KELEBEK ÖMRÜ (TÖRE) {TAMAMLANDI}

13.Bölüm/Kalıcı İz

Kaybediyorum yavaş yavaş kendimi.Ne yapsam yaranamıyorum sana.Ne yapsam,'vazgeçsem'mi?Senin peşinden koşmayı bıraksam kime ne olur? 'Beni bırak,git buralardan!' diyen sen değil misin?Gidiyorum işte rahatla biraz sonra beni unut!Gerçi hiç aklında olmuş muydum?Benim gidişim belki birkaç günlük ama yemin ederim ki sana asırlık yaşatacağım!..Az olan mutluluğumu da zehir ettiğin için sonsuz teşekkürler!..

Bu Berfin'e sarılan hadsiz de kimdi?Hem ne hakla evli bir kadına böyle içten sarılarbilir?.Hangi ahlaka sığar ulan?Tüm sinirimi yüzümde toplayıp çatık kaşlarla merdivenleri hızlı bir şekilde indim.Önüme gülümseyerek çıkan Alara'yı takmayarak Berfin'e sarılan hadsiz-in gözleri önüne çıktım. 'hayırdır?' dercesine kaş göz işareti yaptım.Galiba ahmak anladı ki Berfin'den ayrıldı.Ayrıldığı gibi Berfin'i bileğinden tutup kendi tarafıma çektim.Şaşırmış gözlerle beni inceleyen Berfin'i umursamadan adamın gözleri içine baktım.Kaşlarımın çatılması az kalmıştı dıştan küfür edemesem bile içten küfürleri basmıştım.İt gelmiş kimin konağında kimin karısına sarılıyor?Hay ben böyle sarılmayı...

"Ağam?"diye duyduğum sesle başımı Berfin'e çevirdim.

"Xayırdır(hayırdır) aslanım?"dedim tekrardan başımı adama çevirerek

Gözlerim çakmak çakmak olmuştu.Sinirden ne yaptığımı bilmiyordum.Karşımdaki şahısa kızgınlıkla bakmaktan sinirle tuttuğum bileği sıkıyordum.Berfin'in acıdan kıvrandığını ben görmüyordum.Adamın bakışları Berfin'e ilerleyince Berfin'i arkama alıp adamın gözlerinin içini tekrardan ben kapladım.Ve bu sebeple Berfin'in bileğini bıraktım.Arkamda ne hali varsa artık eğildiğini hissetmiştim.Şuan kimse umurumda değildi ama namusuma dokunan eli önceden dediğim gibi kırardım.Bu isterse Berfin'in akrabası bile olsun!

"Kardelen?"diye önümdeki adam arkama geçti.

Şaşkınlıkla önümü onlara dönerken Berfin'in acıyla bileğini kavradığını gördüm.Adama birden gülümseyerek baktığını görünce iyice şaşırdım.Bu ilk defa böyle gülümsüyordu,ağzı kulaklarına varacaktı neredeyse ve ben ilk defa onun çenesindeki çukuru görmüştüm!İçimde bilinmez bir şeyle adamı görmeden ona aşırı derece bakma isteği oluştu.Tabii bu adamın Berfin'e tekrardan sarılışına kadar.İkinci defa ayırmaya kalkışacakken merdivenlerden inen anamın sesiyle durdum.Sadece öfkeyle Berfin'e baktım.Büyük bir öfkeyle!

"Hoş gelmişseniz...Kızım"dedi anam

Zilan kapının eşiğinden kurtulup anamın yanına koştu.Ana kız sarılırken onları hiç aldırmadan Berfin'in yanına geçip yanında duran adam artık her kimse Berfin'i diğer yanıma çekip o adamdan iyice uzak tutmak istedim.Neden böyle yaptığımı bilmiyordum.Berfin'de büyük bir mutlulukla anasına sarıldı. 'Ay gözlerim yaşaracak!' diye alaylar bir şekilde içimden geçirdim.Aman ne anlamlı kavuşmalar.Onlar böyle sarıla dursun bende etrafı gülümseyerek izleyen yanımda ki adama bakıyordum -ya bir dakika bu genç daha, adam değil zaten orası doğru ama mizaç bakımından gençti-.Genci sinirle izlerken yanıma yaklaşan Alara'yı fark etmemiştim.Koluma dokunmasıyla bakışlarımı,başımı soluma yönlendirdim.

"Bunlar kim Hazar?"dedi

Tam da sorulacak soru değil mi Alara?Gel de onca sıkıntının arasından bu soruya cevap ver. -Üzerimde bilinmez bir kızgınlık kol geziyordu.Alara'ya da sinirlenebildiğime göre-

"Anama sarılan Zilan benim eşeklik edip kaçan kız kardeşim.Berfin'inde sarıldığı kendi anası yani kayınvalidem aman ne hoş!Bu kadın da-"diye cümlemi bakışlarımı tanımadığım kadına çevirdiğimde kestim.

Gerçekten de kimdi bu?Gözlerimi kadından alıp gence yerleştirdim.İkisini incelerken konuşma sesleri dikkatimi dağıttı.Berfin'in anasından ayrılıp yukarı çıktıklarını görünce doktora geç kaldığımızı anımsadım.Hep beraber merdivenlerden yukarı çıkanların peşinden yukarı çıkacakken kolumdan tutulan tarafa döndüm.Alara beni döndürmüştü.Yüz ifadesi bitkin,yorgundu.Onu ihmal ettiğimi fark edince yüz ifademi mahçuplaştırdım.