WİNTER'S WONDERLAND

BEATRİZ

  Yani yaşıyor olmak , yaşamakla bağdaşmaz bazen . Yaşamak dünyada ender rastlanan bir durumdur , çoğu insan sadece varlığını sürdürür . Ve ayrıca bir insanın kaç mutlu günü varsa ancak o kadar yaşamıştır .
Hep içimden geçirdiğim bu sözleri bu sefer tek başıma dudaklarımdan dökülüyordu . Kendi kendime sayıklıyordum . Her saniye biraz daha bulanıklaşan zihnimden zorla çekip aldığım bu kelimeler bu sefer bende hiçbir hissiyat uyandırmıyordu .
Çektiğim acılar kalbimin dayanamayacağı bir seviyeye geldiğinde , duyduğum sesler kulaklarımı sağır ettiğinde hep yaptığım o lanet olası şeyi yine
yapmıştım .  Morfinin kat kat ağırlaştırılmış hali olan eroini kanıma enjekte etmiştim . Yarım saat sonra hiçbir şey hissetmez olmuştum , bütün sıkıntılarımı söküp atmış gibiydi . Şimdi yavaş yavaş diğer bir etkisi olan uyuklama halini getirmeye başlamıştı . Ama eğer şimdi burda uyursam , yarın sabaha kadar burada kesintisiz uyuyacağımdan emindim . Sonrasındaysa müthiş kas ağrıları ...
Uyku bütün gücüyle bastırmaya çalışsa da , bütün gücümle zorlana zorlana uzandığım sedyeden kalmayı başarmıştım . Karşıdaki aynadan kendime baktığımda , ağlamaktan kızarmış hem de uykunun aniden bastırmasıyla yarı açık yarı kapalı , şişmiş gözlerim kelimenin tam manasıyla korkunç gözüküyordu .
  Winter'la tartıştıktan sonra gözlerim dolu dolu olmuş bir şekilde kapıyı çarpıp çıkmıştım . Doğruca muayenehaneye gelmiştim . Önce bazı doğumlarda kullandığımız morfini denemiştim . Ama hafif gelmişti , etki etmememişti fazla çünkü tıpkı antibiyotik gibi kullandıkça vücut bağışıklık kazanıyordu . Daha fazlasını istiyordu ...
    Öyle olunca hemşireler görmesin diye çok büyük çaba harcadığım iğnelerden birisini çıkarmıştım . Yarım saat sonra bütün gözyaşlarım , kulaklarımdaki uğultu hepsi gitmişti ...
   Şimdi sadece eve gitmek ve kafamı yorgana gömüp uyumak istiyordum .  Uyarım araba kullanırken direksiyon başında uyuyup kalmazdım .
                  ❄️❄️❄️
  Tam kapıyı çekip çıkmıştım ki laboratuvarın yarı yarıya gözüken gümüşü kapısı gözüme hiç bu kadar batmamıştı. Winter ...
Bir saniye bile düşünmeden laboratuvara doğru yürümeye başlamıştım . Kapısına gelince birden durup , derin bir nefes almıştım . Sadece , sadece ...
  Sadece Winter'ın kafasını çevirmeye fırsatı kalmadan  bir bakıp geri kapatacaktım . Hala burada olduğundan öylesine emindim ki ... 
Kapının kulpuna basıp hafifçe aralamıştım . Gördüğüm manzarayı idrak etmem eroinin de etkisiyle epeyce uzun sürmüştü .
Winter , yere oturmuş sırtını da dolaplardan birine yaslamıştı . Elinde de o hiçbir zaman çıkartmadığı mavi kolyesi vardı . Zincirinden aşağı tutup sallandırıyordu . Gözleri de ağlamakta kıpkırmızı olmuşlardı . Beni fark edip yüzüme bakınca iyiden iyiye belli olmuşlardı .
   İçimden geçirdiğim gibi asla kapıyı birkaç saniyede falan kapatabileceğimi düşünmüyordum zaten . Sadece kapının ağzında durmuş  Winter'a bakıyordum .
   Winter beni görür görmez elindeki kolyesini yere atıp , hemen yanıma gelmişti . Yakından yüzüne bakınca ağlamaktan şişmiş , kızarmış kocaman gözlerinin yeşil rengi iyiden iyiye ortaya çıkmıştı . Gözlerinin içine , ıslanmış uzun kirpiklerine bakmak bile içimi ısıtmıştı . İçimden yeniden Winter'a bir türlü söyleyemediğim ' Gözlerimi gözlerinden alamıyorum hanımefendi ' cümlesi geçmişti .
Ben Winter'a öylece bakıyorken Winter aniden ;
—- Jonghyun , kim daha önce aşık oldu , sen mi ben mi ?

    Kalbim birden küt küt atmaya başlamıştı , Winter kolyesi yokken bambaşkaydı . Demek o da ilk gördüğünden beri etkilenmişti ama bunu kendinden bile kolyesi sayesinde saklamıştı . Aramızdaki milyonlarca engelden sadece biri olan o gizemli , lanet olası kolye ...

   Cevabım bir o kadar kolay bir o kadar da zordu aslında . Birden bire  her zerresine kadar kasılmış vücuduma aldırmayarak Winter 'a sarılmıştım . Ve kulağına sakince fısıldamıştım ;
—-İçinde bir boşluk vardır hani . Bir daha hiçbir şeye ilgi duyamayacağın şeklinde bir his . Sen bunu yıllar sonra ortadan kaldıran kişisin Winter . Sana sevgimin kelimelere dökülmüş hali ancak bu kadar oluyor sevgilim . Aşkın ilki , sonu yoktur Winter . Birbirimizi gördüğümüz ilk andan beri kalplerimiz hep birbirimiz için atıyor .