Love Maze; Lost (Completed)

Chapter 1 Jumbo Size

Dedicated to: ZEIN_DEVSSSXX

I'll just gonna say this once (de joke lang.)
Lots of grammatical errors and so as typos ahead.

Bear it. But if you can't, you can leave this place quietly. (BUT PLEASE NO! KONTI NA NGALANG ANG READERS KO MAWAWALA KAPA? 🤣)

—desperadang author 🌈 rreynboww 😆
---
If you're looking for a perfect story, well then, this story isn't suit to your perfectness kuno.
---
VOTES AND COMMENTS ARE VERY MUCH APPRECIATED. ❣️

C h a p t e r 1 Jumbo Size

Ayesha Alexandra Astrid's POV

*riiingg

Nagising ako dahil tumunog ang phone ko,kinuha ko yun tsaka ini-off para matulog ulit.Ginawa ko kase itong alarm clock.

Haayy, ang ganda-ganda ko talaga..hihhi

Sakto na ipikit ko na sana ang mga mata ko nang napatalon ako dahil sa malakas na sigaw ni mama mula sa baba na akala mo nasusunogan.

Hindi ko nalang pinansin si mama,kase diko rin naman narinig ang pinagsasabi niya.

After a couple of seconds nandito na si mama sa kwarto ko.wow! just wow parang si 'the flash' si mama ah biruin mo nandon lang sa baba si mama kanina tas ngayon nandito na sa taas linipad ata ang hagdan o di kaya nagteleport—tanga ko rin eh no,kasasabi kong parang si 'the flash' tas ngayon sinabi ko na naman na lumipad,lumilipad ba si the flash?ei pake ko ang mahalaga maganda ako.haha anong konek?.

"Ayesha! di mo ba narinig ang sinabi ko?"

Ako pala ang kinakausap niya kanina.Sorry siya narinig ko pero di ko naintindihan. Hahaha

At grabe lang,andito na nga sa kwarto ko ang lakas pa kung makasigaw kala mo naman 100 meters ang layo niya sakin.hays.Nakalunok ata ng microphone si mama o di kaya pinaglihi ito sa microphone. Hihihhi.

"Narinig ko po,pero diko naintindihan"aniko.

Kinuha ni mama ang isang unan sa tabi ko saka pinalo sakin.

"Huwag na huwag mo akong pinagloloko Ayesha,kung ayaw mong pulutin ka sa basurahan"anito.Kala mo naman kaya ni mama na itapon ako,tong kagandang to?kaya niyang itapon?sa tingin ko hindi.At kapag ginawa niya yon mawawalan ng maganda sa lahi niya.bwahaha.

"A-ano po ba yun ma?"

"Gumising kana dyan"hindi ba nakikita ni mama?mulat na mulat na nga ang mga mata ko,tas sasabihin pa niyang gumising ako?ano ba ang gising sa kanya?Baka magka-iba kami ng meaning sa gising, may gad,she's getting to my nerves.—english yon pwedeng pang-GM haha.charot.

"Give me more 5minutes ma"

"Anong 5minutes 5minutes  ka diyan, ipapaalala ko lang sayo Ayesha Alexandra Astrid Mendez first day of school mo ngayon"sigaw ni mama na idiniin talaga na first day of school ko ngayon. Ano ngayon kung first day of school? di naman ata aalis ang school dib— hindi ko natuloy ang iniisip ko nang mapagtanto ko ang sinabi ni mama.
"W-what?o-em-gi!!!"

Diko na alalala...goossh.Di ko naalala na pasukan na pala ng mga magaganda ngayon.waaaaahhh

"Wag mo nga akong ma-what-what o-em-gi jan"anito. "Ang pangit naman atang tingnan na male-late ka,kaya kung ayaw mong malate bumangon kana diyan"sabi ni mama sabay alis.

'wow a, walk out lang ang peg? Hahaha'

Agad naman akong napabangon at nawala ang antok.

Bago ko pa makalimutan ako si Ayesha Alexandra Astrid Mendez,19 years old,I'm Grade 12 student,transferee,kung bakit grade12 student palang?Dahil una sa lahat single parent lang ang mom ko,wala rin kaming permanenteng address kaya kung saan saan kami napupunta kaya napipilitan akong huminto sa pag-aaral at wala ring trabaho ang mama ko,not until a friend of my mom(a long lost friend) suggested a work–a permanent work– to her. (Makapag-emo e isang taon lang naman akong nalate. Hahah)
That friend of her is a businesswoman that live in Cavite, she asked my mom to be a waitress in her restaurant and of course, my mom accepted it, that's why we moved here in Cavite and my mom suggested me to go back to school and luckily I've got a scholarship.