sorry." Aniya at hinaplos ang aking buhok

I continued eating at siya naman ay nagumpisa na rin. The short vacation we had is what I really need. Matagal na yun sinasabi ni Mama sa akin pero hindi ko kailanman naisipang gawin.

Noon, ang palagi ko lang gustong gawin ay ang magtrabaho at makalimot. My way of coping up is to work hard so that I won't remember any single details that had happened. Ang kaso, makita ko lang si Craig, bumabalik balik lahat.

I planned a vacation. Sabi ko, susundin ko ang bilin ni Mama sa akin. Kahit papaano ay mabago naman ang paligid ko.

I went to the Maldives, ngunit parang tanga lang akong pinaglalaruan ng sariling mga mata. I constantly seeing Craig. Kahit hindi naman ako sigurado kung sya nga ba o hindi.

Until I decided to just go home.

Naulit pa iyon ng ilang beses sa tuwing babalikin kong mapag isa sa ibang bansa.

"How long do you keep on following me?" Tanong ko habang nakatayo sa kanyang harapan.

Inalis niya ang suot na sunglasses, "I didn't know you are here."

Napa irap ako sa kanya at naupo na lang sa katabing sun lounger.

Ngayon, natupad din ang matagal ko nang gustong vacation. Kasama si Craig at hindi lang hinala o guni-guni. At lalong hindi lang coincidence.

Everything went back to normal. Busy ako sa trabaho at ganun din si Craig. Sa umaga, napagkasunduan namin na ihahatid nya ako sa trabaho ko bago sya dumaretso sa kanya at sa gabi ay sabay kaming uuwi.

Sa una at dalawang buwan, ayos lang siya sa ganoong patakaran, ngunit nang nagtagal ay hindi na.

"Sabi ko naman sayo, hija, para hindi kayo parang tangang dalawa, magsama na lang kayo sa iisang building."

Itinigil ko ang pagbabasa ng ilang mahalagang papeles doon at nilingon si Mama.

The classic Isabella. Walang ibang ginawa kundi ang pumuna.

"Come to think of it." Pahabol pa niya. I sigh at hinayaan na lang siya sa gusto niya.

Sa mga sumunod na araw, panay pahaging na din ni Craig sa akin na mas maganda nga daw kung magsasama kami sa iisang building.