HAYALET

19.BÖLÜM: Özledim

Medya:Tuna

Yanıma doğru gelerek yerden anahtarı aldı. Anahtarı bana uzattığında hala şaşkınca yüzüne bakıyordum. Kafamı sallayarak kendime geldim. Anahtarı da elinden almıştım.

"Neden buradasın?"

Kollarını göğsünde birleştirdi.

"Sence?"

Sebebi bariz bir şekilde ortadaydı. Ben hala sessizliğimi sürdürüyordum.

"Bugün olanlar ne demek oluyor?"

"Bilmiyorum. Onu Taner'e sormalısın."

"Pekala. Bugün olanları staj puanından düşmemi istemiyorsan bana bir türk kahvasi yapmalısın."

Gözlerim irileşti. Beni tehdit mi ediyordu? O ise gülümsüyordu. Tek kaşını kaldırarak bana baktı.

"Peki. Buyur o zaman."

Elimle kapıyı göstermiştim. Önden gidip kapıyı açtım. Tuna da arkamdan geldi. Elimdeki eşyalarımı girişteki masanın üzerine bırakarak Tuna'ya döndüm.

"Sen içeri geç. Ben kahveyi yapıp geliyorum."

Kafasını salladı. Kahveyi yapıp elimdeki tepsiyle odaya girdiğimde elindeki çerçeveyi incelediğini gördüm.

"Yanındaki annen mi?"

Boğazımdaki düğümlenmeyi hiçe sayarak konuştum.

"Evet"

Kahvesini uzattım ve yanına oturdum.  Elindeki çerçevede annemle benim birbirimize sarılmış bir fotoğrafımız vardı. İkimiz de dişlerimiz görünene kadar gülümsemiştik.

Gözlerim dolarken dudaklarım tezat bir şekilde gülümsüyordu. Burnumu çektiğimde kafasını çerçeveden kaldırarak bana baktı.

"Yanlış bir şey mi yaptım?"

Gözyaşlarımı silerken aynı zamanda da reddediyordum.

"Hayır, hayır. Sadece annemi görünce duygulandım."

"Onu özlemiş olmalısın."

"Hem de çok."

Boğazımdaki yumru gittikçe artıyordu.

"O halde staj bitince onu görmeye gitmelisin."

Bir hıçkırık kaçtı. Ardından gözyaşlarım hızla akmaya başladı. Sanki kalbim parçalara ayrılmış gibi ağrıyordu. İçime gömdüğüm anne özlemi gün yüzüne çıkmıştı.

Bedenime sarılan kolları hissetmiştim. Bende kollarımı beline sararak başımı göğsüne yasladım. Ağlamaya devam ediyordum.

"Sakin ol."

Sırtımı sıvazlıyordu. Deniz kokusunun beni sakinleştirdiğini hissediyordum. Bu adam bana iyi geliyordu.

"Annene bir şey mi oldu?"

Sessiz kalmayı tercih ettim. O kelimelerin dudaklarımdan dökülmesini istemiyordum.

"Pekala."

İyice sakinleştiğimi hissettiğimde Tuna'dan ayrıldım.

"Staj bitince annemi görmeye gideceğim."

Gülümsedi.

"Bu güzel haber."

Kafamı salladım.

"Onu çok özledim."

Yüzündeki gülümsemeyle uzanarak gözyaşlarımı sildi.

"Ben gitsem iyi olur."

"Tamam"

Ayağa kalkıp kapıya yöneldiğinde bende peşinden gittim. Dış kapının önünde durdu. Yere eğildiğinde merakla ne yaptığına baktım.

Doğrulup elindeki buruşmuş kağıdı düzeltti.

"Bu ne?"

Gözlerim irileşti.

"Bunun üzerinde neden HAYALET yazıyor?"

Oha ama yazar ne yapıyon ya sen dediğinizi duyar gibiyim çünkü bende öyle dedim Tuna bu işin peşinden gider mi gider kızdan önce bulursa bu hayaleti heç şaşmayın neyse bu aralar pek görünmeyen karakterimize armağan ediyorum bu gün ki gif köşemiz de Batu yavrum var